|
(نسخه قابل پرینت موضوع) عنوان موضوع : حقیقی باش طوفان! نمایش موضوع اصلی : |
به نام خالق قله ها و عقاب ها قله ها خیلی دورند...خیلی خیلی دور... سر به آسمان می سایند، مغرور و بلند و دور از دسترس... گاه آنقدر بلند هستند و جدا از ما، که کوچک به نظر می آیند همچون عقابی بلند پرواز که از زمین خاکی، نه بلندای پروازش پیداست و نه هیبت عظیمش مشخص... و این ما هستیم که در خیالات واهی خود قله هار ا کوچک می بینیم... ولی قله بلند و با شکوه ، مسیری دارد صعب العبور و سخت که همتی می خواهد به بلندای پرواز عقاب بلکه بلند تر... و تو ... من ... همه ما...اگر دستمان به قله نمی رسد در تراوشات ذهن مشوّشمان قله ها را در دسترس نبینیم. اگر قصد فتحش کرده ایم، ایمان داشته باشیم که این کار سخت جز با تلاشی مداوم ممکن نیست. آنگاه که دور دست را نزدیک و ارتفاع را پست و ژرفا را کم عمق بپنداری، تلاشی می کنی نه در خور عقاب و نه در حدو اندازه خود! آنگاه که قله ای را در خیالت شکستی،در واقعیت به آن دست نخواهی یافت و آنجاست که باید منتظر باشی قله، امیدت، افکارت، آرمانت، ایمانت، غرورت، جهانت، خودت و همه چیزت را در هم شکند... هم چو ن طوفان سهمگینی بر قله ات بتاز و اطمینان داشته باش عزم راسخ تو هر چیزی را قابل دستیابی می کند... به شرط آنکه اراده کنی نه اینکه قله را در حد همتت پایین نگه داری... طوفان باش که حتی عقاب از تو به هراس افتد و بال و پر ببندد طوفان باش و بر قله ات بتاز طوفان باش و صلابت قله را ، در عین هجوم ، محترم بشمار وقتی قله ها بلندند...تو هم بلند پرواز شو...نه خیال پرداز... این حقیقت ها هستند که از شدت واقعی بودن ماندگارند... آنقدر واقعی باش تا بین این جماعتِ توهم زده انگشت نما شوی... تحقق رویایت واقعی است...باور کن حقیقی باش...طوفان! |
Powered by FAchat