خدایادلم را به كدام وجه این دنیا خوش كنم؟. . .
دل خوش به حضور تو ام. . .
وگرنه مرا با این دنیا چه كار. . . . .
نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم
نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی
در اگر باز نگردد ، نروم باز به جایی
پشت دیوار نشینم ، چو گدا بر سر راهی
کس به غیر از تو نخواهم
چه بخواهی چه نخواهی
باز کن در ، که جز این خانه مرا نیست پناهی
خداوندا کمک کن
از چَرای زندگی دل بکنم و به چِرای زندگی فکر کنم ...
چرا که عاقبت چَرا مرگ ؛ و عاقبت چِرا تولدی دوبارهاست
اهل کوچه رفتند ولی ما ماندیم
حقمان هست اگر بیکس و تنها ماندیم
هیچ تقصیر کسی نیست اگر رنجوریم
روشنی هست،خدا هست،فقط ما کوریم (الا بذكر الله تطمئن القلوب ) |