     کسانی که زیاد بهشت زهرا می‌روند، به او "شهید عطری" می گویند........ شهید سید احمد پلارک در زمان جنگ در یکی از پایگاه های پشت خط به عنوان یک سرباز معمولی کار میکرد. او همیشه مشغول نظافت توالت های آن پایگاه بوده و همواره بوی بدی بدن او را فرا میگرفت. تا اینکه در یک حمله هوایی هنگامی‌که او در حال نظافت بوده، موشکی به آنجا برخورد میکند و او شهید و در زیر آوار مدفون میشود. بعد از بمب باران، هنگامی‌که امداد گران در حال جمع آوری زخمی‌ها و شهیدان بودند، با تعجب متوجه میشوند که بوی گلاب از زیر آوار می‌آید. وقتی آوار را کنار میزدند با پیکر پاک این شهید روبرو میشوند که غرق در بوی گلاب بود. * *شهید پلارک از زبان مادرش** در 13 سالگی تا به هنگام شهادت 23 سالگی نماز شبش ترک نگردیده بود. شب های بسیاری سر بر سجده عبادت با خدای خود نجوا می کرد و اشک می ریخت... اشک های شهید سید احمد پلارک امروز رایحه معطری است که انسان ها را تسلیم محض اراده و قدرت آفریدگار می کند...... **بخشی از وصیت نامه شهید پلارك. ** خدایا عملی ندارم كه بخواهم به آن ببالم، جز معصیت چیزی ندارم والله اگر تو كمك نمی‌كردی و تو یاریم نمی‌كردی به اینجا نمی‌آمدم و اگر تو ستّارالعیوبی را برمی‌داشتی، می‌دانم كه هیچكدام از مردم پیش من نمی‌آمدند هیچ، بلكه از من فرار می‌كردند، حتی پدر و مادرم. خدایا به كرمت و مهربانیت ببخش آن گناهانی كه مانع از رسیدن بنده به تو میشود. الهی العفو.. |