انجمن یاران منتظر

ختم قرآن



آخرین ارسال ها
پروژه کرونا(COVID 19) ..:||:.. Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ سفره هفت سین امسال اعضای انجمن یاران منتظر Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ..:||:.. تا حالا به لحظه تحویل سال 1450 فکر کردید!!؟؟ ..:||:.. Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ سفره هفت سین سال 1395 اعضای انجمن یاران منتظر Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ..:||:.. اگر بفهمید بیشتر از یک هفته دیگر زنده نیستید، چی کار می کنید؟! ..:||:.. **متن روز پدر و روز مرد** ..:||:.. الان چتونه؟ ..:||:.. 🔻هدیه‌ تحقیرآمیز کِندی ..:||:.. ღ ღ ღتبریک ازدواج به دوست خوبم هستی2013 جان عزیز ღ ღ ღ ..:||:.. اینجا گناه ممنوع ..:||:..

نوار پیام ها
( یسنا : ▪️خــداحافظ مُــــحَرَّم 😭 نمى دانم سال دیگر دوباره تو را خواهم دید یا نه؟!... 🖤اما اگر وزیدى و از سَرِ کوى من گذشتى، سلامَم را به اربابم برسان... ◾️ بگو همیشه برایَت مشکى به تَن مى کرد و دوست داشت نامَش با نام تو عجین شود!... ◾️بگو گرچه جوانى مى کرد، اما به سَرِ سوزنى ارادتش هم که شده، تو را از تَهِ دل دوست داشت... ◼️با چاى روضه تو و نذری ات، صفا مى کرد و سَرَش درد مى کرد براى نوکرى... 🏴 مُحَرَّم جان؛ تو را به خدا مى سپارم... و دلم شور مى زند براى \"صَفر\"ى که دارد از \"سَفَر\" مى رسد... # )     ( سینا : حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها): «ما جَعَلَ اللّه ُ بَعدَ غَدیرِخُمٍّ مِن حُجَّةٍ و لاعُذرٍ؛ خداوند پس از غدیرخم برای کسی حجّت و عذری باقی نگذاشت.» «دلائل الإمامَه، ص 122» )     ( فاطمه 1 : ای روح دو صد مسیح محتاج دَمَت زهرایی و خورشید غبار قدمت کی گفته که تو حرم نداری بانو؟ ای وسعت دل‌های شکسته، حَرَمت. (شهادت حضرت زهرا تسلیت باد) )     ( programmer : امام علی (ع):مردم سه گروهند: (1) دانشمندی خدایی، (2) دانش آموزی بر راه رستگاری (3) و پشه های دستخوش باد و طوفان و همیشه سرگردان، که از پی هر جنبنده و هر صدا می روند، و با وزش هر بادی، حرکت می کنند، نه از پرتو دانش، روشنی یافتند، و نه به پناهگاه استواری پناه گرفتند. )     ( programmer : امام علی ع : عاقل ترین مردم کسی است که عواقب کار را بیشتر بنگرد. )     ( programmer : امام علی (ع):دعوت کننده ای که فاقد عمل باشد مانند تیر اندازی است که کمان او زه ندارد. )     ( programmer : امام علی(ع): در فتنه ها همچون بچه شتر باش که نه پشت دارد تا بر آن سوار شوند و نه پستانی که از آن شیر بدوشند )     ( سینا : هزارها سال از هبوط آدم بر سیاره‌ی زمین گذشته است و هنوز نبرد فی ما بین حق و باطل بر پهنه‌ی خاك جریان دارد، اگرچه دیگر دیری است كه شب دیجور ظلم از نیمه گذشته است و فجر اول سر رسیده و صبح نزدیك است. )     ( programmer : فتنه مثل یک مه غلیظ، فضا را نامشخص میکند؛ چراغ مه‌شکن لازم است که همان بصیرت است....(مقام معظم رهبری) )     ( سینا : یاران! شتاب كنید ، قافله در راه است . می گویند كه گناهكاران را نمی پذیرند ؟ آری ، گناهكاران را در این قافله راهی نیست ... اما پشیمانان را می پذیرند )     ( سینا : برای حفظ سلامتی، این دعا را هر صبح و شب بخوانید: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ**اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ الَّتِي تَجْعَلُ فِيهَا مَنْ تُرِيدُ. (سه ‌مرتبه) خداوندا، مرا در زره نگهدارنده و قوی خود _ که هر کس را بخواهی در آن قرار می‌دهی _ قرار بده! )     ( فاطمه 1 : ای بهترین بهانه خلقت ظهور کن صحن نگاه چشم مرا پر ز نور کن +++ چشمم به راه ماند بیا و شبی از این پس‌کوچه‌های خاکی قلبم عبور کن +++ آقا بیا و با قدمی گرم و مهربان قلب خراب و سرد مرا گرم شور کن )     ( سینا : دود می خیزد ز خلوتگاه من کس خبر کی یابد از ویرانه ام ؟ با درون سوخته دارم سخن کی به پایان می رسد افسانه ام ؟ )    
مدیریت پیام ها


اگر این اولین بازدید شما از انجمن یاران منتظراست ، میبایست برای استفاده از کلیه امکانات انجمن عضو شوید و یا اگر عضو انجمن می باشید وارد شوید .


انجمن یاران منتظر » مذهبی و دینی » شبهات » جمع بین دو نماز از نظر شیعه و سنی چگونه است؟



جمع بین دو نماز از نظر شیعه و سنی چگونه است؟

شاید یکی از سوالاتی که برای شما پیش آمده این باشد که چرا نماز های ” ظهر و عصر ” و ” مغرب و عشا ” جمع بسته میشوند در حالی که هرکدام وقت خود را دارند و توصیه علمای دین از جمله امام خمینی (ره) به خواندن نماز های پنجگانه در پنج وقت است. در این مطلب به ۶ سوال در این زمینه پاسخ داده شده است: ********** ۱- شیعه بر اساس روایات اهل بیت(علیهم السلام) در مسئله جمع بین دو نماز چه عقیده اى دارد؟ ۲- آیا تقسیم وقت
[lu fdk n, klhc hc kzv adui , skd ]',ki hsj?


امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد

اطلاعات نویسنده
چهارشنبه ۵ آذر ۱۳۹۳ ۰۹:۳۴ قبل از ظهر
عضو
rating
شماره عضویت : 253
حالت :
ارسال ها : 422
محل سکونت : : .
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان : 316
دعوت شدگان : 3
اعتبار کاربر : 4034
پسند ها : 355
حالت من :  Mehraboon.gif
تصویر مورد علاقه من : images/mms/11.jpg
تشکر شده : 584


مدال ها:2
مدال پشتکار
مدال پشتکار
مدال 2 سالگی عضویت
مدال 2 سالگی عضویت

|




شاید یکی از سوالاتی که برای شما پیش آمده این باشد که چرا نماز های ” ظهر و عصر ” و ” مغرب و عشا ” جمع بسته میشوند در حالی که هرکدام وقت خود را دارند و توصیه علمای دین از جمله امام خمینی (ره) به خواندن نماز های پنجگانه در پنج وقت است. در این مطلب به ۶ سوال در این زمینه پاسخ داده شده است:

**********


۱- شیعه بر اساس روایات اهل بیت(علیهم السلام) در مسئله جمع بین دو نماز چه عقیده اى دارد؟

۲- آیا تقسیم وقت نماز به وقت اختصاص و فضیلت و اجزاء در فقه اهل سنّت وجود دارد؟

۳- فقهاى شیعه و اهل تسنن در مسئله جمع بین دو نماز چه نظرى دارند؟

۴- آیا این عمل شیعه که نمازهاى ظهر و عصر را با هم و نمازهاى مغرب و عشا را همزمان می خوانند بر خلاف سنّت پیامبر(صلى الله علیه وآله) می باشد؟

۵- آیا جمع بین دو نماز در سنّت پیامبر(صلى الله علیه وآله) وجود دارد؟

۶- چرا نمازهای پنجگانه را در سه وقت می خوانیم؟

***************


 

۱- شیعه بر اساس روایات اهل بیت(علیهم السلام) در مسئله جمع بین دو نماز چه عقیده اى دارد؟

شیعه بر اساس روایات أئمه معصومین(علیهم السلام) معتقد است وقتى هنگام ظهر، زوال شد، وقت هر دو نماز ظهر و عصر وارد شده، الا اینکه نماز ظهر را باید پیش از عصر به جا آورد. بنابراین، بین ظهر تا غروب وقت مشترک دو نماز است، جز اینکه به اندازه چهار رکعت پس از زوال، وقت مختص ظهر است و به اندازه چهار رکعت آخر وقت، وقت اختصاصى عصر است و بین این دو وقت مشترک است. پس اگر ظهر و عصر را در فاصله ظهر تا غروب بخواند، هر دو را در وقت خود خوانده، چون وقت بین آن دو مشترک است، جز اینکه اول و آخر این وقت به اندازه چهار رکعت، وقت خاصّ ظهر و عصر است که دیگرى را در وقت آن نمى توان خواند. این واقعیت مذهب است. بنابراین، کسى که دو نماز را در غیر وقت خاصّ با هم بخواند، نماز را در وقتش خوانده و نمازش اداست نه قضا.
افزون بر این، هر یک از دو نماز، غیر از وقتِ اِجزاء و کفایت، وقت فضیلتى هم دارد. وقت فضیلت ظهر، از زوال است تا وقتى که سایه شاخص پس از محو شدن یا کوتاه شدن، به اندازه شاخص برسد و وقت فضیلت عصر، از یک برابر تا دو برابر شاخص است، این نظر مشهور است.
وقت مغرب و عشاء نیز اینگونه دانسته مى شود. پس از غروب آفتاب تا نیمه شب، وقت مغرب و عشاء است. وقت خاص مغرب، به اندازه اداى آن از اول وقت است و وقت خاص عشاء به اندازه اداى آن از آخر وقت، و میان این دو، وقت مشترک است. در عین حال هر کدام وقت فضیلتى هم دارد. وقت فضیلت نماز مغرب، از مغرب است تا از بین رفتن شفق، یعنى قرمزى مغرب در افق. و وقت فضیلت عشاء، از رفتن سرخى شفق تا یک سوم شب است.(۱)
بیشترین کسانى که جمع بین دو نماز را از سوى شیعه، غریب مى پندارند براى آن است که تصور مى کنند یکى از دو نماز در غیر وقتش خوانده مى شود. لیکن نمى دانند که نماز در غیر وقتِ فضیلتش انجام مى شود، نه خارج از وقتِ اِجزاء. پس مى توان گفت که نماز سه وقت دارد:
۱ـ وقت اختصاصى، مثل چهار رکعت اول یا آخر وقت ظهر و عصر، یا سه رکعت بعد از مغرب و چهار رکعتِ پیش از نیمه شب.
۲ـ وقت فضیلت، که تفصیل آن در مورد ظهر و عصر و مغرب و عشاء گفته شد.
۳ـ وقت اِجزاء، یعنى مطلقِ آنچه بین دو طرف وقت است، مگر وقت خاصّ یکى از دو نماز. پس وقت اِجزاء، اعم از وقت فضیلت و خارج از وقت فضیلت است.
روایات فراوانى است که ائمه اهل بیت: فرموده اند:
وقتى ظهر «زوال خورشید» شد، هر دو وقت داخل شده، لیکن این قبل از آن است.
صدوق با سند خود از زراره از امام باقر(علیه السلام) روایت مى کند که فرمود:
هرگاه زوال خورشید شد، وقت ظهر و عصر داخل شده است و چون خورشید غروب کرد، وقت مغرب و عشاء وارد شده است.(۲)
شیخ طوسى با سند خود از عبید بن زراره نقل مى کند: از امام صادق(علیه السلام) درباره وقت ظهر و عصر پرسیدم. فرمود:
چون زوال خورشید شود، وقت ظهر و عصر داخل مى شود، الاّ اینکه این قبل از آن است، آنگاه تو در وقت هر دو قرار دارى تا آنکه خورشید غروب کند.(۳)
روایات به این مضمون زیاد است که به این مقدار بسنده مى کنیم.
پس وقتى نمازها سه وقت دارند، معلوم مى شود که جمع بین دو نماز، اشکالى ندارد، تنها فضیلت اول وقت از دست مى رود، نه اصل وقت. به همین خاطر از ائمه اهل بیت: روایت شده است که جدا خواندن افضل از با هم خواندن است. به عنوان نمونه و تبرک، چند روایت را که به جواز جمع تصریح دارد مى آوریم، هر چند که مسأله از ضروریات فقه شیعه است.
۱ـ صدوق از عبدالله بن سنان از امام صادق(علیه السلام) نقل مى کند که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) با یک اذان و دو اقامه، نماز ظهر و عصر را با هم خواند، نیز با یک اذان و دو اقامه، نماز مغرب و عشاء را در حضر با هم خواند، بى آنکه بیمارى و علّت خاصى باشد.(۴)
۲ـ نیز از اسحاق بن عمار، از امام صادق(علیه السلام) روایت کرده که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نماز ظهر و عصر را در یک جا خواند، بدون آنکه علت و سببى باشد. عمر ـ که از دیگران گستاخ تر نسبت به او بود ـ گفت: آیا در نماز، چیز تازه اى رخ داده است؟ فرمود: نه، خواستم بر امّتم توسعه داده باشم.(۵)
۳ـ کلینى با سند خود از زراره از امام صادق(علیه السلام) روایت کرده که فرمود:
پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) نماز ظهر و عصر را هنگام زوال خورشید به صورت جماعت با هم خواند، بدون علت. نماز مغرب و عشاء را هم قبل از زوال سرخى شفق با هم خواند به صورت جماعت، بدون علت. پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) چنین کرد تا بر امت خود توسعه داده باشد.(۶)، (۷)
**
(۱). ر.ک: العروه الوثقى، ص۱۷۱، فصل اوقات نمازهاى روزانه.
(۲). الفقیه، ج ۱، ص ۱۴۰، نیز حدیث ۱، از باب ۱۷ همین ابواب.
(۳). التهذیب، ج ۲، ص ۲۶٫
(۴). الفقیه، ج ۱، ص ۱۸۶، شماره ۸۸۶٫
(۵). علل الشرایع، ص ۳۲۱، باب ۱۱٫
(۶). کافى، ج ۳، ص ۲۸۶، حدیث ۱٫
(۷). گردآوری از کتاب: سیماى عقاید شیعه، آیت الله جعفر سبحانی ، ترجمه جواد محدثی، نشر مشعر، چاپ دارالحدیث، بهار ۱۳۸۶، ص ۴۴۰٫

