درآن شرایط سخت در کمترین جا نمازی خوانده می شد به بلندای مناره های عشق وحال چه شده است وچه بر سرمان امده است که نماز خواندنمان نیز تعطیل شده است ونمازخواندن زیاد برایمان مهم نیست وبدانیم که اولین چیزی که در قیامت از من وشما سوال میشود نمازی است که یا نخواندیم ویاسبک شمردیم وگاهی حتی سخن خداراکه درقران امده است به سخره می گیریم ونماز نمیخواینم ومیگوییم خدارا قبول داریم.خدایی که خود امربه نماز کرده ایا از ماها قبول میکند این حرفها را واین نوع استدلال را
(وَ الَّذِینَ یُؤمِنُونَ بِالأَخِرَةِ یُؤمِنُونَ بِهِ وَ هُم عَلَى صَلاَتِهِم یُحفِظُونَ);[2] آنان که به آخرت ایمان دارند، به آن ]کتاب قرآن[ ایمان مى آورند و مراقب نمازهاى خویش هستند. در این آیه، از میان تمام دستورهاى دینى، فقط به نماز اشاره شده است و نماز مظهر پیوند با خدا و ارتباط با اوست; به همین دلیل، از همه عبادت ها برتر و بالاتر است.[3]
|
