(نسخه قابل پرینت موضوع) عنوان موضوع : خورشت سگان جهنمی چیست؟ نمایش موضوع اصلی : |
خورشت سگان جهنمی چیست؟ امام علی (علیه السلام) گناهی را با عنوان "خورشت سگان جهنمی" معرفی کردهاند.
به نام خدا
غیبت بیان معایب و ضعف های جسمانی پنهانی خواه این نقاط مربوط به مسایل دینی، اخلاقی، روحی و اجتماعی افراد باشد یا مربوط به جنبههای جسمی آنان ؛ خصوصیات ظاهری، اعضای بدن، نیروهای جسمی، طرز حرکات و رفتار یا متعلقات هر انسان، یعنی زن و فرزند، لباس و خانه و امثال آن شـامل گفتن، نوشتن، اشـاره و تقلیـد درآوردن است ؛ گاهی نیز فرد سخنی را با کنایه میگوید، ولی قراینـی هست که دیگران منظور او را میفهمند .
گاهـی این عمـل مذمـوم با اعمال مذمـوم دیگری آمیختـه میشود، یا در صورت یک عمل خداپسندانه جلوه میکند ؛ مثلأ به عنوان گریز از غیبت بگوید : میترسم توضیح بدهم غیبت شود، یا افسوس که شرع زبان ما را بسته است، یا شرع اجازه نمیدهد و الا گفتنیها را میگفتم. این گونه سخن گفتن در عین این که با کنایه غیبت کرده، به واسطه مبهم گـذاردن موضـوع، بد گمـانی مخاطب را نسبـت به همـه چیز درباره شخص مورد نظر بر انگیخته و چه بسا موضوع را خیلی بزرگتر از آنچه هست نشان بدهد، در ضمن ریا را هم با غیبت آمیخته و به این ترتیب چند عمل زشت مرتکب شده است.
در حقیقت فرد غیبت کننده نقاط ضعف برادر خود را آشکار کرده و آبروی او را برده است؛ آبرو بسیار عزیز و ارجمند است و اگر از دست برود کمتر جبران میشود. شاید یکی از وجوه تشبیـه غیبـت به خوردن گوشت برادر مرده همین باشد که آبروی برادر که رفت قابل جبـران نخـواهد بود و خدا مسلمانان را آبرومند میخواهد ؛ اگر شما به وسیله غیبت آبروی کسی را بردید آیا او با شما دوست و برادر خواهد شد ! غیبت بـرادری را بر هم میزند و به جای آن دشمنی میآورد. خدا دشمنی مسلمانان را با یکدیگر نخواسته، بلکه آنان را برادر و دوست صمیمی خواسته است .
غیبت از منظر قرآن چگونه است ؟در آیه ۱۲ حجرات آمده است : و هیچ یک از شما دیگری را غیبت نکند، آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ (به یقین) همه شما از این امر کراهت دارید. تقوای الهی پیشه کنید که خداوند توبهپذیر و مهربان است ؛ معنای آیه این که: غیبت کردن مؤمن به منزله خوردن گوشت برادر خود در حالی که او مرده است .
این آیه اشاره به نکات اخلاقی و تربیتی دارد؛ فرد غائب مانند مرده است که قدرت بر دفاع از خود ندارد و هجوم بردن بر کسی که قادر بر دفاع از خود نیست، بدترین نوع ناجوانمردی است ،بیشک خوردن گوشت مرده سبب سلامت جسم و جان نمیشود، بلکه سرچشمة انواع بیماریها است، بنابراین، غیبتکننده اگر آتش کینه و حسد خود را با غیبت به طور موقت فرو نشاند، به یقین چیزی نمیگذرد که همان بذرهای نهفته مفاسد اخلاقی در درون جان او سر میکشد و مانند خارهای مغیلان او را آزار میدهد.