**

۲- آیا تقسیم وقت نماز به وقت اختصاص و فضیلت و اجزاء در فقه اهل سنّت وجود دارد؟

گاهى کسانى ناآگاه مى پندارند این انواع وقت هاى نماز از ویژگى هاى فقه شیعه است، در حالى که تقسیم وقت به سه نوع، در فقه شیعه و اهل سنت دیده مى شود، هر چند در تعداد با هم تفاوت دارند.
نووى در شرح مهذّب گوید: ظهر سه وقت دارد: وقت فضیلت، وقتِ اختیار و وقت عذر. وقت فضیلت اول آن است، وقت اختیار فاصله وقت فضیلت تا آخر وقت است، و وقت عذر وقت عصر است در حق کسى که دو نماز را به خاطر سفر یا باران با هم مى خواند.
سپس مى گوید: قاضى حسین گفته که نماز ظهر چهار وقت دارد: وقت فضیلت، وقت اختیار، وقت جواز و وقت عذر. وقت فضیلت تا وقتى است که سایه شاخص به اندازه یک چهارم آن شود. وقت اختیار تا نصف سایه شاخص، وقت جواز وقتى است که سایه به اندازه شاخص شود که آخر وقت است و وقت عذر وقت عصر است براى کسى که به خاطر سفر یا باران دو نماز را با هم بخواند.(۱)
علاوء بر این کسانى هستند که تا حدى با شیعه هم عقیده اند. نووى آنها را برشمرده است، همچون عطاء و طاووس که گفته اند: وقتى سایه چیزى به اندازه خودش شد وقت عصر داخل شده و پس از آن وقتِ مشترکِ ظهر و عصر است تا غروب خورشید. این قول، وقت خاص را آن مى داند که سایه به اندازه شاخص شود و پس از آن را تا غروب وقت مشترک مى داند و این نزدیک به نظریه شیعه است.
مالک گوید: وقتى سایه شاخص به اندازه آن شد، پایان وقت ظهر و آغاز وقت مشترک ظهر و عصر است و اگر سایه به نحو آشکارى از اندازه شاخص بیشتر شود وقت نماز ظهر خارج شده است.(۲)
این قول هم بخشى از وقت یعنى پس از برابر شدن سایه با شاخص را تا افزایش آشکار سایه نسبت به شاخص، وقت مشترک ظهر و عصر مى داند. سپس از او نقل کرده که وقت ظهر تا غروب آفتاب امتداد دارد.(۳) و اقوال دیگرى که به نوعى با فقه شیعه موافقت هایى دارد.(۴)

