آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
اطلاعات نویسنده |
پنجشنبه ۲۵ دی ۱۳۹۳ ۱۱:۳۷ بعد از ظهر
|
|||||||
بانو
شماره عضویت :
1310
حالت :
ارسال ها :
3265
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
431
دعوت شدگان :
2
اعتبار کاربر :
74079
پسند ها :
5100
تشکر شده : 6163
|
با سلام خدمت استاد ارجمند جناب عالمانه:
یه سوالی رو که چند ساله گوشه ذهنمه رو ازتون میپرسم من چند سال پیش یه کتاب خوندم که توش یه شبهه مظرح شده بود و توی همون کتاب هم پاسخ شبهه رو داده بود اما پاسخی که داده بود برای خود بنده خیلی واضح نبود و قانع کننده نبود خواستم از شما بزرگوار این سوال رو بپرسم که ان شالله به حقیقت این سوال برسیم این مطلب توی کتاب نشان از بی نشان ها بود که مرحوم نخودکی اصفهانی گفته بودند یه روز یکی از دوستانشون ازشون میپرسند که علمای اهل سنت معتقدند که فضیلتی برای خوابیدن حضرت امیرالمومنین علیه السلام در بستر پیامبر در شب فراش نیستش چرا؟ چون که میگن به اعتقاد خود ما شیعیان که میگیم حضرت علی علیه السلام آگاه به علم ما کان و مایکون بوده از گذشته و آینده با خبر بودند پس جضرت حتما میدونسته که اون شب براشون اتفاقی نمیفته و خطری تهدیدش نمیکنه قائدتا نمیتونه آیه من الناس من یشری نفسه ابتغا مرضات الله...در شان حضرت و عمل حضرت باشه ایشون گفتند اون زمان چند تا از علمای ما نتونستن جواب قانع کننده ایی براش پیدا کنند ظاهرا شیخ نخودکی اصفهانی جوابی که با کمک مادرشون برای این سوال پیدا میکنند اینه که اگه حضرت از این نظر که میدونسته آسیبی نمیبینه و در بستر پیامبر خوابیده و اگه خطری تهدیدشون میکرده نمیخوابیده پس باید در شب 19 ماه مبارک هم از خونه بیرون نمیومده و سر به تیغ دشمن نمیداده من خیلی با این جواب قانع نشدم خواستم از شما بپرسم که ان شالله حقیقت و حقانیت شب لیله المبیت و شأن نزول این آیه که مخصوص حضرت مولا علی ابن ابی طالب (علیه السلام)هستش روشن بشه -ان شالله سپاسگذارم...
ویرایش موضوع توسط : بانوی آفتاب
در تاریخ : پنجشنبه ۲۵ دی ۱۳۹۳ ۱۱:۴۶ بعد از ظهر
می پسندم 9 0 9 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||||||
|
اطلاعات نویسنده |
سوال از جناب عالمانه...............
