موضوع : زيارت قبور ، شفاعت ، توسل

عالمانه ( شيعه) /*************/ عبد الله ( وهابي )

عبدالله (وهابي):

سلام علي من التبع الهدي

ايا خداوند دور است يا نزديك ؟----------ايا خداوند ميبيند يا نميبيند ؟---------ايا خداوند ميشنود يا نه ؟---------ايا بهترين خواستگاه بايد خداوند باشد يا غير خدا ؟

سوال اينجا است كه چرا شيعه به جاي اينكه از خدا بخواهد و از الله متعال كمك بگيره از غير خدا طلب ميكند چرا ؟؟ علت اين كار شما چي هست كه به جاي اينكه از خدا بخواهيد از غير خدا ميخواهيد ايا اين شريك براي خدا قرار دادن نيست ايا اين شرك نيست كه كاري كه فقط مخصوص الله است و همه چيز در دست خداوند است شما ديگران و غير خدا را هم در ان شريك ميكنيد؟؟ مگر اشكال اين چه است كه شما از خود الله بخواهيد واقعا جاي تاسف دارد ! بدانيد كمك گرفتن از غير خداوند شرك است و گمراهي ....

عالمانه (شيعه ) :

اعوذ بالله من الشيطان العين الرجيم
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله رب العالمین وصلی الله علی محمد وآله الطیبین الطاهرین
اللهم صل علی محمد وعلی آل محمد کما صلیت علی ابراهیم وآل ابراهیم انک حمید مجید
و علی اهل بیته الطیبین الطاهرین المعصومین، من الآن الی قیام یوم الدین سیما بقیه الله فی الارضین
شما بر چه مبنايي چنين عقيده اي پيدا كرده ايد كه كمك گرفتن از غير خدا موجب شرك و گمراهي است انسان بيمار ميشود و از پزشك كمك ميگيرد اين شرك است ؟ (پزشك خدا است يا غير خدا حتما غير خدا است اما كمك گرفتن موجب شرك نيست ) ايا اگر من در كاري از غير خدا كمك بگيرم مشرك شده ام  ؟؟ واقعا جاي تعجب دارد !

عبدالله ( وهابي ) :

جناب بزگوار اگر  موافق باشيد گام به گام پيش بريم اول اينكه  منظور من كمك گرفتن از زنده نيست كمك گرفتن از فردي كه زنده است و توانايي دارد اشكال نداره بلكه كمك گرفتن از مردگان اشكال داره شما از امام و امام زادگان كه همگي سالها قبل مرده اند و هيچ قدرتي ديگر ندارند كمك ميخواهيد و متوسل ميشويد افرادي كه نه صداي شما را ميشنوند و نه قدرتي دارند كه به شما كمك كنند ايا شفا و كمك در دست الله است يا امامان اگر در دست الله است چرا شما از امام رضا و ديگر امامان شفا ميخواهيد از خود الله بخواهيد اين را جواب بديد تا ادامه بدم.

عالمانه ( شيعه ) :

پس در مرتبه اول هر كمك گرفتني شرك نيست اما اينكه ما متوسل به نبي مكرم اسلام ميشويم و يا امامان عليهما سلام :

1- هيچ شيعه اي اعتقاد ندارد كه امامان (ع) يا پيامبر اكرم( ص) خود به تنهايي شفا ميدهد يا كاري انجام ميدهد بلكه اگر از امام ع ميخواهند نه اينكه خود امام شفا دهد بلكه امام ع را شفيع قرار ميدهند تا با شفاعت انبيا و اولياي الهي كه جايگاه خاصي نزد خداوند دارند بتوانند از اين شفاعت استفاده كرده و رفع حاجت شود.

