آداب دعا کردن - پرینت موضوع

حریم قدس

دوشنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۳ ۰۷:۲۶ بعد از ظهر

آداب دعا كردن

1 ـ بسم اللّه گفتن .

ـ پيامبر خدا (ص ) : دعايى كه با بسم اللّه الرحمن الرحيم آغاز گردد رد نمى شود.

2 تمجيد خداوند.

ـ پيامبر خدا (ص ) : هر دعايى كه با تمجيد(خدا) آغاز نشود نافرجام است .

ـ امام صادق (ع ) : در كتاب امير المؤمنين (ع )آمده است كه پيش از درخواست چيزى از خدا بايد او را سـتود پس , هرگاه خداى عزوجل را خواندى (ابتدا) او را تمجيد كن (راوى مى گويد :) عرض كـردم : چـگـونـه تـمجيدش كنم ؟

حضرت فرمود : مى گويى : اى كسى كه از رگ گردن به من نـزديكتر است , اى كسى كه ميان انسان و دلش حائل مى شود , اى كسى كه در بالاترين چشم انداز است , اى كسى كه مانندندارد.

3 ـ صلوات فرستادن بر محمد و خاندانش .

ـ پـيـامبر خدا (ص ) : صلوات فرستادن شمابر من , دعاى شما را مستجاب مى گرداند و زكات (و مايه پاكيزگى ) اعمال شماست .

ـ امـام صادق (ع ) : دعا پيوسته در حجاب است تا آن گاه كه بر محمد و بر خاندان محمد صلوات فرستاده شود.

ـ هـر كـه خـواهد از خداوند عزوجل حاجتى طلب كند , به صلوات فرستادن بر محمد و آل اوآغاز نـمـايد , سپس حاجتش را بخواهد و در پايان نيز بر محمد و آل محمد صلوات فرستد , زيراخداى عـزوجـل كـريمتر از آن است كه آغاز و انجام دعا را بپذيرد و وسط را واگذارد , چرا كه صلوات بر محمد و آل محمد از خداوند پوشيده نمى ماند.

ـ امـام عـلـى (ع ) : هـر دعايى , تا در آن بر محمد و آل محمد صلوات فرستاده نشود , از (ورود به ) آسمان ممنوع است .

4 ـ شفيع قراردادن صالحان .

ـ در دعاى معصومين (ع ) آمده است :خدايا! اگر گناهان من آبروى مرا نزد تو برده است و دعايم را از تـو مـحـجـوب كرده است پس , برمحمد و خاندان محمد صلوات فرست و به آبروى آنان , اى پروردگار من , دعايم را اجابت فرما.

ـ امام كاظم (ع ) : هرگاه خواستى از خداوند حاجتى طلب كنى , بگو : خدايا! به حق محمد و على از تو مسالت مى كنم , زيرا كه آن دورا نزد تو منزلتى است .

ـ امام صادق (ع ) : همانا خداوند را فرستادگانى آشكار و فرستادگانى پنهان است پس , هر گاه به حق فرستادگان آشكار خدا از او چيزى خواستى به حق فرستادگان پنهانش نيز بخواه .

5 ـ اعتراف به گناه .

ـ امـام صادق (ع ) : (در دعا) ابتدا بايدخدا را ستود , سپس به گناه اعتراف نمود و آن گاه حاجت را خواست .

6 ـ تضرع و ابتهال .

ـ خـداى تـعالى به موسى (ع ) وحى فرمود :اى موسى ! هرگاه مرا مى خوانى با ترس و هراس و بيم بخوان وروى در خاك نه وبا اعضاى ارجمند بدنت در برابرم سجده كن و در پيشگاه من با خوارى و فروتنى بايست و هرگاه بامن رازو نياز مى كنى , با دلى هراسان و ترسان راز و نياز كن .

