(نسخه قابل پرینت موضوع) عنوان موضوع : سرنوشت وحشی قاتل حضرت حمزه نمایش موضوع اصلی : |
«وحشی» غلام «جبير بن مطعم» کسی بود که توسط هند همسر ابوسفيان، مأمور شد که در جنگ احد، يکي از سه نفر؛ پيامبر اکرم(صلیاللهعليهوآله) یا امیرالمومنین(عليهالسّلام) یا حضرت حمزه را به شهادت برساند. و در مقابل اين اقدام تا آخر عمرش از بردگی آزاد گردد. وی در جواب هند گفت: من هرگز نمیتوانم به محمد(صلیاللهعليهوآله) دسترسي پيدا کنم، زيرا ياران و اصحاب او شديدا از او محافظت میکنند، علی(عليهالسّلام) نيز در ميدان نبرد فوقالعاده هوشيار و مراقب است. لذا به او هم نمیتوانم نزديک شوم. ولی حمزه در ميدان نبرد به شدت خشمگين میشود و خشم و غضب او به حدی میرسد که متوجه اطراف خود نمیشود. شايد بتوانم او را از طريق حيله از پا در آورم.[۱] بنابراين در نبرد احد با اين هدف شرکت میکند و همواره در کمين بود که حضرت حمزه را به شهادت برساند و در لحظه شدت گرفتن جنگ، با نيزهای که همراه خود داشت و البته در پرتاب نيزه هم ماهر بود، حضرت را به شهادت میرساند. و به دستور هند، سينه حضرت را شکافته و جگرش را بيرون میکشد. و جنازه او را مثله میکند.[۲]
بعد از جنگ احد، وحشی در مکه زندگي میکرد و ظاهرا از بردگی هم رهایی يافته بود، تا اين که مسلمانان در سال هشتم هجری مکه را فتح کردند. در اين زمان وحشی به سوی طائف فرار میکند؛ ولي بعد از نفوذ اسلام به طائف ایمان آوردن قبايل آن دیار، نزد پيامبر اکرم(صلیاللهعليهوآله) میآيد. وحشی میگوید: «تا زمانیکه پيامبر اکرم(صلیاللهعليهوآله) زنده بود، من خود را از او پنهان میکردم، پس از رحلت پيامبر(صلیاللهعليهوآله) واقعه رده (شورش مرتدين از اسلام) پيش آمد، من هم به همراه سپاهی که برای نبرد با مسيلمه کذّاب، که ادعای نبوت کرده بود، عازم شدم و با همان حربهای که حضرت حمزه را به شهادت رسانده بودم، مسيلمه را با کمک يک نفر از انصار کشتم.[۴] اين مطلبي است که وحشی خودش نقل میکند و ادعا میکند که در نبرد با مسيلمه کذاب شرکت داشته است. امّا ابن هشام در اين خصوص مینويسد: «وحشي در پايان عمر بسان زاغي سياه شده بود. که پيوسته بر اثر شراب خواری مورد تنفر مسلمانان بود و مرتب حد شراب بر او جاری میشد و بر اثر عملهای ناشايست، نام او را در دفتر ارتش خط کشيدند و عمر خطاب ميگفت: قاتل حمزه نبايد در سرای ديگر رستگار گردد.[۵] آن چه از منابع تاريخی استفاده میشود اين است که وحشی تا دوره معاويه زنده بود. و در شام و در شهر حمص ساکن شده بود.[۶] «ابن اثير» در مورد او مینويسد: وحشي در آخر عمرش به سبب زياده روی در شراب خواری به همين سبب نيز مرد.[۷] «ابن حجر» نیز در رابطه با او مینويسد: «وحشي در جنگ «يرموک» که بين مسلمين و روم اتفاق افتاد شرکت داشت و بعد از آن در منطقه شام و حمص ساکن شد و در دوره خلافت عثمان در اثر زياده روی در شراب خواری مرد».[۸]
اين بيان در صورتی با بيان قبلی که میگفت وحشي در زمان معاويه مرد، قابل جمع است که بگوئيم در آن زمان معاويه والی و استاندار شام بوده نه دوره خلافت معاويه.
پینوشت |
Powered by FAchat