ز خود غافل نشستن تا كى و چند *** به دنيا چشم بستن تا كى و چند

فاطمه 1

سه شنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۲ ۰۱:۰۹ بعد از ظهر

ز اهل دل نهفتن روى تا كى *** هوس رانى و حيوان خوى تا كى

تويى آن شاهباز اوج لاهوت *** چرا افتاده اى در دام ناسوت

تو را مستى ز جام خودپرستى *** ز اوج افكنده اين سان سوى پستى

اگر صيدى نباشد غافل از خويش *** چه مى آيد ز صياد جفا كيش

مچين بر گرد خود اسباب غفلت *** دمى بيدار شو از خواب غفلت

ببين چون رهروان كردند ره طى *** تو نيز آخر قدم بردار از پى

چه خوش اين نكته گفت آن پير كامل *** به دنيا دل نبندد مرد عاقل

تو نيز از عاقلى ترك جهان گوى *** ره عقبى چو ديگر رهروان پوى

به دل ره ده تو مهر روى ماهى *** براى خويشتن جو خضر راهى

كه چون رفتى از اين دنياى فانى *** بماند نام نيكت جاودانى