نامه هفتادو سوم نهج البلاغه

sadaf

یکشنبه ۲۰ دی ۱۳۹۴ ۰۱:۰۹ بعد از ظهر

نامه هفتادو سوم نهج البلاغه

نامه اى از آن حضرت ( ع ) به معاويه

اما بعد ، من از اينكه ، پى در پى ، به نامه ‏هايت پاسخ مى‏ دهم و به گفته ‏هايت گوش مى ‏سپارم پندارم كه مردى سست راى شده ‏ام و در فراست و هوشيارى گرفتار خطا گشته ‏ام . تو هنگامى كه نامه‏ اى به من مى‏ نويسى و چيزى مى ‏طلبى به كسى مى ‏مانى كه در خواب گران است و خوابهاى دروغ مى ‏بيند . يا همانند حيرت زده ‏اى هستى كه سرگردان ايستاده و از ايستادن به مشقت افتاده و نمى ‏داند ، آنچه به سراغش مى ‏آيد به سود اوست يا به زيان اوست . البته تو همانند او نيستى ، او همانند توست .

به خدا سوگند ، اگر نمى ‏خواستم كه زنده بمانى ، بلاهايى از من به تو مى ‏رسيد كه استخوانت را خرد سازد و گوشت تنت را آب كند . بدان ، كه شيطان تو را بر جاى داشته و نمى‏گذارد به بهترين كارهايت باز گردى و گوش به نصيحت بسپارى . و سلام به آنكه شايسته سلام است.