ای شعله فروزان ، ای فروغ تابان، ای گرما بخش دل های خلایق

تو کیستی با این همه شکوه و جلال؟

با این شیرینی و دل نشینی، با این هیبت و اقتدار ، با این همه لشکر دل به همراه،

تو کیستی ای نور خدا، ای ندای حقیقت ، ای فرقان، ای سفینة النجاة؟

چه کرده ای در راه خدایت که پاداش آن، خدایی شدن هر آن چیزی است که به تو نسبت می رساند؟

چقدر دلم میخواست لابه لای این همه دل گم شوم کسی پیدایم نکند



در این ماه همه در راهیم،