کربلا - پرینت موضوع

وحید زنجانی

پنجشنبه ۱ آبان ۱۳۹۳ ۱۲:۰۴ قبل از ظهر

^{شبی ساکت و دلگیر}

^{خودم بودم و قلبی که ز غم بسته به زنجیر}

^{و هنگام اذان بود که پیچید در آفاق، همه جا نغمه ی تکبیر}

^{نوشتند که هنگام اذان دست به دامان خدا باش}

^{و مشغول دعا باش}

^{که باز است به درگاه الهی در رحمت}

^{و آن لحظه بوَد لحظه ی شیرین اجابت}

^{شدم غرق عبادت}

^{دو چشمم پر از اشک شد و روی لبانم همه سوگند}

^{که یا رب تو رهایم کن از این بند}

^{و گفتم به خدا بین دعایم}

^{که دلتنگ اذان حرم کرب و بلایم...}