ـ از اندرزهاى خداى تعالى به عيسى (ع ) : اى عيسى ! مرا چون شخص اندوهگين و در حال غرق كه فـريادرسى ندارد , بخوان مرا جز با خوارى و زارى و خلوص مخوان , كه هر گاه با چنين حالى مرا بخوانى اجابتت كنم .

ـ امـام حـسـيـن (ع ) : رسـول خـدا (ص ) درهـنگام ابتهال و دعا مانند بينوايى كه غذا مى طلبد , دستانش را بالا مى برد.

7 ـ به جا آوردن دو ركعت نماز.

ـ امـام صـادق (ع ) : مـردى وارد مـسـجـد شـد ودو ركـعت نماز خواند و سپس از خداى عزوجل درخـواسـت كـرد رسول خدا (ص )فرمود : اين بنده از پروردگارش زود خواهش كرد مرد ديگرى آمد و دو ركعت نماز خواند و سپس خداى عزوجل را ثنا گفت و بر پيامبر و خاندانش درود فرستاد در اين هنگام رسول خدا (ص ) (به او)فرمود : بخواه كه به تو داده مى شود.

ـ هركه درست وضو بگيرد و دوركعت نماز بگزارد و ركوع و سجود آنها رابه طور كامل به جا آورد , سپس سلام گويد و خداى عزوجل و رسول خدا را مدح كند و آن گاه حاجتش را بخواهد هر آينه به جا خواهش كرده و هركه به جا طلب خير و خوبى كند نوميد برنگردد.

8 ـ كوچك نشمردن هيچ دعايى .

ـ امام على (ع ) : خداى تبارك وتعالى اجابت خود را در دل دعا پنهان كرده است پس , هيچ دعايى را خرد و ناچيز مشمار , زيرا بساكه اجابت شود و تو ندانى .

9 ـ زياد نشمردن خواسته .

ـ پـيامبر خدا (ص ) : خداوند مى فرمايد : اگر دلهاى (همه ) بندگانم آرزويى همچون آرزوى دل خـوشـبـخت ترين بنده مرا بكنند (ومن آرزوى آنان را برآورم ) اين آرزوها همچون سوزنى باشد كه بـنـده اى از بـنـدگان من آن را درآب دريا فرو برد , زيرا كه عطاى من كلام است و وعده من نيز كلام و هرگاه من به چيزى بگويم ((باش )) مى شود (به محض اين كه اراده هستى يافتن چيزى را كنم هستى مى يابد).

ـ خداى تعالى فرموده است : اگر اولين و آخرين و زنده و مرده و تر و خشكتان جمع شوند و هر يك هر چه خواهش دارد بخواهد ومن آنها را برآورم در ملك من كمترين اثر نگذارد.

ـ خـداونـد بـه يـكـى از پـيـامبرانش وحى فرمود كه : اگر اهل هفت آسمان و زمين همگى از من خـواهـشـى كـنند و خواهش يكايك آنان را برآورم به اندازه پرپشه اى از ملك من كم نشود چگونه كاستى يابد ملكى كه من سرپرست وخداوندگار آنم ؟

ـ از خداوند بخواهيد, و زياد بخواهيد,زيرا هيچ چيز براى او زياد و بزرگ نيست .

ـ امـام بـاقـر (ع ) : هـيـچ خـواسـتـه اى را زيـاد مشماريد , زيرا آنچه نزد خداست بيش از آن است كه مى پنداريد.

10 ـ بلند همتى در خواهش .

ـ امـام على (ع ) : در وصيت خود به فرزندش حسن (ع ) مى فرمايد : بايد براى خود آن چيزى را (از خـدا) بخواهى كه جمال و نيكى آن برايت بماند و وبال و آزارش از تو دور ماند مال و ثروت براى تو نمى ماند و تو نيز براى آن نخواهى ماند.

ـ امام كاظم (ع ) : ابوذر از خوف خداچندان گريست كه چشمش آسيب ديد به او گفته شد : چرا دعـا نمى كنى كه خدا چشمت را شفادهد؟

ابوذر گفت : از اين كار غافل شده ام و اهميت چندانى هم برايم ندارد گفتند : چه چيز تو رااز اين كار غافل كرده و باز داشته است ؟

گفت : دو امر بسيار بزرگ : بهشت و دوزخ .

