پسرش اشک فشان است به حال پدرش پدری جام شهادت به لبش نوشيده پسری خم شده از داغ مصيبت کمرش يـابـن الحـسـن آجـرک الله يـابـن الحـسـن آجـرک الله
پسری را که بود نبض دو عالم دردست شاهد داغ پدر، آه دل و چشم ترش حسن العسگری از زهر جفا می سوزد
حجت ابن الحسن از غم شده گريان به برش که خداوند نگه دارد از هر خطرش
دشمن افکنـده ز پا نخل امامـت را باز آتش ظلم بر افروخته از بام و درش آه از آن روز که شد غيبت مهدی آغاز غيبتی را که بود ناله زهرا اثرش آنکه امروز جهان زنده و قائم از اوست بار الها که مؤید نفتد از نظرش يـابـن الحـسـن آجـرک الله يـابـن الحـسـن آجـرک الله        |