**
(۱). المجموع، ج ۳، ص ۲۷٫
(۲). همان، ص ۲۴٫
(۳). همان: ص ۲۷٫
(۴). گردآوری از کتاب: سیماى عقاید شیعه، آیت الله جعفر سبحانی ، ترجمه جواد محدثی، نشر مشعر، چاپ دارالحدیث، بهار ۱۳۸۶، ص ۴۴۲٫

**

۳- فقهاى شیعه و اهل تسنن در مسئله جمع بین دو نماز چه نظرى دارند؟

برخی به شیعه بخاطر جمع بین دو نماز اتهاماتی وارد کرده اند در حالیکه بسیاری از فقهای اهل سنت نیز به جواز آن فتوا داده اند.
۱ـ سخن فقها متفّق است بر اینکه در عرفه و مزدلفه، دو نماز را حقیقتاً با هم خواندن رجحان دارد، نه در صورت.
قرطبى گوید: اجماع دارند که جمع بین ظهر و عصر در وقت ظهر در عرفه، و جمع بین مغرب و عشاء در مزدلفه در وقت عشاء هم سنت است، ولى در جمع در غیر این دو مکان اختلاف دارند.(۱)
۲ـ بیشتر فقهاى اهل سنت، غیر از حسن، نخعى، ابوحنیفه و دو رفیقش معتقدند که در سفر مى توان دو نماز را با هم خواند. پس نزد عموم آنان غیر از اینان، جمع بین ظهر و عصر جایز است، به صورت جلو انداختن دوّمى در وقت اوّلى،یا تأخیر انداختن اوّلى در وقت دوّمى. در مغرب و عشاء نیز جمع بین آن دو چه به صورت تقدیم یا تأخیر جایز است. پس نمازهایى که مى توان خواند عبارت است از: ظهر و عصر، مغرب و عشاء در وقت یکى از آن دو. جمعِ در وقت نماز اوّلى را «جمع تقدیم» گویند و جمع در وقت نماز دوم را «جمع تأخیر» نامند.
۳ـ مشهور میان فقهاى اهل سنت، جواز جمع بین دو نماز در حَضَر است، به خاطر عذرهایى همچون باران، با اختلافى که در مصداق هاى عذر دارند. بعضى عذر را تنها باران مى دانند، بعضى آن را شامل باد، بیمارى، تاریکى هم مى دانند.(۲) این اختلاف در نمازهاى قابل جمع هم وجود دارد. بعضى آن را مخصوص مغرب و عشا مى دانند، بعضى شامل ظهر و عصر هم مى دانند.(۳) آنچه اینجا مهم است، جمع در موقعیت چهارم است، یعنى جمع بین دو نماز، در حضر، در حال اختیار.
اتفاق شیعه بر این است که مى توان در حضر در حال اختیار، دو نماز را با هم خواند، گرچه با فاصله بهتر است. شیخ طوسى مى گوید: جمع بین دو نماز ظهر و عصر، یا مغرب و عشاء، در سفر و حضر و در هر حال جایز است و فرقى نیست که آن دو را در وقتِ نماز اوّلى بخواند یا دوم، چون پس از زوال و پس از مغرب، وقت مشترک است، طبق آنچه بیان کردیم.(۴)
جمع بین دو نماز بر اساس مذهب شیعه، به معناى خواندن نماز در غیر وقت شرعى نیست، بلکه مقصود، انجام در غیر وقت فضیلت است.(۵)
**
(۱). بدایه المجتهد، ج ۱، ص ۱۷۰٫
(۲). همان، ص ۱۷۳٫
(۳). المجموع، ج ۴، ص ۲۶۰٫
(۴). الخلاف، ج ۱، ص ۵۸۸، مسأله ۳۵۱٫
(۵). گردآوری از کتاب: سیماى عقاید شیعه، آیت الله جعفر سبحانی ، ترجمه جواد محدثی، نشر مشعر، چاپ دارالحدیث
بهار ۱۳۸۶، ص ۴۳۹٫

**

۴- آیا این عمل شیعه که نمازهاى ظهر و عصر را با هم و نمازهاى مغرب و عشا را همزمان می خوانند بر خلاف سنّت پیامبر(صلى الله علیه وآله) می باشد؟


 

