غرور در عبادت و عیب جویی از دیگران

مدافع حرم313

پنجشنبه ۱۲ فروردین ۱۳۹۵ ۱۲:۴۷ بعد از ظهر

سعدی در کتاب گلستان خاطرات زیبایی از دوران جوانی و کودکی خود نقل میکنه ، دریکی از این خاطرات نوشته است:
یاد دارم که در ایام کودکی اهل عبادت بودم و شبها برمیخاستم و نماز می گزاردم و به زهد و تقوا رغبت بسیارداشتم.شبی در خدمت پدرنشسته بودم و تمام شب چشم برهم نگذاشتم و قران گرامی را برکنارگرفته و میخواندم.دران حال دیدم که همه انان که گرد ما هستند خوابیده اند.پدر را گفتم :از اینان کسی سر برنمی دارد که نمازی بخواند.خواب غفلت چنان اینان را ربوده است که گویی نخفته اند بلکه مرده اند، پدر گفت:"تو نیز اگر می خفتی بهتر از ان بود که در پوستین خلق افتی و عیب انان گویی و بر خود ببالی".
به دنبال عیب های مردم رفتن از زشت ترین عیبها وبدترین گناهان است.( امام علی ( علیه السلام )..غررالحکم ح 4581 ).
از دیدن عیب دیگران اعمی شو
در دیدن عیب خویشتن احول باش..واعظ قزوینی.