غیبت کننده انسان ضعیف و ناتوانی است که شهامت رویارویی با مسائل را ندارد و به همین دلیل به مرده برادر خویش هجوم میبرد ،همانگونه که یک حیوان یا انسان مردارخوار، سبب انتشار انواع میکروبهای بیماریزا میشود، شخص غیبت کننده نیز با ذکر گناهان و عیوب پنهانی برادران مسلمان عوامل اشاعه فحشاء را فراهم می کنند.
درآیه یک سوره همزه آورده شده است: وای بر هر عیبجوی غیبتکنندهای که مردم با ایمان را به سخریه میگیرند، و با نیش زبان و حرکات دست و چشم و ابرو، در پشت سر و پیش رو، مؤمنان را هدف تیرهای طعن و تهمت قرار میدهند همچنین در آیه ۱۹ سوره نور خداوند فرموده است: کسانی که دوست دارند زشتیها در میان مردم با ایمان شیوع یابد عذاب دردناکی برای آنان در دنیا و آخرت است؛ خداوند در آیه ۱۴۰ سوره نساء نیز میفرماید: خداوند دوست ندارد کسی با سخنان خود بدیهای دیگران را اظهار کند، مگر آن کسی که مورد ستم واقع شده باشد، خداوند شنوا و دانا است.
دیدگاه پیامبر ( صلی الله علیه واله ) در خصوص غیبت چگونه است ؟پیامبر ( صلی الله علیه واله ) در خصوص غیبت می فرماید : غیبت كردن یعنی انسان در غیاب كسی سخنی بگوید كه او بدان رضایت ندارد ؛ برحذر باش و از غیب كردن بپرهیز. گناه غیبت از گناه (عمل شنیع) زنا به مراتب بزرگتر است ؛ خداوند غیبت كردن مسلمان را مانند حرمت مال و جان او حرام فرموده است ؛ كسی كه مؤمنی را غیبت كند گویا از روی عمد كسی را به قتل رسانده است ؛ خودداری از غیبت كردن، در نزد خدای متعال از ده هزار ركعت نماز مستحبّی محبوبتر است ؛ غیبت كردن این سه نفر بلامانع است: زمامدار ستمگر و فاسق آشكار بیباك، و آدم بدعتگذار.
در احادیثی از رسول اکرم ( صلی الله علیه واله ) آمده است : عمل صالح یك گوهری است كه با غیبت كردن زایل و از بین میرود ؛ مفاسد آدم فاسق تبهكار را آشكارا بگویید تا مردم او را شناسایی كنند. غیبت آدم فاسق جایز و بلامانع است ؛ آیا شما از رسوا كردن آدم فاجر نابكار خود داری میكنید تا مبادا مردم او را بشناسند؟ شما مفاسد او را علنی كنید تا دیگران خود را از او برحذر بدارند ؛ گوشهای خود را از شنیدن غیبت منزّه بدارید (و بدانید) كه گوینده و شنوندة غیبت هر دو در گناه شریكند؛ سرعت نفوذی آتش در خوردن گیاه خشك به پای سرعت اثر غیبت در نابودی حسنات یك بنده نمیرسد ؛ ای مردم! (بدانید) آن کسی که غیبت میکند دین و ایمان او تنها به زبان او است و قلباً ایمان ندارد. شما (برحذر باشید و) مسلمانان را غیبت نکنید ؛ کسی که زبانش را مهار کند گویا به (تمام دستورات) قرآن عمل کرده است.
نبی اکرم ( صلی الله علیه واله) فرموده اند : اگر در جمعی حضور داشتی که از کسی بدگویی میکنند تو آن فرد را یاری کن و دیگران را از غیبت کردن باز بدار و خودت هم از آن جمع برخیز و آنجا را ترک نما ؛ چقدر قبیح است که یک مسلمان از عیوب و کمبودهای خود غافل باشد و به عیوب دیگر برادران خود بپردازد و آنها را میان مردم نیز إفشا نماید ؛ دم روزهدار هر چند در بستر خواب باشد در حال عبادت است مادامی که مسلمانی را غیبت نکند ؛ کسی که در ماه مبارک رمضان غیبت مسلمانی کند روزه او پاداشی نخواهد داشت ؛ خداوند آدم غیبتکننده را نمیآمرزد مگر آنکه شخصی که او را غیبت کرده حلالش نماید ؛ کفاره کسی که غیبتش را کردی این است که برای او مغفرت طلبی .