نخست آن ‏که نماز جزء فروع دین است و در مسائل فرعى بین علماى همه مذاهب اختلافات زیادى است، همانطور که پیشوایان و علماى اربعه اهل سنت با هم اختلاف زیادى در این مسائل دارند.
ثانیاً جمع خواندن نمازهاى ظهر و عصر یا مغرب و عشا، بر خلاف سنّت رسول‏ اللَّه(صلى الله علیه وآله) نمی باشد؛ چون ایشان گاهى این نمازها را جمع و گاهى جداگانه می خوانده ‏اند. مثلًا در صحیح مسلم در باب‏ «الجمع بین الصلاتین فی الحضر» از ابن عباس نقل شده که گفت: «بدون خوف و ترس و در غیر سفر، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نمازهاى ظهر و عصر را جمع و نمازهاى مغرب و عشا را جمع ادا می کردند.»(۱)
مجدّداً در همان صحیح مسلم و نیز امام حنبل در جزء اوّل مسند از ابن عباس نقل کرده ‏اند: «با پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) هشت رکعت نماز ظهر و عصر و هفت رکعت نماز مغرب و عشا را به طور جمع ادا نمودیم.»(۲)
چندین حدیث از ابن عباس درباره جمع خواندن نماز ظهر و عصر و نیز مغرب و عشا نقل شده است. براى مثال: «پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) در حال اقامت در مدینه، نه در حال مسافرت، هفت رکعت (نماز مغرب و عشا با هم) و هشت رکعت (نماز ظهر و عصر با هم) نماز گزارد.»(۳)
احمد حنبل در مسند از سعید بن جبیر از ابن عباس روایت‏ می کند که گفت: «پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) بدون آن‏که در حالت خوف و ترس، یا در حال سفر باشد نماز ظهر و عصر را جمع خواند.»(۴)
در جایى دیگر گفته است: «پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) بدون آن‏که در حالت خوف و ترس باشد، یا باران ببارد، نماز ظهر و عصر را جمع خواند.»(۵)
ابو زبیر دلیل جمع خواندن نماز توسط پیامبر را از سعید بن جبیر سؤال نمود، او گفت: من همین سؤال را از ابن عباس پرسیدم و او پاسخ داد: «به این جهت جمع می خواند تا احدى از امتش در سختى و مشقت نباشند.»(۶)
همچنین در صحیح مسلم از قول عبداللَّه ابن شفیق می گوید: روزى بعد العصر، ابن ‏عباس براى ما خطبه می خواند و سخنرانى می کرد. سخنش به درازا کشید و همچنان براى ما صحبت می نمود تا این‏که آفتاب غروب کرد و ستاره‏ ها ظاهر شدند. صداى مردم بلند شد: «الصلاه، الصلاه» ابن عباس اعتنایى نکرد. در همین حال مرد دیگرى نداى «الصلاه، الصلاه» سرداد. ابن عباس رو به او نمود و گفت: «مادر مرده، مرا سنت یاد می دهى؟ من خودم دیدم که پیامبر خدا نمازهاى ظهر و عصر و نمازهاى مغرب و عشا را جمع می خواند.» سپس عبداللَّه بن شفیق می گوید: چون این حرف برایم غیر قابل قبول بود و گران آمد، نزد ابو هریره رفتم و او نیز گفته‏ هاى ابن عباس را تأیید کرد.(۷)
هر چند اخبار و روایات بسیارى در این باب نقل شده، لیکن همین که بابى به نام‏ «جمع بین الصلاتین» اختصاص یافته و احادیث مربوطه در این باب نقل گردیده، محکم ‏ترین دلیل و برهان بر جواز جمع خواندن نماز است. زیرا اگر غیر از این می بود باید باب مخصوصى به نام‏ «جمع بین الصلاتین فى السفر» یا «جمع بین الصلاتین فى الحضر» اختصاص می دادند تا احادیث مربوطه را تفکیک نمایند.
از طرفى دیگر، بخارى همین احادیث را در صحیح خود آورده، لیکن به دلایل نامعلومى و با زبردستى آن‏ها را از محل‏ «جمع بین الصلاتین» به محل دیگرى مثل‏ «باب تأخیر الظهر إلى العصر من کتاب مواقیت الصلاه» و «باب ذکر العشاء والعتمه» و «باب وقت المغرب» انتقال داده است.
در پایان یاد آورى این نکته مهم می باشد که نمازها را جداگانه و هر یک را در وقت فضیلتش به جا آوردن به‏ نظر علماى شیعه بهتر و افضل است.
از طرف دیگر، بعضى از علماى اهل تسنن از جمله شیخ الاسلام انصارى در شرح صحیح بخارى، قسطلانى در شرح صحیح بخارى، و جم غفیرى جداگانه نماز خواندن را افضل ندانسته ‏اند و آن را ترجیح بلا مرجح و خلاف ظواهر احادیث خوانده ‏اند.(۸)، (۹)

**
(۱). صحیح مسلم، ج ۲، شبهاى پیشاور، ص ۱۰۹: «صلّى رسول اللَّه (ص) الظهر والعصر جمعاً والمغرب‏ والعشاء جمعاً فی غیر خوف و لا سفر».
(۲). سبل السلام، ج ۲، ص ۴۳؛ معجم الکبیر، ج ۱۲، ص ۶۵؛ شبهاى پیشاور، ص ۱۰۹: «صلّیت مع النبیّ ثمانیاً جمعاً و سبعاً جمعاً».
(۳). صحیح مسلم، ج ۲، ص ۱۵۳؛ شبهاى پیشاور، ص ۱۰۹: «صلى رسول‏اللَّه (ص) فی الْمَدینهِ مُقِیماً غَیر مُسافرسَبعاً وَ ثَمانیاً».
(۴). صحیح مسلم، ج ۲، ص ۱۵۱؛ کتاب الموطأ، ج ۱، ص ۱۴۴؛ کتاب الامام، ج ۷، ص ۲۱۶؛ شبهاى پیشاور، ص ۱۰۹: «صلّى رسول‏اللَّه صلى الله علیه و سلم الظهر و العصر جمعاً بالمدینه فی غیر خوف و لا سفر».
(۵). مسند احمد، ج ۱، ص ۲۲۳؛ صحیح مسلم، ج ۲، ص ۱۵۲؛ شبهاى پیشاور، ص ۱۱۰: «صلّى رسول ‏اللَّه صلى الله علیه و سلم الظهر و العصر جمعاً بالمدینه فی غیر خوف و لا مطر».
(۶). فتح البارى، ج ۲، ص ۲۰، ص ۱۵۱؛ مسند احمد، ج ۱، ص ۲۸۳؛ شبهاى پیشاور، ص ۱۱۰: «أَرَادَ أَنْ لَا یَحْرَجَ أَحَدٌ مِنْ أُمَّتِهِ».
(۷). صحیح مسلم، ج ۲، ص ۱۵۲؛ مسند احمد، ج ۱، ص ۲۵۱؛ شبهاى پیشاور، ص ۱۰۹٫
(۸). تحفه البارى، ص ۲۹۲، ارشاد السارى، ص ۲۹۳، و ….
(۹). گردآوری از کتاب: پاسخ به شبهات در شبهای پیشاور، صانعی، نیره سادات، نشر مشعر، تهران،  ١٣٨۵، ص ۱۲- ۱۴٫

