عکسی که می بینید در سال ۱۳۶۳ گرفته شده است. گروهی از بر و بچه های ناب دهه شصت، گعده ای گرفته اند و این عکس دسته جمعی، یادگاری از همان گعده است. چهره های نورانی که صافی دل های صاحبانش را فریاد می زند، پیراهن های پارچه ای که همه روی شلوار ها است، با شلوارهای ارزان قیمتی که گاهی خاکی است و گاهی لجنی و صورت هایی با محاسن تنک و دلنشین. کمترعکس دسته جمعی با این ویژگی ها، از آن سالها پیدا می شود که کسی از افراد موجود درعکس، شهید نشده باشد. دراین عکس هم سه شهید دیده میشوند: حاج عباس کریمی قهرودی(نفر سوم از چپ)، فرمانده لشکر۲۷ محمدرسول الله(ص) که در عملیات بدر به شهادت رسید ؛ اسدالله پازوکی(با دست چپ قطع شده)، فرمانده گردان حمزه(ع) که در عملیات والفجر۸ به شهادت رسید و شهید محمد مجازی(با لباس سفید، که دستش را به دیوار گرفته) که در عملیات مرصاد به شهادت رسید. سید محمد مجتهدی(ایستاده، نفرچهارم از راست) و حاج محمود امینی(با ساعت مچی دردست)، فرمانده گردان های دیگری از لشکر ۲۷ هم درعکس دیده می شوند.این عکس، یاد بیتی از محمد حسین جعفریان را در اذهان زنده می کند:

ای بسیجیها زمان را باد برد
تیشه‌ها را آخرین فرهاد برد