دیدگاه امام علی ( علیه السلام) درخصوص غیبت چیست ؟امام علی (علیه السلام) در خصوص غیبت می فرماید : منفورترین مخلوقات نزد خدا غیبت كننده است ؛ دردناكترین مردم (در قیام) غیبت كننده است ؛ غیبت كردن بدترین دروغ و حرف نارواست ؛ غیبت، خورشت سگان جهنم است ؛ غیبت كردن نشانه و خصلت منافق است ؛ دروغ مى گوید كسى كه فكر مى كند حلال زاده است، درحالى كه گوشت مردم را با غیبت كردن مى خورد ؛ از غیبت بپرهیز، كه آن تو را با خدا و مردم دشمن مى كند و اجر و پاداش كارهاى تو را از بین مى برد ؛ شنونده غیبت شریك غیبت كننده است .
دیدگاه اهل بیت (علیهم السلام) در خصوص غیبت چگونه است ؟امام سجاد ( علیه السلام ) در خصوص غیبت فرموده اند : برحذر باش و از غیبت كردن بپرهیز كه غیبت خوراك سگهای جهنم است ؛ این سه نفر به بهشت راه ندارند: آدم منّتگذار و كسی كه غیبت مردم را میكند و دائم الخمر مشروبخوار ؛ كسی كه دیگران را به عیبی كه دارند منتسب كند، دیگران او را به عیبی كه ندارد منتسب خواهند كرد .
امام جعفر صادق (علیه السلام) در احادیثی ، غیبت را اینگونه معرفی کرده است : غیبت كردن بر هر مسلمانی حرام است. غیبت مانند آتشی كه هیزم را با حرص و وَلع میخورد حَسنات انسان را به كلی از بین میبرد ؛ غیبت آنست كه درباره برادر دینیات چیزی كه خدا آن را مستور داشته تو آن را آشكار كنی و اما چیزهاییكه به ظاهر دارد از قبیل (اخلاقیات) تندخوئی و عجول بودن (و امثال آن) غیبت به حساب نمیآید ؛ غیبت مكن كه تو را غیبت خواهند كرد و برای برادرت گودالی حفر مكن كه خودت در آن خواهی افتاد .
اباعبدالله (علیه السلام) امام ششم شیعیان در ادامه می فرمایند : آدم فاسق تبهكار وقتی تبهكاری خود را علنی كرد دیگر حرمتی ندارد و غیبت كردن او (در این موضوع) جایز است ؛ سرعت اثر غیبت در ویرانی دین و ایمان بیش از اثر ویرانكننده جذام در اندرون انسان است ؛ زبانت را مهار كن، این صدقهای است كه زبان تو آن را تصدیق میكند ؛ هر کسی در مجلسی مانع از بدگویی و غیبت برادر دینی (غایب) خود شود خداوند هزار باب از شرور دنیا و آخرت را از او باز خواهد داشت .
امام جعفر صادق (علیه السلام) فرموده اند : آن کسی که خود سبک مغز وهمواره غیبت مردم را میکند خود او از هر کس دیگر به صفت عصیان و گنهکاری سزاوارتر است ؛ مسلمان برادر مسلمان است: نه به او ستم میکند و نه دست از یاریش برمیدارد، نه غیبت او را میکند و نه به وی خیانت میورزد و نه از خواستههایش وی را محروم میسازد؛ کسی که در نزد او از برادر مؤمنش غیبت بشود و او بتواند وی را یاری و دفع غیبت نماید ولی شانه خالی کند، خداوند او را در دنیا و آخرت خوار و درمانده خواهد نمود ؛ اگر کسی را غیبت کردی و به گوش او رسید باید از او حلالیّت بطلبی و اگر نرسیده باشد... از خدا برایش طلب مغفرت کن .
ادامه دارد... |
Powered by FAchat