یاران ! شتاب کنید که زمین نه جای ماندن ، که گذرگاه  

است ... گذر از  نفس به سوی رضوان حق . هیچ شنیده  

 

ای که کسی در گذرگاه ، رحل اقامت بیفکند ؟... و  مرگ  

 نیز در اینجا همان همه با تو نزدیک است که در کربلا ، و  

 

کدام انیسی از مرگ  شایسته تر ؟ که اگر دهر بخواهد  

 با  کسی وفا کند و او را از مرگ معاف دارد ، حسین که   

 

از  من و تو شایسته تر است . الرحیل ، الرحیل ! یاران  

شتاب کنید...

در بیابانی بی نام و نشان گم شده ام...
با دل تنهای خودم...

می نگرم، می گردم... اینجا؟؟ کجاست؟؟
ظلمت شب پرده ای بر چشمانم افکنده...

از آسمان مرگ می بارد...

اسم اینجا چیست؟
دلم می گوید...:نامش دنیاست... صبر کن،

دو سه روزی بیش نیست...