2- ايا پيراهن يوسف نعوذ بالله خدا است يا غير خدا ؟؟؟؟؟ حتما خدا نيست اما خوب توجه كن در سوره مباركه يوسف ايات93 تا 96 را ببين و دقت كن :

اذْهَبُواْ بِقَمِيصىِ هَاذَا فَأَلْقُوهُ عَلىَ‏ وَجْهِ أَبىِ يَأْتِ بَصِيرًا وَ أْتُونىِ بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِينَ؛ اين پيراهن مرا ببريد، و بر صورت پدرم بيندازيد، بينا مى‏شود! و همه نزديكان خود را نزد من بياوريد!»(يوسف93)

فَلَمَّا أَن جَاءَ الْبَشِيرُ أَلْقَئهُ عَلىَ‏ وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِيرًا  قَالَ أَ لَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنىّ‏ِ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ؛ امّا هنگامى كه بشارت دهنده فرا رسيد، آن (پيراهن) را بر صورت او افكند ناگهان بينا شد! گفت: «آيا به شما نگفتم من از خدا چيزهايى مى‏دانم كه شما نمى‏دانيد؟! (96 يوسف )

خوب همانگونه كه در ايات ميبينيم پيراهن يوسف چشمان نابيناي يعقوب را بينا كرد حالا شما بفرما -ببينم!! شما بيشتر ميداني يا يعقوب نبي خدا ؟ و يوسف پيامبر كه چشمان يعقوب نبي با متوسل شدن به پيراهن يوسف شفا يافت.چرا حضرت يعقوب عليه السلام مستقيم نرفت پيش خدا در حالي كه سالها نا بينا بود و همچنين در همين سوره امده است كه فرزندان حضرت يعقوب (ع) از پدر خواستند تا براي انها دعا كند و شفاعت خواهد در حالي كه خدا وجود داشت چرا مستقيم نرفتند و از پدر خواستند تا شفاعت كند اينها ايات قران است و دلايل قراني

عبد الله ( وهابي ) :

خوب توجه كنيد در ايات مشهور زير  كه از سوره فاتحه است و ما در روز بارها ان را ميخوانيم و قران چه ميگويد :

اگر دقت كنيد در ايه 5 اين سوره ميفرمايد تنها تو را ميپرستيم (از ترجمه شيعه هم هست) يعني فقط بگوييم يا الله نا يا حسين و يا علي (اياك نعبد) ----------  و ادامه ميدهد كه فقط از الله ميخواهيم (اياك نستعين) ايا شما در رفتار و در اعتقاد خود همين را رعايت ميكنيد يا نه از امام و امام زاده ها هم ميخواهيد كه به شما كمك كنند و شفا بگيريد ايا اين شريك براي خدا قرار دادن نيست شما به قبرها و حرم ها ميرويد و به عبادت ميپردازيد اين متفاوت به معناي ايه است .... فقط الله فقط فقط

عالمانه ( شيعه ):

خوب اشاره كرديد به ايه 5 سوره مباركه فاتحه پس خوب توجه كنيد تا مطلب را متوجه شويد اول اينكه در ايه ميفرماييد اياك نعبد يعني كسي را معبود خود نگيريد و كسي را عبادت نكنيد خوب اعتقاد شيعه هم همين است و ما اگر به حرم شريف ائمه اطهار (ع) ميرويم انها را عبادت نميكنيم ما اگر يا حسين (ع) يا يا علي (ع) ميگيم اين امامان بزرگ را عبادت نميكنيم بلكه همانگونه كه اميرمومنان علي (ع) و ديگر ائمه اطهار (ع) در مطالب خود دارند ايشان خود را بنده خدا ميدانند و ما هم ايشان را بندگان مقرب ، صالح و اوليا وائمه الهي ميدانيم و كسي از شيعه اعتقاد ندارد كه امام (ع) يا پيامبر (ص) خود به تنهايي بدون خدا كاري انجام ميدهد بلكه يا علي (ع ) منظور شفيع قرار دادن است و ما اگر از امام رضا (ع) شفا ميخواهيم نه اينكه خود ايشان شفا دهند بلكه ايشان را شافع ميگيريم تا شفيع ما باشد.
و اين شفيع قرار دادن و استعانت از غير خداوند تبارك و تعالي  در ايات متعدد قران امده است و دلايل قراني دارد لذا براي روشن شدن اين موضوعات به ايات شريف زير دقت كنيد.

وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلَاةِسوره بقره/آيه45از صبر و نماز استعانت جویید

ايا اين كه خداوند ميفرمايد از صبر و نماز استعانت بجوييد  صبر و استعانت خدا است يا غير خدا !!!!

 يا در ايه مباركه زير كه فرزندان حضرت يعقوب (ع) خطاب به پدر گفتند :

قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ يوسف/97

گفتند اى پدر براى گناهان ما آمرزش خواه كه ما خطاكار بوديم

اينجا چرا فرزندان حضرت يعقوب از پدر خواستند شفيع شود و براي انها دعا كند و چرا حضرت يعقوب (ع) نگفت خودتان بريد از خدا بخواهيد چون اين شرك است چون انها گفتند (يا ابانا) !!!!---

همانگونه كه در قران امده يا ابانا و اشكال هم نداشته يا حسين هم اشكال نداره و از طرفي يا حرف منادي است و لفظي مشهور .................

 و حضرت يعقوب (ع) چه فرمودند ايه قراني است توجه كنيد اگر شما پيرو قران هستيد

سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ سوره يوسف/آيه98

به زودي برايتان استغفار مي‌كنم و او بخشنده و مهربان است. چرا حضرت يعقوب ع نگفت به فرزندان كه نميشود خود شما ار خدا بخواهيد ؟؟

همچنين در  ايه شريفه  ذيل ميفرماييد نسبت به پيامبر اكرم حضرت محمد مصطفي (ص) كه :

وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِيمًا. نساء/64

و اگر آنان وقتى به خود ستم كرده بودند پيش تو مى ‏آمدند و از خدا آمرزش مى‏ خواستند و پيامبر [نيز] براى آنان طلب آمرزش مى ‏كرد قطعا خدا را توبه‏ پذير مهربان مى‏ يافتند

اميدوارم دقت كنيد و ايات را در كنار همديگر معنا كنيد و فقط يك معناي تحت الفظي را نگيريم و ديگران را تكفير كنيم توسل و زيارت قبور و شفاعت حتي در ميان صحابه ، تابعين ، و علما اهل سنت مشهور است من از شما جماعت در تعجب هستم اخه شما بر چه اييني هستيد به روايات زير كه از كتب خود شما جماعت است توجه كنيد 

 «زُورُوا القبورَ فإنها تُذَکِّرُکم الآخِرَةَ...» صحيح ابن ماجه ج 1 ص 113
«قبرها را زيارت کنيد؛ زيرا زيارت آنها، مايه يادآوري سراي ديگر مي‏گردد.»

----------------------------------------

«زارَ النّبيّ قَبْرَ اُمِّهِ فَبَکي واَبْکي مَنْ حَولَه... إستأْذَنْتُ رَبِّي في اَنْ أَزُورَ قَبرها، فَاَذِنَ لِي، فَزُورُوا الْقُبُورَ فَإِنَّها تُذَکِّرُکُمُ الْمَوْتَ»صحيح مسلم ج3 ص 65
«پيامبر - ص - قبر مادر خود را زيارت کرد و در کنار قبر او گريست و کساني را که دورش گرد آمده بودند گرياند، آنگاه فرمود: از خدايم اجازه گرفته ‏ام که قبر مادرم را زيارت کنم، شما نيز قبرها را زيارت کنيد، زيرا زيارت آنها مرگ را به ياد مي‏آورد.»

