 یاد من باشد فرداحتماً دو رکعت راز بگویم با او وبخواهم از او که مرادریابد ودل از هرچه سیاهی است بشویم فردا.... یاد من باشد فرداحتماً باور این را بکنم که دگرفرصت نیست وبدانم که اگر دیر کنم مهلتی نیست مرا وبدانم که شبی خواهم رفت وشبی هست مرا که نباشد پس از آن فردایی.... |