 تنگ است دلم حال و هوايی دارد در غربت شهر غم نوايی دارد کی ميرسد آن روز که گوييم ايوان حـسـن عجب صفايی دارد  شادی که در عزای تو معنا نمی شود  شام شهادت تو، شب یلدا نمی شودآقا تمام مردم ایران مؤدبند جشنی به احترام تو برپا نمی شود   کريــــم به کسی می گوينـــد که با لبخنـــــد، در را به روي تو بـــاز کنــــد بی آنکهــ از صــــدای در خاطــــره خوشی داشتهـــ باشــــد... کريــــم ابن الکريــــم يـا امـام مجتبــی  ضریح خاکــ و حرم خاکــــ و پرچمت هم خاکـــــــ به یاد چادر مادر چه خاکـــ آلودی  کاش میشد شب یـلـدا به کنارت باشم مرهم وشمع و چراغ شب تارت باشم کاش میشد که بلندای شب یـلـدا را به بـقـیـع آیم و تا صبح به کنارت باشم   |