سفارشى مهمّ در آخرين لحظات

از امام باقر روایت شده است چون مريضى فاطمه زهرا كه به جهت صدمات وارده به وجود آمده بود شدّت يافت ، دست به سوى آستان مقدّس الهى بلند كرده و با خداوند متعال مناجات و راز و نياز مى نمود و از جمله مناجات ها و استغاثه هاى آن حضرت چنين بود:
«يا حَىُّ يا قَيُّوم بِرَحْمَتِك اسْتَغيثُ فَاغِثْنى اللّهمّ زَحْزِحْني عَنِ النّارِ وادْخِلْنى الْجَنَّةَ والْحِقْنى بِمُحمَّد»
و هرگاه اميرالمؤ منين، علىّ كنار بستر همسرش ، فاطمه زهرا عليها السلام مى آمد، براى او اين چنين دعا مى نمود:

اى فاطمه! خداوند، تو را عافيت و سلامتى عنايت فرمايد، و تو را زنده و سالم نگه دارد.
وليكن حضرت زهرا عليها السلام در مقابل دعاى شوهرش، چنين اظهار مى داشت : چه قدر خوب است كه هر چه زودتر به خداى خويش ملحق شوم و با او ملاقات كنم .
و سپس در آخرين لحظات عمر شريفش ، وصيّت خود را پيرامون مهريّه اش و همچنين اثاث و اسباب منزل كه متعلق به خودش بود مطرح كرد و در پايان به همسرش امام علىّ خطاب كرد و اظهار داشت :يا علىّ! پس از من با امامه دختر ابوالعاص ازدواج نما، چون كه او همانند خودم نسبت به فرزندانم دلسوز و مهربان مى باشد.

مستدرك الوسائل : ج 2، ص 134، ح 7، و ص 360، ح 4.