ـ ربـيعة بن كعب : روزى رسول خدا (ص )به من فرمود: اى ربيعه ! هفت سال به من خدمت كردى , آيـا از من چيزى نمى خواهى ؟

من عرض كردم : اى رسول خدا , مرا فرصتى ده تا بينديشم صبح روز بعد كه خدمت پيامبررسيدم فرمود : اى ربيعه ! حاجتت را بگو عرض كردم : از خداوند بخواه كه مرا با تو به بهشت برد حضرت فرمود : چه كسى اين را به تو ياد داد؟

عرض كردم : اى رسول خدا! هيچ كس به من ياد نداد , بلكه با خودم انديشيدم و گفتم : اگر از ايشان ثروت بخواهم عاقبتش نابودى اسـت و اگـرعمر طولانى و اولاد (زياد) بخواهم عاقبت همه آنان مرگ است ربيعه مى گويد : آن حـضرت لحظاتى سرش را پايين انداخت وسپس فرمود : اين كار را مى كنم تو نيز با سجده زياد مرا (در برآورده شدن اين خواهش ازخدا) يارى رسان .

ـ امام صادق (ع ) : مردى خدمت رسول خدا(ص ) آمد و سلام كرد و مسلمان شد وسپس عرض كرد : اى رسول خدا , مرا مى شناسى ؟

حضرت فرمود : تو كيستى ؟

عرض كرد : من صاحب همان منزلى هـسـتم در طائف كه شما در فلان روز از دوره جاهليت بر من وارد شديد ومن گراميتان داشتم پيامبر خدا(ص ) فرمود : خوش آمدى , حالا چه مى خواهى ؟

آن مرد عرض كرد : دويست گوسفند با چوپانان آنها رسول خدا (ص )دستور داد به او بدهند , آن گاه به اصحابش فرمود : اين مرد همت آن را نداشت تا چيزى را از من بخواهد كه آن پيرزن بنى اسرائيل از موسى (ع ) خواست .

ـ در پاسخ به اين سؤال كه خواهش پيرزن از موسى (ع ) چه بود؟

فرمود : آن پيرزن گفت : اين كار نـمـى كـنـم مـگر آن كه چندكاربرايم بكنى : پايم را چابك گردانى , بينايى مرا به من بازگردانى جوانيم را به من برگردانى ومراباخودت دربهشت جاى دهى .

11 ـ دعا كردن براى همه .

ـ پـيـامبر خدا (ص ) : هر گاه يك نفر دعاكند, براى همه دعا كند , زيرا اين دعا به اجابت نزديكتر اسـت كـسى كه پيش از دعا كردن براى خود براى چهل نفر از برادرانش دعا كند , آن دعا در حق آنان و در حق خودش مستجاب شود.

ـ امـام صـادق (ع ) : هـر كـس پـيـش از دعـا كـردن بـراى خـودش , چـهـل مـؤمـن را دعا كند دعايش مستجاب شود.

12 ـ دعاى پنهانى .

قرآن :.

((پرودگارت را در دل خودبه تضرع وترس , بى آن كه صداى خودبلندكنى , هر صبح و شام ياد كن و از غافلان مباش )).

ـ پيامبر خدا (ص ) : يك دعاى پنهانى برابراست با هفتاد دعاى آشكار.

ـ امام صادق (ع ) : عظمت ثواب دعا و تسبيحى را كه بنده در خلوت خويش كند جز خداى تبارك و تعالى كس نداند.

13 ـ دعاى گروهى .

ـ امـام صـادق (ع ) : هيچ گاه چهار نفر فراهم نيامدند و براى مطلبى به درگاه خدا دعا نكردند , مگر اين كه با اجابت آن دعااز هم پراكنده شدند.

