 عارفی سی سال مرتب ذکر می گفت: 【استغفر الله ...】 مریدی به او گفت: چرا این همه استغفار می کنی، ما که از تو گناهی ندیدیم. جواب داد: سی سال استغفار من به خاطر یک الحمدلله نابجاست! روزی خبر آوردند بازار بصره آتش گرفته، پرسیدم: حجره ی من چه؟ گفتند: مال شما نسوخته... گفتم: الحمدلله ... معنیش این بود که مال من نسوزد، مال مردم به درک! آن "الحمدلله" از سر خودخواهی بود نه خداخواهی...  |