ابن حِبّان در کتاب خود الثقات می‌گوید بارها به زیارت قبر علی بن موسی الرضا (ع) رفتم و در مدتی که در طوس بودم، هر وقت مشکلی بر من عارض می‌شد، به زیارت قبر آن حضرت می‌رفتم و از خداوند می‌خواستم که مشکلم را برطرف کند و الحمد لله مشکلم برطرف می‌شد و این را مکرر امتحان کردم و نتیجه گرفتم.. الثقات -ابن حبان ج8 ص 456
ابن حبان كه  ديگر از استوانه هاي علمي بزرگ شما است!!!!
ابو علی خلال، شیخ حنابله، می‌گوید هرگاه مشکلی بر من عارض شود، قبر موسی بن جعفر (ع) را زیارت می‌کنم و به ایشان متوسل می‌شوم و خداوند مشکل مرا آسان می‌کند. تاريخ بغداد ج 1 ص ا20 خطيب بغدادي
  محمد بن ادریس شافعی به قبر ابو حنیفه و احمد بن حنبل به قبر شافعی متوسل می‌شد. مناقب ابي جنيفه ج 2 ص 199
مسلمانان به قبر ابو ایوب انصاری متوسل می‌شدند و برای طلب باران به قبر او پناه می‌بردند. المستدرك علي صحيحين ج 3 ص 518
اينها را از مسانيد بزرگ شما اوردم برادرم دقت كنيد كه در ان جهان كه ديگر زمان باقي نيست گرفتار نشويم
اقا عبد الله اينها فقط بخش كوچكي از اين اسناد بود كه در كتب بزرگان و رجال شما امده است

عبدالله ( وهابي ) :

سلام مجدد معذرت چند روزي نبودم كه ادامه بدم اين بحث و مناظره را--- حالا چند ايه ديگر از قران ميارم كه دفت كنيد خيلي دوست دارم روي ايات بنويسم بدون شرح كه خود خواننده قضاوت كند

وَمَا النَّصْرُ مِنْ عِنْدِاللهِ الْعَزيْزِ الْحَکِيمْ     ^{ال عمران 126}
ـ نصرت و ياري ، تنها از جانب خداي عزيز و حکيم است

« قُلْ مَنْ ذَا الَّذيْ يَعْصِمُکُمْ مِن اللهِ اِنْ أَرادَ بِکُمْ سُوءال وَأَرادَبِکُمْ رَحْمَةً وَلا يَجِدُوْن لَهُمْ مِنْ دُوْنِ الله وَلِيَّاً وَلا نَصِيْراً احزاب 17
ـ بگو اگر خدا درباره شما اراده عذاب نمايد ، کيست که شما را از او در امان بدارد ؟ و يا اگر اراده رحمت فرمايد ، ( کيست که از آن پيشگيري نمايد ) و آنان براي خود ، ولي و ياوري نمي يابند

(بدون شرح)

عالمانه (شيعه ) :

عليكم سلام

خوب بله اين ايات بسيار روشن است و نيازي به شرح ندارد و منافاتي هم با اعتقاد ما ندارد و اياتي كه شما اشاره كردييد شان نزولي دارد اما مجددا فكر كنم نياز است در مورد استعانت از غير خداوند براي شما مطالبي عرض كنم

ما اعتفاد نداريم كه امام پا پيامبر خود به صورت مستغل در امورات عالم  موثر است بلكه استعانت و شفاعت و تاپير پذيري ايشان را هم امري كه از جانب خداوند متعال به ايشان عطا شده است ميدانيم و ما ايشان را وسيله ميدانيم  كه اين استفاده از وسيله هم دليل قراني دارد انجا كه ميفرمايد (ايه 35 سوره مباركه مائده)يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَيهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُواْ فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ-

اي كساني كه ايمان آورده‏ايد پرهيزگاري پيشه كنيد و وسيله‏ اي براي تقرب به خدا انتخاب نمائيد و در راه او جهاد كنيد باشد كه رستگار شويد. حالا به مطالب زير خوب دقت كنيد.

- محمد بن حبيب مي گويد : ثم لما فرغ على من غسله وأدرجه في أكفانه كشف الأزار عن وجهه ثم قال بأبي أنت وأمي طبت حيا وطبت ميتا ... بأبي أنت وأمي اذكرنا عند ربك ... .

التمهيد - ابن عبد البر - ج 2 ، ص 162 ، شرح نهج البلاغة - ابن ابي الحديد -ج 13 ، ص 42 ، باب ذکر طرف من سيرة النبي عليه السلام عند موته .

