  شهید حسن ترک نیم ساعت می شود که اینجا نشسته ام و زل زده ام به او. لباس فرم پاسداری اش به کهنگی می زند. نشسته است کنار چادر انفرادی. قرآن جیبی کوچکی دستش گرفته است و با صدای آرامی قرآن می خواند. معلوم است صوت زیبایی دارد. یک نفر اذان می گوید. قرآن را می بندد. آن را می بوسد و داخل جیبش می گذارد. بلند می شود. آستین هایش را بالا می زند. متوجّه من می شود. چشم هایمان در هم گره می خورد. لبخند می زند: 【 عجّلوا بالصّلوة 】 با اشتیاق به طرف تانکر آب می رود تا وضو بگیرد...... پس از شنیدن نام شهدا صلوات فراموش نشود اللهم صل علی مجمد و آل محمد و عجل فرجهم   |