شنبه ۲۷ دی ۱۳۹۳ ۰۴:۱۵ بعد از ظهر
[1]
|
|||
مدیر انجمن بخش پرسش و پاسخ جناب عالمانه
شماره عضویت :
443
حالت :
ارسال ها :
59
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
190
اعتبار کاربر :
1690
پسند ها :
140
تشکر شده : 199
|
بنام خدا
سلام عليكم و رحمه الله در فرض اين سوال يك اشتباه قرار گرفته كه موجب شده شايد شما قانع نشيد چون يك فرض غلط وجود دارد و ان اثبات علم غيب ذاتي براي امام است توجه داشته باشيد كه هيچ كسي غير از خداوند علم غيب ذاتي ندارد و تمام علم غيب بقيه عنايت الهي است و علم غيب انبيا و معصومين ع هم از اين دسته است كه با عنايت الهي در اختيار انها قرار گرفته تا در زمان نياز از ان استفاده كنند لذا حضرت امير در ان لحظه اطلاع نداشتند كه چه اينده اي در انتظار ايشان است همانگونه كه حضرت ابراهيم خليل الله ع كه پيامبر اولي العزم است خبر نداشت كه فرزندش اسماعيل را اگر قرباني كند گوسفندي از جانب پروردگار خواهد امد و اگر ميدانست ديگر امتحان و ازمون معنا ندارشت از طرفي حضرت امير ع با يك جانفشاني و تسليم و يقين محض اين را پذيرفتند . ان دسته هم كه اين را رد ميكنند و بيان ميكنند كه اگر علي ع عالم به غيب بود پس فضيلت نيست چون ميدانست ، پس خوب توجه كنند با اين تفسير هم هر گونه كه حساب كنند يا بايد علم غيب امام را تاييد كنند يا فضيلت اين كار بزرگ امام را اگر يكي را منكر شوند جبرا ديگري را تاييد كرده اند( چرا كه اگر امام ميدانست پس تاييد ميشود كه امام علم غيب دارد در حالي كه اين دسته چنين اعتقادي ندارند اگر هم بگويند امام نميدانست خوب جبرا فضيلت عظيم را كه مورد بحث است براي امام تاييد كرده اند و در هر صورت راه فراري ندارند با تاييد هر كدام يك فضيلت بزرگ را براي امام ثابت كرده اند ) لذا در هر صورت به نفع انها نبوده و در هر صورتي يك فضيلت بزرگ براي حضرت امير ع در ليله المبيت رقم خورده است . توجه به اين نكته ضروري است كه معصوم با عنايت خدا و در زماني كه خود بخواهد در هر موضوعي سير ميكند و غيب ميداند يك داستان مشهور است كه رسول خدا ص شترش را گم كرده بود و در پي شترش بود چند نفر از منافقين تمسخر كردند كه رسول خدا ص ميگفت من خبر از اسمانها و زمين ميدهم در حالي كه نميداند شترش كجا است و قادر به يافتن ان نيست رسول خداص در پاسخ فرمودند كه تمام اخبارى كه از آسمانها ميگویم از طرف خداست و خدا مرا به همه اسرار آگاه كرده است و انگاه فرمودند شتر من در فلان جا افسارش به سنگي گير كرده و وقتي مراجعه كردند ديدند بله درست است و شتر با همان كيفيت در اونجا بود. لذا دليل نداره معصوم براي هر چيزي از غيب استفاده كند . در مورد ايه هم كه فرموده بوديد برخي شان نزول ايه را در حق علي ع نميدانند بله هر كسي به اندازه فهم و ايمان خود ميتواند درك كند چه بسا كه بسياري از مفسرين بزرگ عامه (اهل سنت ) اعتقاد به شان نزول ايه در حق علي ع دارند مانند: ابن عباس با اشاره به همين آيه مىگويد: قال: وشري عَلِىٌّ نَفْسَهُ لَبِسَ ثَوْبَ النبي (ص) ثُمَّ نَامَ مَكَانَهُ.على (عليه السلام) همان كسى است كه با جانش رضايت خداوند را خريد و با پوشيدن لباس پيامبر در بستر او خوابيد.(الشيباني، أحمد بن حنبل ابوعبد الله (241هـ)، فضائل الصحابة، ج 2، ص 685، ح3062، تحقيق د. وصي الله محمد عباس، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: الأولي، 1403هـ – 1983م؛/الشيباني، أحمد بن حنبل ابوعبدالله (241هـ)، مسند أحمد بن حنبل، ج 1، ص 3053، ح3062، ناشر: مؤسسة قرطبة – مصر؛/الطبراني، سليمان بن أحمد بن أيوب ابوالقاسم (360هـ)، المعجم الكبير، ج 12، ص 98، تحقيق: حمدي بن عبدالمجيد السلفي، ناشر: مكتبة الزهراء - الموصل، الطبعة: الثانية، 1404هـ – 1983م.)
