مؤلف گويد:در كتاب«نجم الثاقب»در زيل تشرّف جناب حاج سيد احمد رشتى به محضر امام عصر ارواحنا فداه در سفر حجّ و فرمايش آنحضرت به او كه شما چرا عاشورا نمیخوانيد،عاشورا،عاشورا،عاشورا،
«دليل بر فضيلت و آثار و فوايد اين زيارت است»
شيخ ما ثقة الاسلام نورى رحمة اللّه عليه فرموده:اما زيارت عاشورا،در فضل و مقام آن بس كه از سنخ ساير زيارات نيست كه به ظاهر از انشاء و الماى معصومى باشد،هر چند كه از قلوب مطهّره ايشان چيزى جز آنچه از عالم بالا به آن رسد بيرون نيايد بلكه از سنخ احاديث قدسيّه است‏ كه به همين ترتيب از زيارت و لعن و سلام و دعا،از حضرت احديّت جلّت عظمته به جبراييل امين و از او به خاتم انبيا صلى اللّه عليه و آله و سلّم رسيده و بنا بر تجربه،مداومت‏ به آن در چهل روز يا كمتر در قضاى حاجات و رسيدن به مقاصد و دفع دشمنان بی نظير است
اما از بهترين فوايد آنكه از مواظبت و مداومت بر آن به دست آمده،فايده‏اى است كه:ثقه صالح متقّى،حاج ملاّ حسين يزدى كه از نيكان مجاور نجف اشرف است و پيوسته مشغول عبادت و زيارت از ثقه‏ امين حاج محمّد يزدى نقل كرد كه در شهر يزد مرد فاضل صالحى بود كه همواره اشتغال به اصلاح امر آخرت خود داشت و شبها در مقبره خارج يزد كه در آن جماعتى‏ از صالحان مدفونند و معروف به مزار است به سر مى‏برد و او را همسايه‏اى بود كه از كودكى با هم بزرگ شده بودند و براى درس پيش يك معلّم‏ مى‏رفتند،تا آنكه بزرگ شد و شغل عشّارى[ده يك گرفتن به زور و به ناحق-مأمور ماليات]پيش گرفت تا از دنيا رفت و در همان مقبره نزديك محلّى كه آن مرد صالح بيتوته مى‏كرد دفن كردند،پس از گذشتن كمتر از ماهى او را در خواب ديد كه در هيئت نيكويى است،به نزد او رفت و گفت:من‏ آغاز و انجام و ظاهر و باطن كار تو را مى‏دانم و مى‏دانم از آنهايى نبودى كه نيكى در باطن ايشان احتمال رود و شغل تو جز عذاب را نمی‏طلبد،پس به كدام عمل به اين مقام رسيدى؟
گفت:چنان است كه گفتى،من از روز مردن در شديدترين عذاب بودم، تا ديروز كه زوجه استاد اشرف حدّاد فوت شد،و او را در اين مكان دفن كردند-و اشاره كرد به موضعى كه قريب صدر ذرع از او دور بود-و در شب وفات او،حضرت اباعبد اللّه الحسين عليه السّلام سه مرتبه او را زيارت كرد و در مرتبه سوم به برداشته‏ شدن عذاب اين مقبره‏ امر فرمود،پس حالت ما نيكو شد و در سعه و نعمت افتاديم،آن مرد صالح متحيّرانه از خواب بيدار شد،درحالی‏كه حدّاد را نمی‏شناخت‏ و محّل او را نمیدانست،در بازار حدّادان از او پرسيد،و او را يافت،از او پرسيد:
آيا براى تو همسرى بود؟گفت آرى‏ ديروز وفات كرد،و او را در فلان مكان(و همان موضع را اسم برد)دفن كرديم،پرسيد:او به زيارت ابى عبد اللّه عليه السّلام‏ رفته بود؟گفت نه:گفت:ذكر مصائب او میكرد؟
گفت:نه،گفت مجلس عزادارى داشت؟
گفت:نه،حدّاد پرسيد چه می‏جويى؟
خواب را نقل كرد،گفت آن زن به خواندن زيارت عاشورا مواظبت و مداومت داشت.