(نسخه قابل پرینت موضوع)
عنوان موضوع : نمیشه گفت دل نوشته ولی شاید باید یه بارخوندش
نمایش موضوع اصلی :

سولماز19 سه شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۳ ۰۷:۴۴ قبل از ظهر

                                                                به نام خداوند بی همتا
می خوام دلنوشتمو با یه سوال شروع کنم
اگریکی به شما بگه الان80تومن به تو بدم قبول می کنی یا هفته دیگه100تومن؟؟؟؟؟؟؟
این سوال رو وقتی دیدم گفتم 100تومن
شما چی گفتی؟
ولی جالب این جاست وقتی این سوال رومی پرسن بیشترآدما می گن80تومن همین الان
یعنی پول کمتر ولی آنی رو به پول بیشتر ولی باوقفه ترجیح می دن
حالاجالب تر از اون اینه که اونایی که80تومن رو انتخاب می کنن می دونن تو یک هفته نمی تونن25درصد سود کنن
این سوال ادمو یاد چندتاضرب المثل میندازه
1-سیلی نقد به از حلوای نسیه
2-دم غنیمت شمردن وزندگی حال
3-گرصبرکنی زغوره حلواسازی
4-چندروز بخورنون وتره بعدش یه عمر بخور نون وکره

خب اینا یه سری ضرب المثل قدیمی بودن که باعث شده توزندگی ماتاثیر بذاره وانتخاب هامون براساس اونا باشه
شاید قدیما زمان حال اهمیت وارزشش بیشتربوده شایدم دلیلش این بوده معلوم نبوده دراینده نزدیک چه اتفاقی بی افته یه دفعه جنگی یا مریضی یا...پیش می اومده وبه همین خاطر زمان حال اهمیتش بیشتر بوده
ولی الان چی؟؟؟ماباید حال روانتخاب کنیم یا صبورباشیم برای آینده ای بهتر؟؟؟؟؟
الان باید قبول کنیم که دور وزمونه عوض شده.آدما یه عالمه فرصت دارند وآینده باسرعت زیاد داره به سمت ما میاد پس بهترین کار صبور بودن ومنتظر شدن برای آینده ومهم تر از اون دوتا مثبت اندیشیه
می خوام به سوالایی که می پرسم فک کنید
من الان کجاقرار دارم؟
از زندگیم راضی هستم؟
به هدف هام رسیدم؟
اصلا هدفی برای آیندم دارم؟
حالاکه هدف دارم به جزییات هدفم فک کردم؟
تاحالا چشمامو بستم به آیندخ وهدف هام با جزییاتش فکرکنم؟

ماباید به اینا فک کنیم وافکار منفی رو از خودمون دور کنیم
مابرای موفقیت باید صبورباشیم باید مثبت فک کنیم وباید برنامه ریزی کنیم
چندجمله قابل تامل
1-به هرچیزی که می اندیشید ایمان بیاورید واگربااطمینان انتظارش رابکشید مطمنا به آن خواهید رسید
2-افکارشمامانند آهن ربا عمل می کنند آنچه رادرموردش فکر می کنید ومی اندیشید دردنیای واقعی به آن خواهید رسید
3-فردا همان روز است که امروز اندیشیده اید
4-همیشه لاک پشت صبور
وآرام برخرگوش بازیگوش پیروز می شود

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست
       هرکسی نغمه ای خواند واز صحنه رود
             صحنه پیوسته به جاست
                       خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد


ایناهمینجوری به ذهنم رسید کسی مسخره نکنه همین که هست



Powered by FAchat