  نیازی نیست... که محدودش کنی... که کنترلش کنی... که مدام حواست به لباسش، به آرایشش، به رفت و آمدش باشد... که مدام به او یادآوری کنی که دوست داری فقط متعلق به تو باشد... آن قدر دوستش داشته باش تا عاشقت شود... آن قدر به او محبت کن تا تمام محبتش را به پایت بریزد... آن قدر قابل اعتماد باش تا به کسی جز تو تکیه نکند... آن قدر خوب باش تا همه دنیایش شوی... همه دنیایش که شدی... تمام جلوه گری هایش... تمام زیبایی هایش... تمام عاشقانه هایش... متعلق به تمام دنیایش می شود... متعلق به تو می شود.....   |