**

۵- آیا جمع بین دو نماز در سنّت پیامبر(صلى الله علیه وآله) وجود دارد؟

علاوه بر منابع شیعیان، در منابع معروف اهل تسنن مانند صحیح بخارى و صحیح مسلم، سنن ترمذى، موطأ مالک، مسند احمد، سنن نسائى، مصنف عبدالرّزّاق و…، حدود سى روایت درباره جمع میان نماز ظهر و عصر یا مغرب و عشاء، نقل شده است که در آن ها حضرت رسول(صلى الله علیه وآله) در حالى که در شهر بودند و هیچ خوف و ضرورتى نیز وجود نداشت جمع بین دو نماز کرد.
اکنون به برخى از روایت هایى که اهل تسنن در مورد جمع بین دو نماز واجب آورده اند اشاره مى کنیم تا معلوم شود که همه مسلمانان به صحت این عمل معتقدند و این کار از بدعت هاى شیعیان محسوب نمى شود:
۱٫ احمد بن حنبل در مسندش از ابن عباس نقل مى کند که گفت: رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در مدینه مقیم بود و مسافر نبود، با این حال هم نماز ظهر و عصر (۸ رکعت) و هم نماز مغرب و عشاء (۷ رکعت) را با هم خواندند.(۱)
۲٫ مالک در موطأ از ابن عباس روایت کرده که گفت: رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء را به صورت جمع (با هم) به جاى آوردند در حالى که نه خوفى وجود داشت و نه سفرى در کار بود.(۲)
۳٫ مسلم در صحیحش در باب جمع بین دو نماز در حضر مى گوید: ابن عباس گفت: رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نماز ظهر و عصر را با هم و نماز مغرب و عشاء را با هم به جاى آورد بى آن که خوفى باشد یا در حال مسافرت باشد.(۳)
۴٫ و همچنین ابن عباس مى گوید: رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در مدینه جمع بین دو نماز ظهر و عصر و دو نماز مغرب و عشاء کرد بدون خوف و باران. مى گوید: به ابن عباس گفتم: چرا چنین کرد؟ گفت: براى این که امتش در مشقت نیفتند.(۴)
بخاری نیز روایت کرده که پیامبر (صلی الله علیه [وآله] وسلم) ۷ رکعت را با هم و ۸ رکعت را با هم از نماز های یومیه به جای آورد.(۵)
روایات در این زمینه حتى در منابع اهل تسنن زیاد است ولى ما به جهت رعایت اختصار به همین مقدار بسنده مى کنیم.
تقریباً در تمام احادیث بالا که در کتب معروف و منابع درجه اول اهل تسنن نقل شده و سند آن ها به جمعى از بزرگان صحابه مى رسد، روى دو نکته تأکید شده است:
نخست این که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) جمع میان دو نماز را در حالى انجام داد که مشکل خاصّى مانند باران یا سفر، یا ترس از دشمن، وجود نداشت.
دیگر این که هدف آن حضرت «توسعه بر امّت» و «رفع عسر و حرج» بوده است.(۶)
**
(۱). مسند احمد بن حنبل، ج ۱، ص ۲۲۱٫
(۲). موطأ مالک، ج ۱، ص ۱۴۴، ح ۴٫
(۳). صحیح مسلم، ج ۱، ص ۴۸۹، ح ۴۹٫
(۴). صحیح مسلم، ج ۱، ص ۴۹۰، ح ۵۱٫
(۵). صحیح بخاری، ج ۱، ص ۱۴۰، باب نماز مغرب . و ج ۱، ص ۱۳۸، باب وقت عصر.
(۶). گردآوری از کتاب: همراه با راستگویان،دکتر سید محمد تیجانی تونسی، ترجمه: سید محمد جواد مهری، بنیاد معارف اسلامی،چاپ سیزدهم، ص۳۷۹٫

