باز امشب هوای غم و دلتنگی وجود خسته ام را فرا گرفته ست،
من و غم و دلتنگی در این شب های بی ستاره ام سر در گریبان هم گذاشته ایم
،چه زود در خود شکستم،من در چه آرزوهایی سیر می کردم و
چه به بر سر آرزوهایم آمد،هر شب با دنیایی از
غم و دلتنگی به خواب کابوس های تمام ناشدنی ام می روم،
چه زود این شب ها چشم هایم گریان می شود،
و چه زود ارزوهایم نقش بر آب شد. . .