حاج رجب محمدزاده نانوای بسیجی که سال 1366 در

منطقه حور عراق بر اثر اصابت خمپاره صورت خود را از دست داد

و امروز با 70 درصد جانبازی در هیاهوی شهر به

فراموشی سپرده شده است

تنها برای اینکه سیرت دارد اما صورت ندارد.

24 بار عمل جراحی صورت در یک سال

 28 سال است نتوانسته سر سفره با خانواده غذا بخورد

همسرش تصریح کرد:

تمام هم سنگرهایش به شهادت رسیدند اما 28 سال است که حاج رجب

جلوی چشمانم روزی چند بار شهید می‌شود خیلی سخت است،

در خیابان همه او را به یک چشم دیگر نگاه می‌کنند کمتر کسی باور می‌کند

که حاج رجب جانباز باشد اکثر مردم فکر می‌کنند بر اثر سوختگی و یا جذام

صورتش به این شکل در آمده است.

قبلا در آپارتمان زندگی می‌کردیم اما به خاطر اینکه همسایه‌ها می ترسیدند

مجبور شدیم جابه جا شویم من که نمی‌توانم همسرم را در خانه

زندانی کنم او چهره اش را برای آزادی مردم ایران داده است

من نمی‌توانم آزادی‌اش را بگیرم.

حاج رجب تنها جایی را که خیلی دوست دارد حرم امام رضا(ع) است،

انگار عهد و پیمانی با امام رضا (ع) بسته است که هر روز برای زیارت به حرم

می‌رود با همان کلمات شکسته‌ای که از دهانش بیرون می‌آید می‌گوید

می‌خواهم خدا از من راضی باشد همین برایم اندازه تمام دنیا ارزش دارد

روزی هزار بار عذاب وجدان دارم که مردم با دیدن من اذیت و ناراحت

می‌شوند و بچه ها می‌ترسند این موضوع خیلی ناراحتم می‌کند.

حاج رجب جانباز 70 درصد مشهدی هر چند صورت ندارد

اما سیرت دارد

سیرتی که او را به درجه ایثارگری رسانده است

به راستی که او ایثارگری را به حد اعلا رسانده است.