**

6- چرا نمازهای پنجگانه را در سه وقت می خوانیم؟

چرا ما نماز «ظهر و عصر» و یا «مغرب و عشا» را یکجا و در یک وقت به جا مى آوریم، در صورتى که هر یک از این نمازها براى خود وقت خاصّى دارد و پیشوایان بزرگ اسلام هر کدام را در وقت خود ـ یعنى نمازهاى پنجگانه را در پنج وقت ـ مى گزاردند؟
جاى بحث و گفتگو نیست که اقامه نماز در پنج وقت و اداى هر نماز در وقت فضیلت خود شیوه پیامبر و پیشوایان دیگر و عموم مسلمانان صدر اسلام بوده و آنان غالباً پنج نماز را در پنج وقت مى خواندند.
در این مطلب سخنى نیست؛ ولى سخن اینجاست که آیا «تفریق» و فاصله افکندن میان نمازها ـ چنان که بسیارى از فقهاى اهل تسنّن قائل هستند ـ واجب است یا این که امرى است مستحبّ و بسان سایر مستحبّات که انسان در فعل و ترک آن مختار است، اجبارى بر یک طرف در کار نیست ـ اگر چه انجام آنها بطور جداگانه بهتر مى باشد؟
دانشمندان شیعه به پیروى از احادیثى که از عمل پیامبر حکایت مى کند و از روایاتى که از پیشوایان بزرگ اسلام رسیده است و به پیروى از ظواهر آیات قرآن، در تمام اعصار اسلامى، تفریق میان نمازها را مستحبّ دانسته و به مردم مى گفتند که فاصله انداختن میان نمازها و اقامه هر نمازى در وقت فضیلت خود مستحبّ و افضل است و در عین حال مى توان این مستحبّ را ترک نمود و معنى مستحبّ همین است.
البتّه جمع میان دو نماز، نه به این معنى است که یکى را در وقت دیگرى مى خوانیم، مثلا اگر نماز مغرب و عشا را در سر شب خواندیم، چنین نیست که عشا را در غیر وقت خود به جا آورده باشیم ، بلکه هر دو نماز را در وقت مشترک خود گزارده ایم؛ زیرا از آغاز مغرب تا نیمه شب، وقت هر دو نماز است (جز این که از اوّل مغرب به اندازه سه رکعت، به نماز مغرب اختصاص دارد، و از آخر به اندازه چهار رکعت به نماز عشا؛ و باقیمانده وقت میان هر دو نماز مشترک است) و ما هر موقع عشا را در کنار نماز مغرب ـ یعنى اوّل شب ـ و یا مغرب را در آخر وقت کنار نماز عشا بخوانیم، هر دو را در وقت خود به جا آورده ایم، ولى مستحبّ است که نمازگزار، نماز مغرب را سرشب و نماز عشا را پس از زوال شفق به جا آورده و اگر کسى این شرط را رعایت نکند، فقط یک مستحبّ را ترک کرده است.
دلیل و گواه ما بر جواز جمع میان دو نماز احادیثى است که از پیشواى ششم حضرت صادق(علیه السلام) نقل شده است و مرحوم شیخ حرّ عاملى این احادیث را در کتاب خود(۱) گرد آورده است.
ولى باید توجّه داشت که تنها محدّثان شیعه نیستند که این احادیث را نقل نموده اند، بلکه محدّثان اهل تسنّن نیز روایات مربوط به جواز جمع میان نمازها را ـ حتّى در مواقعى که عذرى در پیش نیست ـ از پیغمبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) نقل کرده اند و در حدود ده روایت در کتابهاى معتبر خود از ابن عبّاس و معاذ بن جبل و عبدالله بن مسعود و عبدالله بن عمر ذکر نموده اند که نقل تمام جزئیّات آنها از حوصله این کتاب بیرون است و فقط به ذکر برخى از آنها اکتفا مى کنیم:
۱ ـ محدّث معروف جهان تسنّن، احمد حنبل، در کتاب معروف خود از ابن عبّاس نقل مى کند: «صلّى رسول الله(صلى الله علیه وآله) الظّهر و العصر جمیعاً، و المغرب و العشاء جمیعاً من غیر خوف و لا سفر»؛ (رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نمازهاى ظهر و عصر، و مغرب و عشا را با هم در یکجا، بدون داشتن عذرى مانند ترس از دشمن و مسافرت به جا آورد).(۲)
۲ ـ باز همان محدّث از طریق جابر بن زید از ابن عبّاس نقل مى کند: «من با پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) هشت رکعت نماز ظهر و عصر و هفت رکعت نماز مغرب و عشا را یکجا به جا آورده ام» و این حدیث از ابن عبّاس به عبارتهاى گوناگونى نقل شده است.
۳ ـ و نیز در کتاب خود عبدالله شقیق نقل مى کند: «روزى ابن عبّاس براى مردم خطابه اى ایراد مى کرد و سخنرانى او به اندازه اى طول کشید که ستارگان در آسمان پیدا شدند، مردى از «بنى تمیم» برخاست و به عنوان اعتراض گفت: «الصّلوه، الصّلوه»؛ (اکنون وقت نماز مغرب است و ادامه سخن سبب می شود که وقت آن سپری گردد. ابن عبّاس به وی گفت: من به سنّت و روش پیامبر(صلى الله علیه وآله) از شما آشناترم، مى دیدم که پیامبر خدا نماز ظهر و عصر و نیز مغرب و عشا را با هم مى خواند. راوى مى گوید من در این مطلب به شکّ و تردید افتادم، جریان را به ابوهریره گفتم. او گفتار ابن عبّاس را تصدیق کرد).(۳)
۴ ـ محدّث معروف مسلم بن الحجّاج القشیرى متوفّاى سال ۲۶۱ هجرى قمرى، یک باب در صحیح خود به عنوان «جمع نماز در حضر» منعقد نموده و چهار روایت در این زمینه که سه روایت از آن به «ابن عبّاس» و یکى به «معاذ بن جبل» منتهى مى گردد نقل نموده است؛(۴) و مضمون این چهار حدیث با آنچه نقل کردیم یکى است و در این روایات به نکته تازه اى اشاره شده است و آن این که وقتى راوى از علّت این جمع مى پرسد، وى در پاسخ مى گوید: «اراد ان لا یحرج امّته»؛ (خواست امّت خود را به زحمت و مشقّت نیفکند).
این تعلیل در روایات شیعه نیز وارد شده است و در روایاتى که از امام صادق(علیه السلام) در این باب نقل شده، این نکته نیز موجود است.(۵)
۵ ـ راویان این مسأله (جمع میان دو نماز) منحصر به ابن عبّاس و «معاذ» نیستند، «طبرانى» از «عبدالله بن مسعود» نقل مى کند که پیامبر خدا میان نمازهاى ظهر و عصر و مغرب و عشا را براى این که امّت وى به زحمت نیفتند جمع نمود.(۶)
عین این مطلب از عبدالله بن عمر نیز نقل شده است؛ وى مى گوید: «پیامبر در حالى که مسافر نبود، میان دو نماز جمع نمود تا امّت وى در مشقّت نباشند».(۷)
اینها قسمتى از احادیثى است که محدّثان اهل تسنّن در کتابهاى حدیث و تفسیر خود نقل کرده اند و همگى حاکى از این است که جدا خواندن نمازها امرى مستحبّى است و اگر روزى دیدیم که مراعات این مستحبّ به اصل اداى فریضه لطمه مى زند، به دستور خود پیامبر مى توانیم ترک کنیم ـ یعنى هر دو را با هم به جا آوریم.
امروز در بسیارى از مناطق، وضع زندگى طورى تنظیم شده که مراعات این استحباب، موجب مشقّت شده است و چه بسا سبب مى شود که گروهى از انجام اصل نماز سرباز زنند. در این موقع با الهام گرفتن از راهنمایى خود پیامبر، مى توان براى مراعات «اهم» مسأله تفریق را ترک نموده و هم اکنون بسیارى از فقهاى اهل تسنّن همین نظر را دارند، ولى به ملاحظاتى از اظهار نظر خوددارى مى کنند.(۸)، (۹)

