گشت ارشاد عنوان آشنا و بحث برانگیزی است که سابقه ای چند دهه ای در کشور دارد و امروزه با عناوینی مثل اورژانس اجتماعی، گشت های امر به معروف، گشت ارشاد و ... مشغول به فعالیت هستند. در بایدها و نبایدهای این مهم، نکاتی را متذکر می شویم: گشت ارشاد که قرار بود با معضلات اجتماعی که چهره شهر را مخدوش می کرد، برخورد کند، تبدیل شده به قوّه قهریه ای که شدیداً با بدحجابی برخورد می کند! و هر از گاهی، مخصوصاً در آغاز فصل گرما، چهره جدّی به خود می گیرد! و اما و اگرهایی را بوجود می آورد. گاهی اوقات، دختری که هیچگونه تعلقی به مسایل دینی و مذهبی ندارد و هیچ کسی، از آموزه های دین، برایش سخنی نگفته است و شاید حتی یکبار هم در طول عمرش نماز نخوانده، به دور از هرگونه اندیشه سیاسی، صرفاً به دلیل«بدحجاب» بودن، بازداشت می شود و متاسفانه همین اقدام سلبی، باعث مبدّل شدن وی، به یک عنصر سیاسی ضد نظام، می شود. البته فراموش نکنیم که نیروی انتظامی هم برای اجرای این طرح، مامور است و جلوگیری از بدحجابی وظیفه ای است که بر عهده شان گذاشته شده است. ولی واقعیت این است که با برخوردهای پلیسی، هر اندازه هم که نرم و آرام باشد، نمی توان کاری از پیش برد. چون پلیس، ارگان نهی ار منکر است و عنوان پلیس با کلماتی مثل اقتدار، خشونت و جدیّت همراه است و برخی اقدامات سلبی شان، می تواند اثرات بدی بر جامعه بگذارد. به این نکته هم فکر کنیم! در جامعه ای که زنان و دختران به دلیل بدحجابی به مقر پلیس منتقل می شوند - جائی که دزدان و قاچاقچیان و خلافکاران بازداشت می شوند - و لو برای چند ساعت و اخذ تعهد و... ؛ این امر در جری شدن این افراد و ایجاد کینه و نفرت، بسیار موثر خواهد بود!! و شاید همین اقدامات، باعث شود که خودمان افرادی را برای دشمنی با نظام بسازیم!!! اما حل این ماجرا از نگاه مهندسی فرهنگی پوشش هر فردی، حاکی از باورهای اوست. اگر کسی باور دینی به حجاب داشته باشد، چه در خیابان ، چه در مهمانی خانوادگی، چه در ایران، چه در خارج، چه در حضور گشت ارشاد و چه در غیاب آن، حجابش را رعایت می کند.و اگر این باور وجود نداشته باشد، نعوذ بالله، خود پیامبر(ص) هم بگوید، کسی گوش نمی کند. مگر میلیون ها زنی که در رژیم گذشته حجاب کامل داشتند و حتی برای حفظ حجاب شان، مبارزه هم می کردند، با زور و اجبار، چادر و روسری بر سر می کردند؟! وقتی در جامعه ای، بدحجابی می بینیم، این بد حجابی حاصل عملکرد بد و ناکارآمد خانواده ها، آموزش و پرورش، صدا و سیما، اداره فرهنگ و ارشاد، سازمان تبلیغات و ... است؛ که متاسفانه، همه این کم کاری ها بر دوش نیروی انتظامی می افتد و آنها باید تمام این کم کاری ها را در غالب گشت ارشاد و ... ، جبران کنند! اگر نهادهای مذهبی، فرهنگی و تبلیغی در نظام اسلامی، نتوانسته اند باورهای دینی را آن گونه که باید و شاید در میان مردم نهادینه کنند، نباید از نیروی انتظامی، خط مقدّم ساخت و آنها را مسئول این منکرات دانست. و آنها هم با عناوینی مثل گشت ارشاد و امربه معروف و ... برخوردهای سلبی انجام دهند. اگر به راه های پیموده شده در سه دهه گذشته ، نگاهی بیاندازیم و جامعه شناسانه آنها را بررسی کنیم کاملا در می یابییم که بسیاری از روشها، موفق نبوده است؛ از برخوردهای شدید، ضرب و شتم زنان و دختران بدحجاب گرفته تا تذکّر و اخذ تعهّد و ایجاد محدودیت های اداری و تشویق هایی مانند اهدای چادر و … تنها راه حکومت مکارم اخلاقی، مخصوصاً، حجاب، رسوخ آنها در جان زنان این مرز و بوم است.که نیازمند عزم ملّی در این عرصه است. استراتژی مکارم اخلاقی در وجود افراد، ما را از گشت ارشاد بی نیاز می نماید. مگر نه این است که امر به معروف بر همگان واجب است؟ و نهایتاً بی مناسبت نیست مروری بر آنچه رهبر معظم انقلاب در خصوص زنانی که بدحجاب نامیده می شوند، داشته باشیم که در سفر استانی شان به خراسان شمالی بیان داشتند: او یک نقصی دارد. مگر من نقص ندارم؟ نقص او ظاهر است، نقص‌های این حقیر باطن است؛ نمی‌بینند. گفتا شیخا هر آنچه گویی هستم / آیا تو چنان که می‌نمایی هستی؟ ما هم یک نقص داریم،او هم یک نقص دارد. با این نگاه و با این روحیه برخورد کنید. البته انسان نهی از منکر هم می‌کند؛ نهی از منکر با زبان خوش، نه با ایجاد نفرت... |