و بدی بیدار است

بیا به کوه و به جنگل، به غار بگریزیم

کسی حریم موی سپید تو را ندارد پاس

کسی که دست تو را یک قدم بگیرد نیست

و من که می‌روم از این جهان، خوشحالم !

چرا که دیدگان من بعد از این

به روی مردم نامهربان نمی‌افتد ! ...