**
(۱). وسائل الشیعه، کتاب صلوه، بابهاى مربوط به وقت نماز (باب ۳۲ و ۳۳).
(۲). مسند احمد بن حنبل، جلد ۱، صفحه ۲۲۱٫
(۳). مسند احمد بن حنبل، جلد ۱، صفحه ۲۵۱ و قریب به این مضمون را از زرقانى شارح کتاب «موطا مالک» در شرح خود جلد ۱، صفحه ۲۶۳، آورده است.
(۴). صحیح مسلم، جلد ۲، صفحه ۱۵۱٫
(۵). وسائل الشّیعه، کتاب صلوه، ابواب وقت، باب ۳۲، حدیثهاى ۲ و ۳ و ۴ و ۷٫
(۶). شرح موطاً زرقانى، صفحه ۲۶۳٫
(۷). کنز العمّال، صفحه ۲۴۲٫
(۸). رساله الاسلام، سال هفتم، شماره ۲۰، صفحه ۱۵۶٫
(۹). گرد آوری از کتاب: پاسخ به پرسش های مذهبی، آیات عظام مکارم شیرازی و جعفر سبحانی، مدرسه الإمام علی بن أبی طالب(ع)، چاپ دوم، ص ۲۹۷

**


التماس دعا . . .

امیدوارم این مطالب مطالعه شود و به سادگی از اینها نگذریم . . .

یا علی . . .

 

 



ویرایش موضوع توسط : عهد
در تاریخ : چهارشنبه ۵ آذر ۱۳۹۳ ۰۹:۳۶ قبل از ظهر
















6 تشکر شده از کاربر عهد برای ارسال مفید :
آنیل , سعید313 , یاسمن , صبا 20 , آقا حسین , هدی ,



  می پسندم 4     0  4 
 
 
تعداد پسند های ( 4 ) از این کاربر
تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر


    * پاسخ با بیشترین پسند
  1. پسندها :1 برای اطلاع از پاسخ با بیشترین پسند ،دراین موضوع کلیک کنید

















امضای کاربر : عهد

گزارش پست !

اطلاعات نویسنده
جمع بین دو نماز از نظر شیعه و سنی چگونه است؟
چهارشنبه ۵ آذر ۱۳۹۳ ۰۲:۲۵ بعد از ظهر نمایش پست [1]
بانو
rating
شماره عضویت : 384
حالت :
ارسال ها : 398
محل سکونت : : نصف جهان
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان : 285
اعتبار کاربر : 2376
پسند ها : 433
حالت من :  Khoshhal.gif
تصویر مورد علاقه من : images/mms/yaran (9).jpg
تشکر شده : 183



ممنون
خب گاهی برعکس اون هم صادق هست اقای عهد مثلا هستند افرادی که دلشون می خواد نماز را اول وقت بخونن ولی محدودیت زمانی دارن نماز ظهر را به وقت ظهر می خونن نماز عصرم را در اولین فرصت مناسب  که پیش میاد درسته جمع بین نمازها طبق مطلب شما پسندیده تر هست ولی در عصر تکنولوژی اگه به اصل نماز لطمه نخوره تفریق می تونه مایه ارامش در دووقت مجزا باشه موافق نیستین ؟



  می پسندم 1     0  1 
 
 
تعداد پسند های ( 1 ) از این کاربر
تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر

















امضای کاربر : هدی

والسلام علی من تبع الهدی

گزارش پست !

اطلاعات نویسنده
جمع بین دو نماز از نظر شیعه و سنی چگونه است؟
چهارشنبه ۵ آذر ۱۳۹۳ ۰۲:۲۵ بعد از ظهر نمایش پست [2]
بانو
rating
شماره عضویت : 384
حالت :
ارسال ها : 398
محل سکونت : : نصف جهان
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان : 285
اعتبار کاربر : 2376
پسند ها : 433
حالت من :  Khoshhal.gif
تصویر مورد علاقه من : images/mms/yaran (9).jpg
تشکر شده : 183






ویرایش ارسال توسط : هدی
در تاریخ : چهارشنبه ۵ آذر ۱۳۹۳ ۰۲:۳۷ بعد از ظهر



  می پسندم        0 
















امضای کاربر : هدی

والسلام علی من تبع الهدی

گزارش پست !

اطلاعات نویسنده
جمع بین دو نماز از نظر شیعه و سنی چگونه است؟
چهارشنبه ۵ آذر ۱۳۹۳ ۰۴:۳۸ بعد از ظهر نمایش پست [3]
عضو
rating
شماره عضویت : 1566
حالت :
ارسال ها : 400
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان : 195
اعتبار کاربر : 6129
پسند ها : 492
حالت من :  Mehrabon.gif
تشکر شده : 612



پیامبر اسلام(ص) نمازها را گاهی در سه وقت می خواند و می فرمود: «چنین می کنم تا امتّم راحت باشند».
ممنونم بابت مطلب بسیار خوبتون


  می پسندم        0 
















امضای کاربر : آقا حسین
گزارش پست !


امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد


برچسب ها
جمع ، بین ، دو ، نماز ، از ، نظر ، شیعه ، سنی ، چگونه ، است؟ ،

« پیامبر اسلام صلوات الله علیه و آله چند بار به معراج رفته‌اند؟ لطفاً به طور مفصل توضیح دهید. | چرا خداوند "شیطان" را آفرید؟ »

 











انجمن یاران منتظر

چت روم یاران منتظر

چت روم و انجمن مذهبی امام زمان



هم اکنون 09:23 بعداز ظهر