خب قرار شد که ۲۲ اسفند برم شرهانی اما ۱۶ اسفند یکدفعه ساعت ۹ شب تلفن زنگ خورد و باید با اتوبوس دانشگاه به راهیان می رفتم. چون برای یکی از بچه های مسئول مشکلی پیش اومده بود.
خلاصه خانواده اصرار که یکیشو بیشتر نرو. همین که ۵ روزه هست رو برو اون که ۱۲ روزه نرو.
گفتم نه ۱۲ روزه میرم، که سید گفت باید با اتوبوس بری
گفتم ببین اینقدر برای شرهانی قیافه گرفتی که گفت نیا
خدایا غلط کردم
قرار شد فقط ۵ روزه برم و برگردم(که شرهانی جزو مناطق نبود). توی راه باهام تماس گرفتن و گفتن باید نامتو بیاری با مهر و امضا برای شرهانی! دلم قلقلی شد زنگ زدم ابوی و گفتم می خوام برم، گفت هر جور صلاحه عمل کن. تصمیم به رفتن گرفتم، اما من نامه ام همرام نیست که!