 یابن طه یابن یس یابن حیدر یابن نور کی شود روزی که از کعبه بنمایی ظهور تا بگیری انتقام مادرت فاطمه را اری از قبر برون خاطره های ان دو را (ابوبکر و عمر) بزنی اتش و بر پیکر انان که چرا شرر از کینه زدند سینه مادر تو را بدهی هستی و خاکسترشان را بر باد خنده حیدر بزند فاطمه گردد دلشاد دل ما را مسپار به کسی غیر خودت چشم ما را بنواز به مزار مادرت دست الوده ی من میان پنجه های تو بکشانی ببری به اشکسار مادرم   |