دعا در حق ديگران

 

1- امام صادق (علیه السلام) فرمود: هر كه چهل مؤمن را مقدم دارد، و 

          از براى ايشان دعا كند، و بعد از آن براى خود دعا كند دعايش 

          مستجاب مى ‏گردد.

 

2- پيامبر(صل الله علیه آله و سلم) فرمود: هيچ دعايى زودتر مستجاب 

            نمى‏ شود از دعاى غايبى براى غايبى.

 

3- امام باقر(علیه السلام) فرمود: نزديكترين دعاها به اجابت، دعاى 

            مؤمنى است كه از براى برادر مؤمن خود غايبانه دعا كند، پس  

            ملكى موكل است به دعاى او، كه مى ‏گويد: آمين و از براى تو خدا        

            دو برابر آنچه از براى برادر خود دعا كردى عطا مى ‏فرمايد.

 

4- امام صادق(علیه السلام) فرمود: دعا از براى برادر مؤمن خود، 

           غايبانه كردن، باعث زيادتى روزى مى‏شود و بلاها را دفع مى ‏كند.

 

5- حضرت موسى بن جعفر(علیه السلام) فرمود: هر كه براى برادر 

            مؤمن خود غايبانه (پشت سرش) دعا كند از عرش او را ندا كنند، كه   

            از براى تو صد هزار برابر است از آن چه براى او دعا كردى.

 

6- پيامبر(صل الله علیه آله و سلم) فرمود: بنده ‏اى را به طرف جهنم مى‏ 

            برند، در آن حال مؤمنان و مؤمنات گويند: پروردگارا! اين بنده در دنيا 

            براى ما دعا مى‏ كرد، ما را در حق او شفاعت بده.  پس خداوند 

           شفاعت ايشان را قبول و بنده ی دعاگو به خاطر ايشان نجات يابد.