ـ هـرگـاه امر دشوار و ناگوارى براى پدرم پيش مى آمد زنان و كودكان را گرد مى آورد و سپس دعا مى كرد و آنها آمين مى گفتند.

مـيـان ايـن گـونـه خـبـرهـا و خبرهاى فقره پيشين مبنى بر فضيلت دعاى پنهانى مى توان اين گـونـه سـازش داد كـه احـاديـث قبلى را حمل بر مواردى كرد كه در جمع شدن براى دعا تاثير اجتماعى وجود ندارد يا مواردى كه شرع تنهايى وخلوت در آنها را مطلوب دانسته است مانند نماز شب ,اما احاديث دسته دوم مربوط به جاهايى مى شود كه جمع شدن اثر اجتماعى دارد يا اختصاص به موارد خاصى دارد كه در احاديث ذكر شده اند.

14 ـ خوشبين بودن به اجابت دعا.

ـ پيامبر خدا (ص ) : خداوند را با حال يقين به اجابت بخوانيد.

ـ امام صادق (ع ) : هر گاه دعا كنى با دل (به خدا) روى آر و چنين پندار كه حاجت و خواسته تو بر در خانه است .

ـ چون دعا كنى چنين خيال كن كه حاجتت بر در خانه است .

15 ـ انتخاب زمان مناسب .

ـ پيامبر خدا (ص ) : هر كه فريضه اى را اداكند , دعايش (در آن هنگام ) نزد خدا مستجاب است .

ـ امـام صـادق (ع ) : در سـه زمـان دعـا ازخداوند پوشيده نمى ماند : بعد از اداى فريضه , به هنگام بارش باران و هنگام پديدارشدن نشانه اى از اعجاز خدا در زمين .

ـ پـيـامـبـر خـدا (ص ) : بـهـتـرين زمان براى اين كه خداى عزوجل را بخوانيد سحرگاهان است سـپـس ايـن آيـه را كه نقل سخن يعقوب (ع )است تلاوت كرد : ((بزودى از پروردگار خود براى شما آمرزش مى خواهم )) و فرمود : (دعا كردن براى ) آنها را به وقت سحر موكول كرد.

ـ امـام صـادق (ع ) : هر كس براى خدا از بيمارى عيادت كند , هر دعايى كه آن بيمار براى اوبكند خداوند اجابت فرمايد.

16 ـ پافشارى .

ـ امـام باقر(ع ): خداوندعزوجل پافشارى مردمان درخواهش از يكديگر را ناخوش دارد اما اين كار را نسبت به خودش دوست مى دارد.

ـ در تـورات آمـده اسـت : در دعـاپـافشارى كنيد تا با اجابت دعا رحمت (خدا) شما را فراگيرد و عافيت به شما شادباش گويد.

ـ نيز در تورات ـ : كسى كه به احسان و خوبى من اميدوار باشد در خواهش از من پافشارى كند.

ـ امام على (ع ) : در مسالت از خدا پافشارى كن تا درهاى رحمت به رويت گشوده شود.

ـ امـام بـاقر (ع ) : به خدا سوگند هيچ بنده مؤمنى در حاجت خود به درگاه خداى عزوجل اصرار نورزد , مگر آن كه حاجتش را بر آورد.

ـ پيامبر خدا (ص ) : راستى كه خداوند درخواست كننده مصر را دوست دارد.

ـ خـدا رحـمـت كـنـد بـنده اى را كه از خداى عزوجل حاجتى بخواهد و در دعا (براى آن حاجت ) پافشارى كند , خواه دعايش اجابت شود و يا نشود.

ـ از سخنان نجوا آميز خداى تعالى با موسى : اى موسى ! مانند آن كسى دعا كن (و مرابخوان ) كه به آنچه نزد من است طمع بسته و رغبت دارد و از كرده خويش پشيمان است .

ـ نـيـز از هـمـين مناجاتها ـ : بنگر كه وقتى از من مسالت مى كنى رغبت تو به آنچه نزد من است , چگونه مى باشد.