افزایش آگاهی های دینی و مذهبی یکی از بهره های مفیدی است که شبکه های اجتماعی برای استفاده کنندگان از این ابزار نوین می توانند به همراه داشته باشند، اما شفاف نبودن فضا در این گونه شبکه ها، باب سوء استفاده های گوناگون به خصوص در زمینه اعتقادات مذهبی را، همواره باز نگه داشته است. اختلاف افکنی های مذهبی و ایجاد شبهه از طرق گوناگون، نمونه ای از آسیب هایی است که می تواند پایه های اعتقادی بخشی از کاربران فضای مجازی و شبکه های اجتماعی را مورد تهدید
ugg kfhvdnk fhvhk hc k'hi v,hdhj , hphnde
افزایش آگاهی های دینی و مذهبی یکی از بهره های مفیدی است که شبکه های اجتماعی برای استفاده کنندگان از این ابزار نوین می توانند به همراه داشته باشند، اما شفاف نبودن فضا در این گونه شبکه ها، باب سوء استفاده های گوناگون به خصوص در زمینه اعتقادات مذهبی را، همواره باز نگه داشته است.
اختلاف افکنی های مذهبی و ایجاد شبهه از طرق گوناگون، نمونه ای از آسیب هایی است که می تواند پایه های اعتقادی بخشی از کاربران فضای مجازی و شبکه های اجتماعی را مورد تهدید قرار دهند.
ذکر احادیث و روایاتی در مورد علل گسترش خشکسالی و نباریدن باران و ارتباط آن با رفتار گروه خاصی از جامعه از آن دست موضوعات حساسیت برانگیزی است که این روزها مورد علاقه بسیاری از کاربران فضای مجازی قرار گرفته است.
در یکی از احادیث مورد اشاره آمده است:
امام رضا (ع) می فرمایند:
هرگاه حاکمان دروغ بگویند باران نمی‌بارد.
میزان الحکمه جلد ۳ صفحه ۲۸۶
حجت السلام سید محمد حسینی رجایی، کارشناس فقهی دفتر حضرت آیت الله العظمی سبحانی در خصوص اینکه آیا هر حدیث و روایتی را می توان مصداق وضعیت موجود جامعه دانست، به خبرنگار ایران اسلامی گفت: این احادیث تمام آنچه که باید گفته شود نیست و مانند کسی است که آدرس ناقصی دارد و در نهایت به مقصد نمی رسد. البته در وجود این دسته روایات و صحت و سند آن نمی توان تردید کرد ولی هنگامی که تنها از فرازهای کوتاه از چند روایت استفاده ی ابزاری و سیاسی می شود، نوعی بی انصافی و تحریف محسوب می شود.
دلیل این که در گذشته اجازه نقل حدیث از مجتهدین صادر می شده، به خاطر همین مسئله بوده است که افراد به خاطر مصالح شخصی و مطامع سیاسی از احادیث سوء استفاده نکنند.
به عنوان مثال روایتی از امام رضا وجود دارد که ایشان می فرمایند:
«رَحِمَ اللّهُ عَبْدا اَحْیا أمْرَنا»
خداوند رحمت کند بنده ای که امر ما را احیا می کند.
فردی از حضرت سوال می پرسد، احیای امر شما چیست؟
حضرت در جواب می فرمایند:
«یَتَعَلَّمُ عُلُومَنا و یُعَلِّمُها النّاسَ»
علوم ما را یاد بگیرد و به مردم یاد دهد
در ادامه حضرت می فرماید:
«فَإِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعُونا»
پس اگر مردم زیبایی ها و محاسن کلام مارا بدانند از ما تبعیت می کنند ( میزان الحکمه جلد ۸)
این روایات در واقع ضرورت و اهمیت و حساسیت نقل حدیث را بیان می کند، چون تبعیت مردم از حسن کلام نشات می گیرد و اگر کلام ناقص باشد آن حسن را ندارد.
۳ دسته روایت درباره دلایل نباریدن باران
حسینی با بیان اینکه نباریدن باران از منظر روایات، دلایل مختلفی دارد، افزود: در مورد نیامدن باران و خشکسالی ۳ گروه روایات داریم:
در گروه اول که تعداد بیشتری از روایات را شامل می شود، خود مردم خطاب روایات هستند.
حضرت رسول اکرم (ص) می فرماید: هرگاه کم فروشی شود، خداوند ایشان یعنی مردم را به خشکسالی و کمبود گرفتار می کند.
رسول خدا (ص) در حدیث دیگری می فرماید: همیشه امتم در خوشى و خوبى باشند تا زمانى كه با هم دوستى كنند و بهم هدیه دهند و امانت را بپردازند و از حرام دورى كنند و از مهمان پذیرائى كنند و نماز را برپا دارند و زكات را بدهند، چون انجام ندهند گرفتار قحطى و خشكسالى شوند.
جلد شانزدهم بحار الانوار صفحه ۲۵۱
پیغمبر اكرم (ص)فرمود: هیچ مردمى عهدشكن نشدند مگر اینكه دشمن آنها بر آنها مسلّط گردید و هیچ قومى ظلم نكردند مگر اینكه كشتار در بین آنها زیاد شد. و هیچ قومى از پرداخت زكات امتناع نكردند مگر اینكه از آمدن باران ممنوع شدند.
