(نسخه قابل پرینت موضوع) عنوان موضوع : تأملّی در اسرار ولادت بانوی بهشتی نمایش موضوع اصلی : |
تأملّی در اسرار ولادت بانوی بهشتی
در بررسی ابعاد شخصیّت حضرت زهرا علیهالسلام، موضوع تولدایشان یكی از جنبههای رازگونه و پیچیدهای می باشد كه دارای فرآیند طولانی الهی بوده است. همانگونه كه زندگی كوتاه دنیوی آن بانو هنوز سرشاراز ناگفتههای زیاد است و نامعلوم بودن مدفن شریف اوسالهاست دل عاشقان را داغدارساخته و قدرش همچون قبـــرش ناشناخته مانده، تولـد اونیزسِرِّ غامض و سر به مٌهری است كه فقط نكاتــی از آن، از طریــق سخنــان فرزندان بزرگوارش به ما رسیده و برای شنیدن همین نكات هم، ظرف ذهن ما بسی كوچك و كم حجم است.
محور این نوشتار، حدیثی است كه علّامه مجلسی آن را با سند مُفَضَّل بن عمر جعفی از قول امام صادق علیه السلام بیان كرده است.(1)
بشارتی مهم در معراجپیش از تولد حضرت فاطمه علیهالسلام ، خداوند در معراج، بشارت تولد ایشان را به نبیّ خاتم داده و فرموده بود: «ای پیامبر! خداوند [ولادت] فاطمه را از خدیجه، دختر خویلد به تو بشارت میدهد...»(2) بشارت پیامبر اكرم (ص) به وجود مقدّس حضرت فاطمه علیهالسلام ، آن هم در معراج، خود به تنهایی گویای اهمّیت موضوع تولد ایشان است و میتوان به جرئت گفت كه این مسئله، یكی از مسائل حیاتی دنیای اسلام و مسلمانان بوده كه از طرف خداوند در آن موقعیّت به پیامبر نوید داده شد. فاصله ای سخت«پیامبر(ص) در ریگزار ابطح با عمّار یاسر، منذر بن ضحضاح، ابوبكر، عمر، علیّ ابن ابیطالب، عبّاس بن عبدالمطلّب و حمزه بن عبدالمطلّب نشسته بودند. ناگهان جبرئیل در صورت عظیمش بر او فرود آمد؛ بالهایش را از مشرق تا مغرب گسترانیده بود. پس ندا داد: «ای پیامبر بزرگوار! خداوند بر تو سلام میفرستد و به تو دستور میدهد كه چهل روز از خدیجه فاصله بگیری.» (3) در این روایت خداوند به پیامبر اكرم (ص) دستور میدهد كه باید چهل شبانه روز از حضرت خدیجه دوری گزیند.
نزول سه فرشته بزرگ الهی برای انجام یك امر الهی، و مائده ای ملکوتی که بفرموده شخص رسول خدا(ص) خوردن آن بر غیر حضرتش حرام بود، همه عظمت این موضوع را میرساند. قرار است چه اتفاقی بیافتد؟!
در این قسمت از حدیث، دو نكته قابل تأمّل است: اوّل اینكه جبرئیل با هیبت اصلی خود (با بالهای گسترده) بر پیامبر(ص) فرود آمد. این مسئله نشان میدهد كه حامل پیامی بسیار مهم برای پیامبر(ص) بوده است؛ همچنان كه برای اعلام امر رسالت هم باهیبت كامل بر رسول خدا ظاهر شد. و نكته دوم اینکه واژه «یَأْمُرُكَ؛ خداوند به تو دستور میدهد»، متضمِّن این معناست كه دستور لازم الاجراست؛ زیرا خداوند از عشق فراوان پیامبر و حضرت خدیجه به یكدیگر آگاه بود و میدانست چنین دستوری بر آن دو، سنگین و مشقّت بار است. (4) ولی چون دستور، دستور الهی و لازم الاجرا بود، پیامبر بر انجام آن، لحظهای درنگ نكرد و از همان لحظه، امر الهی را شروع نمود؛ بدون اینكه واقعیّت امر را به حضرت خدیجه اطّلاع دهد.(5) چلّه خاص برای امری مهم «پیامبر(ص) در این چهل روز، روزهدار بود و در شب به عبادت میپرداخت.»(6) و پس از سپری شدن چلّه ، جبرئیل، فرود آمد و گفت: «ای پیامبر بزرگوار! خداوند به تو درود میفرستد و به تو دستوری میدهد كه برای هدیه و تحفه او آماده شوی.» پیامبر به او گفت: «تحفه پروردگار چیست؟» جبرئیل گفت: «من به آن آگاهی ندارم.» در آن وقت، میكائیل فرود آمد و با او ظرفی بود كه با پارچهای از سندس [یا استبرق] پوشیده شده بود. آن را جلوی پیامبر(ص) گذارد.» جبرئیل به پیامبر(ص) گفت: «پروردگار به تو دستور میدهد كه از این غذا افطار كنی». ظرف را آشكار ساخت. در آن، خوشهای خرمای تازه و خوشهای انگور بود. رسول خدا (ص) از آنها میل فرمودند. بعد از آن، آب نوشید تا سیراب شد. پس اراده فرمود دستهای خود را بشوید؛ جبرئیل بر دستهایش آب ریخت. میكائیل آن را شست و شو داد و اسرافیل با دستمالی خشك كرد. آنگاه اضافه غذا را با ظرف آن به طرف آسمان بردند.»(7)
نزول سه فرشته بزرگ الهی برای انجام یك امر الهی، و مائده ای ملکوتی که بفرموده شخص رسول خدا خوردن آن بر غیر حضرتش حرام بود، همه عظمت این موضوع را میرساند. قرار است چه اتفاقی بیافتد؟! |
Powered by FAchat