محمد بن حبيب مي گويد: زمانيکه علي (عليه السلام ) غسل پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم )

را به اتمام رساند و کفن بر قامت ايشان پوشاند کفن را از صورت ايشان کنار زذ و عرضه داشت :‌ پدر و مادرم فدايت پاک و پاکيزه زندگي نمودي وپاک و پاکيزه به پيشگاه خداوند شتافتي ... پدر و مادرم فدايت ما را در پيشگاهپروردگارت ياد کن ... .

در تفسير قرطبي ج 5 ، ص 265 ، 266 ، ذيل آيه 64سوره نسا ء ؛ تفسير بحر المحيطــ أبوحيان أند لسي ــ ج 4 ، ص 180 ، باب 64 ، ذيل آيه 64 سوره نسا ء ؛ الدرر السنية في الرد على الوهابية - أحمد زيني دحلان - ص 21 – 22 .

احمد زيني دحلان به نقل از ابن حجر در کتاب الجوهر المنظم مي گويد : بعضي از حفاظ حديث ازأبي سعيد سمعاني نقل کرده اند که او از علي بن أبي طالب ( صلوات الله و سلامه عليه ) نقل کرده است : سه روزاز مراسم تدفين پيامبر اکرم(صلي الله عليه (و آله) و سلم ) گذشته بودفردي اعرابي نزد ما آمد، خودش را روي قبر پيامبر اکر م (عليه أفضل الصلاة و السلام ) انداخت و از خاک قبر بر سر خود مي ريخت و مي گفت:‌ يا رسول الله شما ( در دوران رسالتت ) مطالبي‌فرمودي و ما هم فرمايشات شما را شنيديم و همانگونه که تو از خداوند فرامين و دستورات ديني را اخذ نمودي‌ ما نيز اين فرامين ودستورات ديني را از تو فرا گرفتيم يکي از آياتي که خداوند بر تو نازل فرمود اين بود : ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جاؤوك فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحيما ( اگر مسلمانان به خود ظلم نمود ند و پيش تو آمدند و از خداوند طلب بخشش نمود ند و رسول خدا نيز براي آنها از خداوند طلب بحشش نمود خداوند راتو به پذير و بخشنده مي يابند ( کنايه از اينکه خداوند آنها را مي بخشد ) حال اي رسول خدا من به نفسم ظلم کرده ام و به درگاه شما آمده ام که براي من از خداوند طلب بخشش کنيد ، پس از قبر شريف ندايي آمد که خداوند تو را بخشيد .

زيني دحلان در ادامه مي گويد : مثل همين روايت از علي‌ (عليه السلام ) از طريق ديگري نيز رسيده است که آن هماين روايت را تائيد مي کند . و يکي ديگر از مؤيدات اين روايت ، روايت صحيحه ديگري است که از پيامبر اکرم رسيده است که ايشان فرمودند : دوران زندگي من براي شما خوب است زيرا شما با من صحبت مي کنيد و من هم با شما صحبت مي کنم ( براي شما حديث مي گويم ) ووفات من براي شما خيلي خوب است زيرا اعمال شما بر من عرضه مي شود اگر عمل خيري در ميان اعمال شما ببينم خداوند را سپاس مي گويم و اگر گناهي مشاهده کنم براي شما استغفار ميطلبم .

جاي تعجب است که با وجود اين نقلها وهابيها چطور خود راسلفي و تابع صحابه مي خوانند ؟!!!

همچنين شما اقاي عبد الله فرموده بوديد چون اينها مرده اند ديگر نميتوانند شفاعت كنند و موثر نيستند و نيز  دليل ديگر  ابن عبدالوهاب بر رد شفاعت اين بود که : « الميت لا يملك لنفسه نفعاً ولا ضراً ... » فردي که مرده است ( کنايه از انبيا و صالحين ) نمي تواند هيچ نفعي را براي خودش جلب کندو يا ضرريرا از خودش دفع کند ...