و بسيار ديگر از بزرگان اهل سنت در تفاسيرشان نقل كردهاند كه اين آيه در باره اميرمؤمنان عليه السلام نازل شده است ؛ از جمله خود فخررازي در تفسير خود در ذيل اين آيه مينويسد:
والرواية الثالثة: نزلت في علي بن أبي طالب بات على فراش رسول الله صلى الله عليه وسلم ليلة خروجه إلى الغار، ويروى أنه لما نام على فراشه قام جبريل عليه السلام عند رأسه، وميكائيل عند رجليه، وجبريل ينادي: بخ بخ من مثلك يا ابن أبي طالب يباهي الله بك الملائكة ونزلت الآية. روايت دوم اين است كه اين آيه در باره علي بن أبي طالب نازل شده است، در آن هنگام كه بر بستر رسول خدا (صلی الله علیه وآله) در شب خروج به سوي غار، خوابيد نازل شده است . روايت شده است كه هنگامي كه علي در بستر رسول خدا خوابيد، جبرئيل بر بالاي سر آن حضرت و ميكائيل در زير پاي او ايستاده بود، و جبرئيل فرياد زد، مبارك باد بر همانند تو اي پسر ابوطالب، خداوند به خاطر اين عمل تو بر ملائكه مباهات ميكند . سپس اين آيه نازل شد.(الرازي الشافعي، فخر الدين محمد بن عمر التميمي (متوفاي604هـ)، التفسير الكبير أو مفاتيح الغيب، ج 5، ص 174 ، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولى، 1421هـ - 2000م) ابوحامد غزالي در كتاب احياء علوم الدين مينويسد: وبات علي كرم الله وجهه على فراش رسول الله صلى الله عليه وسلم فأوحى الله تعالى إلى جبريل وميكائيل عليهما السلام إني آخيت بينكما وجعلت عمر أحدكما أطول من عمر الآخر فأيكما يؤثر صاحبه بالحياة فاختارا كلاهما الحياة وأحباها فأوحى الله عز وجل إليهما أفلا كنتما مثل علي بن أبي طالب آخيت بينه وبين نبيي محمد صلى الله عليه وسلم فبات على فراشه يفديه بنفسه ويؤثره بالحياة اهبطا إلى الأرض فاحفظاه من عدوه فكان جبريل عند رأسه وميكائيل عند رجليه وجبريل عليه السلام يقول بخ بخ من مثلك يا ابن أبي طالب والله تعالى يباهي بك الملائكة فأنزل الله تعالى ومن الناس من يشري نفسه ابتغاء مرضات الله والله رءوف بالعباد. علي (عليه السلام) بر بستر رسول خدا (صلی الله علیه واله) خوابيد، پس خداوند به جبرئيل و ميكائيل وحي كرد، من بين شما دو نفر برادري قرار داده و عمر يكي از شما را از ديگري طولانيتر كردم، حال كدام يك از شما زندگي را به ديگري ايثار ميكنيد، هر دوي آنها زندگي را انتخاب كردند (هيچ كدام ايثار نكردند) . خداوند به هر دوي آنها وحي كرد، آيا نميخواهيد همانند علي بن أبي طالب باشيد، بين او و محمد (صلی الله علیه واله) برادري قرار دادم، پس او بر بستر رسول خدا خوابيد و جانش را فداي كرد، و زندگياش به نفع او ايثار كرد، به زمين فرود آييد و او را از دشمنش حفظ كنيد، پس جبرئيل بر بالاي سر او و ميكائيل بر زير پاي او ايستادند و جبرئيل گفت: مبارك باد بر مثل تو اي پسر ابوطالب، خداوند به خاطر اين عمل تو بر ملائكه مباهات ميكند . سپس اين آيه نازل شد: « بعضى از مردم (با ايمان و فداكار)، جان خود را به خاطر خشنودى خدا میفروشند و خداوند نسبت به بندگان مهربان است» .