|
(نسخه قابل پرینت موضوع) عنوان موضوع : تدبر در زیارت اربعین امام حسین(ع) نمایش موضوع اصلی : |
بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ السَّلاَمُ عَلَىٰ وَلِيِّ ٱللَّهِ وَحَبِيبِهِ اَلسَّلاَمُ عَلَىٰ خَلِيلِ ٱللَّهِ وَنَجِيبِهِ اَلسَّلاَمُ عَلَىٰ صَفِيِّ ٱللَّهِ وَٱبْنِ صَفِيِّهِ اَلسَّلاَمُ عَلَىٰ ٱلْحُسَيْنِ ٱلْمَظْلُومِ ٱلشَّهِيدِ اَلسَّلاَمُ علىٰ ﺍسِيرِ ٱلْكُرُبَاتِ و قتیل العبرات ******************** سلام بر امام حسین(ع) چیست؟ این عبارت بین ما و امام حسین (علیه السلام) الفت ایجاد میکند، یعنی بین ما و ایشان توجه خاصی برقرار میشود... امام حسین (ع) کیست؟ او بنده ی صمیمی خداوند و محبوب ترین نزد اوست... او یکی از دوستان ؛ بلکه از بهترین دوستان اوست... او برگزیده ی خداوند و پسر برگزیده ی اوست... او حسین مظلوم و شهید است... او اسیر رنج هاست... او قربانی اشک ریختن هاست. . . چرا از ما انتظار می رود با این عبارات بر او سلام کنیم ؟ _ خداوند او را دوست دارد چون او خدا را دوست داشت. چون او مظلوم واقع شد، شهید شد، اسیر رنج ها و قربانی اشک ریختن ها شد.. . . و نهایت عشقش به محبوب را در کربلا به نمایش گذاشت... به صورت خلاصه، یعنی اینکه خداوند امام حسین (ع) را به دلیل فاجعه ی کربلا دوست دارد و نمی خواهد از حسین یاد شود جدای از یاد کربلایش... ! از ما انتظار میرود که با سلام کردن به ایشان خودمان را در معرض عشقی عظیم قرار دهیم تا که ما نیز بدانوسیله محبوب خدا شویم... اَللّهُمَّ اِنّى اَشْهَدُ اَنَّهُ وَلِیک وَ ابْنُ وَلِیک خدایا من براستى شهادت می دهم که آن حضرت ولىّ (و نماینده ) تو و فرزند ولىّ تو بود با این فراز از زیارت اربعین ؛ از ما انتظار میرود که به درجه ی شهود حقیقت برسیم، همانطور که از طریق ولی و نماینده خداوند نشان داده شده. ما باید حقیقت را با قلب هایمان مشاهده کنیم... و حقیقت این است که امام حسین (ع) نماینده و ولی خدا و فرزند ولی خداست ... وصَفِيُّكَ وَٱبْنُ صَفِيِّكَ ما شاهد هستیم که او برگزیده شده، و نیاکانش برگزیده شدند تا بنده ی خداوند باشند... نماینده ی خداوند و امام برگزیده، به ما کمک خواهد کرد تا شاهد حقیقت باشیم. ...ٱلْفَائِزُ بِكَرَامَتِكَ ......... كْرَمْتَهُ بِٱلشَّهَادَةِ خداوند آنها را ( که برترین و کاملترین انسان ها هستند ) ارج نهاده تا ما را ارج نهد. زیرا که ما بهترین مخلوقات او هستیم. اما نهایت این ارج نهادن، این است که به ما فرصت شهید شدن در راه خود را بدهد... او این فرصت را به نماینده اش، امام حسین (علیه السلام)، در سرزمین کربلا و در روز عاشورا داد... و میدانید چرا ما باید به اربعین او برسیم؟؟؟ به خصوص پیاده روی اربعین؟؟؟ چون ما به درجه ی شاهد بودن حقیقت ارجمندی او رسیده ایم... این ارجمندی امام حسین (ع) وقتی که ما از نجف (اعتقاد به امام علی (ع)) میگذریم و به کربلا (عمل امام حسین (ع)) میرسیم، خود را نشان می دهد. ما از کربلا هم میگذریم... و به وسیله ی ظهور امام مهدی (عج)، به زودی به قدس می رسیم؛انشاءالله |
Powered by FAchat