(بسم الله الرحمن الرحیم)
ابو ولاد می گوید:
از امام صادق(علیه السلام) درباره کلام خدای عزوجل که می فرماید:(وبه پدر و مادر نیکی کنید)پرسیدم:منظور از نیکی چیست؟
امام(علیه السلام) فرمود:نیکی یعنی باآنان خوش رفتاری کنی و کاری نکنی که ناچار شوند از تو درخواست کنند تانیازشان را برطرف کنی.(بلکه قبل از درخواست آنان خودت اقدام کنی وحتی اگر در برطرف کردن احتیاجاتشان )به تو نیازی نداشتند(باز هم خودت این کار را بکن). آیا خدای عزوجل نفرمود:(هرگز به نیکوکاری نمی رسید مگراینکه ارآنچه دوست می دارید (در راه خدا) انفاق کنید...)
راوی می گوید:سپس امام صادق(علیه السلام)فرمود: اینکه خداوند می فرماید:(هرگاه هرگاه یکی از آنها یاهردوی آنها نزد تو به پیری رسیدند (به آنها اف نگو)و کم ترین اهانتی به آنها روا مدار ! وبر آنها فریاد مزن) یعنی اگر آزارت دادند به آنها حتی اف نگویی وحتی اگر تو را زدند صدایت را برایشان بلند نکنی.
امام صادق(علیه السلام) ادامه داد: واینکه خداوند می فرماید: (وگفتار لطیف وسنجیده و بزرگوارانه به آنان بگو) یعنی اینکه اگر تو را زدند به آنان بگویی : ( خدا شما را بیامرزد) این جمله قران کریم است.
امام صادق(علیه السلام) در ادامه فرمود : اینکه خداوند می فرماید: (و بال های تواضع خویش را از محبت ولطف در برابر آنان فرود آر ) معنایش این است : در چشمانت جز نگاه پرمهر وعطوفت چیز دیگری قرار نده صدایت را از صدای آنان بلندتر نکن (در هیچ کاری برآنها)پیشدستی نکن وجلوتر از آنان راه نرو.