(الغزالي، محمد بن محمد ابوحامد (متوفاي505هـ، إحياء علوم الدين، ج 3 ص 258 ، ناشر: دار االمعرفة – بيروت.) همين روايت را ابن اثير جزري در اسد الغابه، ابو علي تنوجي در المستجاد، ثعلبي و ثعالبي در تفسيرشان، عاصمي شافعي در سمط النجوم العوالي ، ابو سعيد خادمي در بريقة المحمودية و ... نقل كردهاند .(التنوخي، أبو على المحسن بن على (384هـ)، المستجاد من فعلات الأجواد، ج 1، ص 1، طبق برنامه الجامع الكبير؛/الثعلبي النيسابوري ابوإسحاق أحمد بن محمد بن إبراهيم (متوفاي427هـ) الكشف والبيان، ج 2 ص 126 ، تحقيق: الإمام أبي محمد بن عاشور، مراجعة وتدقيق الأستاذ نظير الساعدي، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت، الطبعة: الأولى، 1422هـ-2002م؛/الجزري، عز الدين بن الأثير أبي الحسن علي بن محمد (متوفاي630هـ)، أسد الغابة في معرفة الصحابة، ج 4 ص 113 ، تحقيق عادل أحمد الرفاعي، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت / لبنان، الطبعة: الأولى، 1417 هـ - 1996 م؛/الثعالبي ، عبد الرحمن بن محمد بن مخلوف (متوفاي875هـ) ، الجواهر الحسان في تفسير القرآن ، ج 2 ص 126 ، ناشر : مؤسسة الأعلمي للمطبوعات – بيروت./العاصمي المكي الشافعي ، عبد الملك بن حسين بن عبد الملك (متوفاي1111هـ)، سمط النجوم العوالي في أنباء الأوائل والتوالي، ج 1 ص 345 ، تحقيق: عادل أحمد عبد الموجود- علي محمد معوض، ناشر: دار الكتب العلمية؛/الخادمي ، أبو سعيد محمد بن محمد (متوفاى 1156هـ) بريقة محمودية ، ج 4 ص 8 ، طبق برنامه الجامع الكبير.) ابن عساكر در تاريخ مدينه دمشق مينويسد: عن ابن عباس قال بات علي ليلة خرج رسول الله صلى الله عليه وسلم إلى المشركين على فراشه ليعمي على قريش وفيه نزلت هذه الاية «ومن الناس من يشري نفسه ابتغاء مرضات الله».از ابن عباس نقل شده است كه علي در شبي كه رسول خدا از مكه خارج شد، (عليه السلام) بر بستر آن حضرت خوابيد تا قريش به اشتباه بيفتد، و در باره اين قضيه بود اين آيه نازل شد : و من الناس ...(ابن عساكر الدمشقي الشافعي، أبي القاسم علي بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله،(متوفاي571هـ)، تاريخ مدينة دمشق وذكر فضلها وتسمية من حلها من الأماثل، ج 42، ص 67، تحقيق: محب الدين أبي سعيد عمر بن غرامة العمري، ناشر: دار الفكر - بيروت - 1995.) و در روايت ديگر نقل ميكند : عن عبد الله بن عباس أنه سمعه يقول أنام رسول الله صلى الله عليه وسلم عليا على فراشه ليلة انطلق إلى الغار فجاء أبو بكر يطلب رسول الله صلى الله عليه وسلم فأخبره علي أنه قد انطلق فاتبعه أبو بكر وباتت قريش تنظر عليا وجعلوا يدمونه فلما أصبحوا إذا هم بعلي فقالوا أين محمد قال لا علم لي به فقالوا قد أنكرنا تضررك كنا نرمي محمدا فلا يتضرر وأنت تضرر وفيه نزلت هذه الاية «ومن الناس من يشري نفسه ابتغاء مرضات الله. از ابن عباس نقل شده است كه: رسول خدا (ص) علي (عليه السلام) در بستر خود خواباند، در آن شبي كه به سوي غار رفت . سپس ابوبكر آمد تا رسول خدا را ببيند، علي عليه السلام به او خبر داد كه آن حضرت رفته است ، ابوبكر به دنبال ايشان راه افتاد . قريشيان، علي (عليه السلام) را تا صبح زير نظر داشتند، وقتي صبح شد، ديدند كه علي (عليه السلام) در بستر خوابيده است، سؤال كردند، محمد (ص) كجا است؟ گفت: نميدانم . گفتند: اگر محمد را پيدا كنيم، ضرري به تو نميرسد؛ ولي اگر پيدا نكنيم، تو ضرر خواهي كرد . در باره اين قضيه اين آيه نازل شد : ومن الناس ...(ابن عساكر الدمشقي الشافعي، أبي القاسم علي بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله،(متوفاي571هـ)، تاريخ مدينة دمشق وذكر فضلها وتسمية من حلها من الأماثل، ج 42، ص67ـ 68، تحقيق: محب الدين أبي سعيد عمر بن غرامة العمري، ناشر: دار الفكر - بيروت - 1995.) برخي از علماى اهل سنت كه كمى انصاف به خرج دادهاند، وقتى به اين مسأله رسيدهاند، اعتراف كردهاند كه مصاحبت ابوبكر با پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم هرگز نمىتواند با خوابيدن امام على عليه السلام برابرى كند و اصلا قابل مقايسه نيست. ابن ابى الحديد معتزلى از قول ابوجعفر اسكافى نقل مىكند: قال شيخنا أبو جعفر رحمه الله قد بينا فضيلة المبيت على الفراش على فضيلة الصحبة في الغار، بما هو واضح لمن أنصف، ونزيد هاهنا تأكيدا بما لم نذكره فيما تقدم فنقول إن فضيلة المبيت على الفراش على الصحبة في الغار لوجهين: أحدهما أن عليا عليه السلام قد كان انس بالنبي صلى الله عليه وآله وحصل له بمصاحبته قديما انس عظيم، وألف شديد، فلما فارقه عدم ذلك الانس، وحصل به أبو بكر، فكان ما يجده علي عليه السلام من الوحشة وألم الفرقة موجبا زيادة ثوابه، لان الثواب على قدر المشقة. وثانيهما أن أبا بكر كان يؤثر الخروج من مكة، وقد كان خرج من قبل فردا، فازداد كراهية للمقام، فلما خرج مع رسول الله صلى الله عليه وآله وافق ذلك هوى قلبه، ومحبوب نفسه، فلم يكن له من الفضيلة ما يوازى فضيلة من احتمل المشقة العظيمة، وعرض نفسه لوقع السيوف، لرضخ الحجارة، لأنه على قدر سهولة العبادة يكون نقصان الثواب. ما قبلا برترى فضيلت خوابيدن در بستر پيغمبر را بر مصاحبت آن حضرت در غار را روشن ساختيم و الآن به عنوان تأكيد چيزهايى ديگرى را نيز اضافه مىكنيم و مىگوييم: برترى خوابيدن در بستر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم بر همراهى آن حضرت در غار از دو جهت است: 1-امام على عليه السلام از قديم الايام با پيغمبر مأنوس بوده است و انس عظيم و الفت شديدى با آن حضرت داشته است، و وقتى از آن حضرت جدا شد، اين انس معدوم شد؛ در حالى كه اين ابوبكر به آن دست يافته بود. و اين فراق و وحشتى كه براى على عليه السلام پيدا شده بود، ثواب آن را نيز زيادتر كرده بود؛ زيرا ثواب را به اندازه سختى عمل مىدهند. 2-ابوبكر خروج از مكه را دوست داشت و ماندن در مكه برايش خوشايند نبود و وقتى با پيامبر خارج شد، به آن چه كه دوست مىداشت رسيد؛ پس اين فضيلت ابوبكر هرگز با فضيلتى كه احتمال مشقت آن بسيار و در معرض قرار دادن نفس در برابر شمشير و سنگهاى مكيان بود، نمىتواند برابرى كند؛ زيرا به اندازة سهولت عمل، ثواب آن نيز كاهش خواهد يافت.(إبن أبيالحديد المدائني المعتزلي، ابوحامد عز الدين بن هبة الله بن محمد بن محمد (متوفاي655 هـ)، شرح نهج البلاغة، ج 13، ص161ـ 162 ، تحقيق محمد عبد الكريم النمري، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت / لبنان، الطبعة: الأولى، 1418هـ - 1998م.)