در اينجا بايد عرض کنيم اين نظر ابن عبدالوهاب و پيروانش نيز مانند بقيه نظراتشان مخالف با آيات قرآن و نظريات تمامي علماي اسلام است . و اين در حالي است که روايات متعددي در اين زمينه از منابع معتبر اهل سنت داريم که انبياء عليهم السلام زنده هستند . به اين عبارات توجه کنيد :

خداوند در قرآن مي فرمايد :

(وَلَاتَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَتَام بَلْ أَحْيَآءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ* فَرِحِينَ بِمَآ ءَاتَل-هُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ‏ى وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُواْ بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ* يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّهَ لَايُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ).

( آل‏عمران: 169 – 171) .

(هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده ‏اند، مرده مپندار، بلكه زنده‏اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى‏شوند * به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است شادمانند، و براى كسانى كه از پى ايشانند و هنوز به آنان نپيوسته‏ اند شادى مى‏كنند كه نه بيمى بر ايشان است و نه اندوهگين مى‏شوند * بر نعمت و فضل خدا و اينكه خداوند پاداش مؤمنان را تباه نمى‏گرداند، شادى مى‏كنند).

در اين آيات بهره‏ مندى شهيدان از نعمتهاى الهى و خوشنودى از آنچه به دست آورده‏ اند دليل بر حيات و زندگى مجدّد آنان است.

و اكنون اين سؤال مطرح مى‏شود كه چگونه كسانى كه در راه دين به شهادت رسيده‏اند، پس از شهادت زنده باشند ولى پيامبر كه آورنده دين و پيشوا و رهبر شهيدان است زندگى مجدّد بعد از مرگ را نداشته باشد؟ چنانچه شوکانيبه اين حقيقت اذعان کرده است :

شوکاني از بزرگان اهل سنت درنيل الأوطار مي گويد:

وَوَرَدَ النَّصّ فِي كِتَابِ اللَّهِ فِي حَقّ الشُّهَدَاءِ أَنَّهُمْ أَحْيَاء يُرْزَقُونَ وَأَنَّ الْحَيَاة فِيهِمْ مُتَعَلِّقَة بِالْجَسَدِ فَكَيْف بِالْأَنْبِيَاءِ وَالْمُرْسَلِينَ .

وَقَدْ ثَبَتَ فِي الْحَدِيثِ { أَنَّ الْأَنْبِيَاءَ أَحْيَاءٌ فِي قُبُورِهِمْ } رَوَاهُ الْمُنْذِرِيُّ وَصَحَّحَهُ الْبَيْهَقِيُّ .

نيل الأوطار ج 3 ، ص 305 ، باب صلاة‌ المخلوقات علي النبي صلي الله عليه و سلم و هو في قبره حي

خداوند در قرآن صريحا در مورد شهدا مي فرمايد آنان زنده اند و روزي مي خورند ، وحياة و زندگي در شهدا مربوط به بدن و جسم آنهاست ، حال که شهدااينگونه هستند پس انبياء و رسولان الهي چگونه اند ؟(يعني آيا مي شود شهدا زنده باشند ولي انبياء و رسولان الهي که مقامشان از شهدا برتر است زنده نباشند ؟!!)

ابن حجر هيثمي که از شخصيت هاي بر جسته اهل سنت است ، در کتاب مجمع الزوائد ، از قول عبد الله بن مسعود نقل مي کند که پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمود :

حياتي خير لكم تُحدِّثون و يُحدَّث لكم، ووفاتي خير لكم، تُعرض عليّ أعمالكم، فما رأيت من خير حمدت اللّه عليه، وما رأيت من شرّ استغفرت اللّه لكم»،

هم حيات من براي شما مايه خير است و هم وفات من . تمام اعمال شما بر من عرضه مي شود ، اگر کارهاي خوب شما را ببينم خدا را شکر مي کنم ، کارهاي بد شما را ببينم از خداي عالم براي شما طلب مغفرت مي کنم .

بعد آقاي هيثمي مي گويد :

رواه البزّار ورجاله رجال الصحيح.

مجمع الزوائد: 9/24، باب «ما يحصل لأمّته من استغفاره بعد وفاته» الجامع الصغير: 1/582، كنز العمّال: 11/407.

اميدوارم حق بر همگان روشن گردد */ عالمانه /*