|
(نسخه قابل پرینت موضوع) عنوان موضوع : ...محرم نزدیک است... نمایش موضوع اصلی : |
غدیر گذشت و حال به انتظار محرمت نشسته ام حسین جان؛ عجیب است! چه زمان کوتاهیست میان بالا بردن دستِ ولی تا بالا رفتن سرِ ولی!!! این روزها دلم طوفانیست؛ دلشوره عجیبی در دلم بلواست؛ نمیدانم چرا هر چه به محرم نزدیکتر میشویم، دلشوره عجیبی در دلم غوغا می کند!؟ این روزها خیلی از مردمِ شهر ازحاجیانِ به وطن برگشته استقبالمیکنند، اما این استقبال کجا و استقبال از کاروان حاجیان ارباب کجا! دلم شور میزند! اضطراب عجیبی وجودم را قبضه کرده است! دلم شورِ کاروانِ از حج برگشته را دارد! نکند استقبال خوبی از حاجیان حسینی به جا نیاورند؟ دلم شور سه ساله دختری را دارد که گوشواره ای زیبا به گوش های کوچکش دارد؛ «کاش که گوشواره ای به گوش نداشت» مضطربم، برای چشم خوردن سفیدی گلوی کودکی شش ماهه؛ نگرانم! نگران امانت کوچک امام حسن(علیه السلام)؛ نکند بلایی سر عبدالله بیاید تا حسین(علیه السّلام) شرمنده برادر گردد، دلشوره دارم! اما جنس این دلشوره عجیب فرق دارد! دلشوره ای از جنس غیرت، دلشوره معجر زینب؛ دلشوره غربت و تنهایی زینب؛ وا غربتا! وا غیرتا! وا مصیبتا! .... دلشوره های زیادی دارم اما، بس است و دیگر بس. بیم آن دارم که دلنوشته هایم تبدیل به روضه ای شود، که چشم و دلم توان ادای حقش را نداشته باشد؛ بگذریم و اما ... بگذریم... همیشه غدیر که میگذرد، شهر، رنگ و بوی محرم میگیرد،اما.... کم کم غدیر غروب میکند و ماه عزا طلوع میکند، اما... کم کم نواهای محرمی در کوچه پس کوچه های شهر می پیچد، اما.... کم کم کتیبه های «باز این چه شورش است که در خلق عالم استِ» محتشم بر روی در و دیوار شهر جلوه میکند، اما.... کم کم آماده پوشیدن پیراهن حسینی می شویم، اما.... اما، اما، اما... اما، خدا کند که مست رنگ و لعابها نشویم، خدا کند که طلوع محرم به طلوع حسینی شدنِ دلمان ختم شود، خدا کند که غرقِ در عبودیت حسین شویم و نه غرقِ در ساز و نواهای غریب، خدا کند که رنگ و بوی دلمان حسینی شود، خدا کند که حجاب بانوانمان زینبی(س)، معرفت مردانمان ابالفضلی(ع)، غیرت جوانانمان علی اکبری(ع)، رشادتمان قاسم(ع)گونه و ایمانمان حسینی(ع) گردد؛ و خدا کند که شرمنده رقیۀ(س) حسین(ع) نشویم. خدا کند که شرمنده بانو زینب (سلام الله علیها) نگردیم. حسین(ع) جان نظری به منِ روسیاه کن و ما را دریاب. الهی به حق خانم حضرت زهرا(سلام الله علیها) ما را حسینی بگردان و حسینی(ع) بمیران و با حسینِ(ع) فاطمه(س) محشور گردان. آمین |
Powered by FAchat