ابن أبى الحديد معتزلى به نقل از استادش ابوجعفر اسكافى مىنويسد كه وى بعد از مقايسه خوابيدن اميرمؤمنان با يار غار بودن ابوبكر اين چنين استدلال كرده است:
ثم في ذلك - إذا تأمله المتأمل - وجوه من الفضل: منها أنه وإن كان عنده في موضع الثقة، فإنه غير مأمون عليه ألا يضبط السرّ فيَفْسِد التدبير بإفشائه تلك الليلة إلى من يُلقيه إلى الأعداء.ومنها أنه وإن كان ضابطاً للسر وثقة عند من اختاره، فغير مأمون عليه الجبن عند مفاجأة المكروه، ومباشرة الأهوال، فيفر من الفراش، فيفطن لموضع الحيلة، ويطلب رسول الله (ص) فيظفر به.ومنها أنه وإن كان ثقةً ضابطاً للسر، شجاعاً نجداً، فلعله غير محتمل للمبيت على الفراش، لأن هذا أمر خارج عن الشجاعة إن كان قد قامه مقام المكتوف الممنوع، بل هو أشد مشقة من المكتوف الممنوع، لأن المكتوف الممنوع يعلم من نفسه أنه لا سبيل له إلى الهرب، وهذا يجد السبيل إلى الهرب وإلى الدفع عن نفسه، ولا يهرب ولا يدافع.ومنها أنه وإن كان ثقةً عنده، ضابطاً للسر، شجاعاً محتملاً للمبيت على الفراش، فإنه غير مأمون أن يذهب صبره عند العقوبة الواقعة، والعذاب النازل بساحته، حتى يبوح بما عنده، ويصير إلى الإقرار بما يعلمه، وهو أنه أخذ طريق كذا فيطلب فيؤخذ.
اگر کسی در اين مطلب تأمل کند، به چند جهت به برترى اميرمؤمنان بر ابوبكر پى خواهد برد:يكى از اين وجوه اين است كه اگر چه ابو بکر مورد اطمينان رسول خدا بود؛ اما پيامبر اکرم به رازدارى وى اطمينان نداشت؛ زيرا ممکن بود ابوبکر راز هجرت رسول خدا را در آن شب فاش کند و دشمنان به حضرت دست پيدا کنند، در نتيجه تمام نقشههاى رسول خدا نقش بر آب مىشد. حتى اگر بپذيريم كه ابوبكر در رازدارى مورد اطمينان رسول خدا بوده؛ ولى رسول خدا از نترسيدن وى در هنگام مقابله با سختى اطمينان نداشتند؛ شايد از خوابگاه رسول خدا فرار نموده، متوجه محل نقشه رسول خدا شده و دنبال رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم برود؛ كه در نتيجه جاى رسول خدا را پيدا كرده و به آن حضرت دست مىيافتند. حتى اگر بپذيريم كه ابو بکر در نگهدارى راز رسول خدا مورد اطمينان بود و شجاعت نيز داشته است؛ ولى شايد توانايى خوابيدن در جايگاه رسول خدا را نداشت؛ چون تحمل آن حالت، خارج از شجاعت است؛ زيرا بايد شجاع را در حالت دست بسته و ممنوع از مقابله قرار دهى (يعنى شجاع جرأت دفاع از خود را دارد؛ اما در اينجا نمىتواند از خود دفاع کند)؛ بلکه اين امر سخت تر از شخص دست بسته است؛ زيرا شخص دست بسته مىداند که راه فرارى ندارد؛ اما اين شخص هم مىتواند فرار کند و هم مىتواند از خود دفاع نمايد (اما اجازه چنين کارى را ندارد) حتى اگر بپذيريم كه او شخص رازدار و شجاعى بود و حتى مىتوانست در جاى رسول خدا بخوابد و فرار هم نکند؛ ولى رسول خدا از آن جهت اطمينان نداشت که اگر قريشيان ابوبكر را زنده گرفته و شکنجه کنند، به آنچه مى داند اقرار نکند و مسير رسول خدا را به کفار نشان ندهد تا در نتيجه قريشيان به دنبال رسول خدا راه افتاده و ايشان را پيدا کنند.