نسیم کوی جـــانــــــــــان است قرآن شمیم عطر رحمان است قرآن بود روشنـــــــگر راه ســـــــــــعادت چو خورشید فروزان است قرآن به گلزارش ، خـــــزان راهــــی نـــدارد بهاران در بهاران است قرآن صفای بوســـتـان آســــــــــمانـی است شکوه باغ رضوان است قرآن رهـــــــــاند آدمــــــی را ،از جهـــــــــالت فروغ علم و ایمان است قرآن طراوت بخــــش روح مؤمنیــن است به جسم عارفان ، جان است قرآن به صدق و راستـــــی همتـــــــــــا ندارد رفیق نیک پیمان است قرآن نهان در سیــــــنه او ، سٌر عشـق است کلید گنج عرفان است قرآن بود معــــجز ، رســـول هاشــــمی را که در شأنش ثناخوان است قرآن طبــــیب درد های بـــــــی دوا اوســـــت به جان خسته درمان است قرآن تسـلی بخش دلــــــهای غمین است چراغ شام حرمان است قرآن خلــــــــل کـــــــی ره برد بر ساحت او ؟ بنائی سخت بنیان است قرآن در آن سامان که سامان نیست کس را پناه هر مسلمان است قرآن  |