(نسخه قابل پرینت موضوع)
عنوان موضوع : خدای من... این روز ها بیشتر حواست به من باشد... می گویند بزرگترین شکست
نمایش موضوع اصلی :

مهتاب1 یکشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۴ ۰۵:۱۳ بعد از ظهر


خدای من...

این روز ها بیشتر حواست به من باشد...
می گویند بزرگترین شکست از دست دادن ایمان است...
حواست باشد که من شکست نخورم...
من هنوز هم تورا به نام قاضی الحاجات میخوانم،حتی اگر همه ی التماس هایم را نادیده بگیری...
هنوز هم تورا ارحم الرحمین می دانم،حتی اگر سخت بگیری...
هنوز هم...
تو همان خدایی...
اما ...
مگذار از دست رفتنم را..
 امیدم به توست...
برایم امن یجیب بخوان...
امن یجیب بخوان تا آرام شود این مضطر...!
تا آرام گیرد این قلب ناآرام من...
خدای من
به حضورت،به نگاهت،به یاریت نیازمندم...
لحظه های دوریست  به این نتیجه رسیده ام که((تو))
آن مشترک مورد نظر هستی
که همیشه در دسترسی...
الهی و ربی من لی غیرک...

مثل آن لحظه که حفظ غم ظاهر سخت است
ماندن چشم به دنبال مسافر سخت است

چشمهایت ، دل من ، کار خدا یا قسمت
و در اين غائله تشخيص مقصر سخت است

ساحلی غم زده باشی چه کسی می فهمد
که فراموشی یک مرغ مهاجر سخت است

مثل یک کوچه بن بست خرابت شده ام
گاهی از من بگذر، حسرت عابر سخت است!
.

قرص آن صورت ماهت شده یادآور قرص
با دو تا قرص هم آرامش خاطر سخت است

در مسیری که تو رفتی همه شاعر شده اند
با تو شاعر شدن قرن معاصر سخت است

کوچه با غربت خود بعد تو یادم داده
دل سپردن به قدمهای مسافر سخت است





 معبودا یاد تو افتادن هم دارد اما افتادنی در بالا عجب
واژه ایی چقدر نامتناقض مگر می شود در افتادن هم بالا رفتن باشد
اری سر با تو بودن همین هست همین یک راز، رازی کشف نشدنی


 

Powered by FAchat