(إبن أبيالحديد المدائني المعتزلي، ابوحامد عز الدين بن هبة الله بن محمد بن محمد (655 هـ)، شرح نهج البلاغة، ج13، ص157، تحقيق محمد عبد الكريم النمري، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت / لبنان، الطبعة: الأولى، 1418هـ - 1998م.)
فصل علي محمد و آله الطيبين الطاهرين
عالمانه 27 / ديماه / 1393
می پسندم 6 0 6 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||
|
اطلاعات نویسنده |
سوال از جناب عالمانه...............
شنبه ۲۷ دی ۱۳۹۳ ۰۵:۲۰ بعد از ظهر
[2]
|
|||
هیچ معصومی علم غیب ندارد
علم غیب با علم لدنی دو مقوله متفاوت هست forum.roq.ir/t33068 می پسندم 0
|
||||
|
اطلاعات نویسنده |
سوال از جناب عالمانه...............
شنبه ۲۷ دی ۱۳۹۳ ۰۷:۳۳ بعد از ظهر
[3]
|
|||
بانو
شماره عضویت :
1310
حالت :
ارسال ها :
3265
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
431
دعوت شدگان :
2
اعتبار کاربر :
74079
پسند ها :
5100
تشکر شده : 6163
|
ها علی بشر کیف بشر *****ربه فیه تجلی و ظهر
الحمدالله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه علی ابن ابی طالب (علیه السلام) بسیار سپاسگذارم الحق و الانصاف پاسختون خیلی جامع و کامل بود اگر هرکس واقعا در پی حقیقت و نور باشه یقینا به حقانیت مطالبی که ارائه دادین پی میبره بازم تشکر می پسندم 4 0 4 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||
|
اطلاعات نویسنده |
سوال از جناب عالمانه...............
شنبه ۲۷ دی ۱۳۹۳ ۰۸:۰۵ بعد از ظهر
[4]
|
|||
عضو
شماره عضویت :
748
حالت :
ارسال ها :
1081
محل سکونت : :
حومه اصفهان؟؟؟؟
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
434
دعوت شدگان :
1
اعتبار کاربر :
6220
پسند ها :
696
تشکر شده : 432
|
با تشکر از جناب عالمانه در پاسخ کامل و جامعی که ارائه فرمودند
و با تشکر از بانوی افتاب که این سوال رو مطرح کردند می پسندم 0
|
|||
|
اطلاعات نویسنده |
سوال از جناب عالمانه...............
دوشنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۴ ۱۲:۴۶ قبل از ظهر
[5]
|
|||
بانو
شماره عضویت :
1310
حالت :
ارسال ها :
3265
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
431
دعوت شدگان :
2
اعتبار کاربر :
74079
پسند ها :
5100
تشکر شده : 6163
|
یاد اون روزای روم و انجمن بخیر چقد خوب و پر بار بود
می پسندم 3 0 3 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||
|
امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
برچسب ها
|
سوال ، از ، جناب ، عالمانه............... ، |
|