  شهدا ... حواستان به ما و خلوت‌های ما هم باشد ... خیلی یواشکی‌هامون عوض شده ... دروغ چرا؟ بعضی‌ها جوان که بودند یواشکی یک کارهایی می‌کردن ... یواشکی ساکشون رو می‌بستند و بدون این که پدر و مادر بفهمند، با خودشون بیرون می‌بردند و به بهانهٔ مدرسه، جیم می‌شدند و می‌رفتند جبهه. قبلش یواشکی دست برده بودند توی شناسنامه و سن‌شون را تغییر داده بودند. بعضی‌ها هم یواشکی دار و ندارشون رو می‌دادند به فقرا یا کمک می‌کردند به جبهه. شب‌ها یواشکی از چادر یا اتاق یا سنگر می‌زدند بیرون و نماز شب می‌خوندند. بودند رزمنده‌هایی که یواشکی پوتین‌های بچه‌های دیگه رو واکس می‌زدند! یا ظرفهاشون رو یواشکی می‌شستند. بودند فرمانده گردان‌هایی که وقتی بقیه خواب بودند، یواشکی و بی سر و صدا، صـبح زود دستشویی‌هارو طی می‌کشیدند و ... یواشکی‌هاشون هم عالمی داشت ... بی‌اختیار یاد این آیه میافتم که [رجال لا تلهیهم تجارة ولا بیع عن ذکر الله و إقام الصلاة و إیتاء الزکاة یخافون یوما تتقلب فیه القلوب والأبصار] سوره نور/37 براستی چه مردانی بودند؟! آن‌ها از چه می‌ترسیدند و ما از چه؟! شهدا ... حواستون به ما و خلوت‌های ما هم باشه. |