و در ما بین آنها عمل منافى عفّت و فحشاء ظاهر نشد مگر اینكه در میان آنها مرگ مفاجات شیوع پیدا كرد. و هیچ قومى كم فروشى نكردند مگر اینكه به خشكسالى مبتلا شدند.
ارشاد القلوب - ترجمه طباطبایى صفحه ۲۸۳
گروه دوم حاکمان هستند که در جامعه کنونی ما روسای یک حکومت و مناصب قضاوت را می توانیم در جایگاه حاکمان قرار دهیم.
حضرت رسول (ص) فرمود: هر گاه زمامدار ستم كند باران كم مىشود و هر گاه اهل ذمّه را فریب دهند و نیرنگ بازى كنند دشمنانشان بر آنان آشكار گردد و هر گاه كارهاى زشت و ناپسندید آشكار شود زمین لرزه ایجاد شود و هر گاه امر بخوبى و معروف و پیشگیرى از محرّمات كم شود محرمات مباح شمرده شود همانا گناه بجاى ثواب و ثواب بجاى گناه قرار گیرد بعد اندیشه كنند پس از فكر و اندیشه پشیمانى و بازگشت است.
نهج الفصاحه - مجموعه كلمات قصار حضرت رسول (ص) صفحه ۱۹۷
گروه سوم کارگزاران هستند که مصداقش همین کارمندهای دستگاه های عمومی هستند.
امام رضا (ع) فرمود: چون زمامداران دروغ پردازند باران قطع مىشود، و چون سلطان ستم كند پایههاى دولتش سست مىگردد (و دولتش از چشم مردم مىافتد)، و چون زكات داده نشود چهار پایان مىمیرند.
منابع
۱.أمالی شیخ مفید - صفحه ۳۱۱
۲. بحار الأنوار – جلد ۷۰ - صفحه ۳۷۴- باب ۱۳۸
توجه! خشکسالی همیشه بلا نیست
وی در ادامه توجه به چند نکته را ضروری دانست:
*نکته اول در مورد احادیث مذکور این است که، خشکسالی در زمان حاکم اسلامی به منزله فساد شخص یا تمام بدنه نیست. برای پاسخ به این مسئله شاهد مثال داریم؛ یکی از آنها اینست که در زمان حاکمیت خود حضرت رسول اکرم (ص) و امیرالمومنین (ع) هم خشکسالی بوجود آمد.
همچنین لازم نیست تا همه بدنه حکومت فاسد باشد تا باران نبارد. نمونه آن هم داستانی است که روایت آن موجود است: در زمان حضرت موسی فقط یک نفر گناهکار در بین آن قوم بود و به خاطر آن شخص باران نمی آمد. یعنی وجود یک شخص هم برای نباریدن باران کفایت می کند، لازم نیست همه گناهکار باشند.
*نکته دوم: شاید خشکسالی و نیامدن باران در ظاهر و از نظر ما بلا باشد با نگاهی عمیق تر به بطن ماجرا، نشان می دهد که نباریدن باران ممکن است برای برخی نعمت باشد، برای برخی یک فرصت باشد، برای برخی امتحان باشد و برای برخی عاملی جهت افزایش ظرفیت ها باشد. مثال آن هم خشکسالی است که در زمان حضرت یوسف به وجود آمد. آن خشکسالی بلا نبود، برای بعضی ها نعمت بود چراکه از فرو دستی به بالادستی آمدند و یا بالعکس.
بنابراین خداوند وقتی خشکسالی می آورد همیشه بلا نیست چه بسا این خشکسالی نعمت باشد. مثل اینکه خشکسالی باعث شود ما به دنبال پیدا کردن راهکارهایی باشیم که آب را در کشور صرفه جویی کنیم و بهتر از آن استفاده کنیم.
*نکته سوم: تمام این ۳ گروه روایاتی که گفتیم می تواند دلیل نباریدن باران باشد از طرفی می تواند هیچکدام آنها دلیل نباریدن باران نباشد.
یعنی می تواند در یک جامعه ای مردم خوب باشند، حاکمان خوب باشند، کارگزاران خوب باشند، ولی باران نبارد. این می تواند به دلیل حکمت الهی و ابتلای مردم باشد؛ یعنی خداوند برای ارتقا درجه یک جامعه و قومی خشکسالی را به وجود آورد تا آنها ظرفیت های وجودی خود را افزایش دهند.
حدیث زیر می تواند یک نمونه از این نکته باشد:
«وقتى پیامبر اكرم (ص) به مدینه هجرت كردند، اهل مدینه روز جمعهاى خدمت ایشان آمدند و از خشکسالی شکایت کردند كه درختها زرد شده و برگها مىریزند. ایشان دست خویش را به دعا برداشتند با اینكه در آسمان لكهاى ابر دیده نمىشد به فاصله كمى باران باریدن گرفت به طورى كه جوانان زورمند و توانا نیز براى رفتن به خانه خویش در این باران سخت به زحمت افتادند. بارش باران یك هفته طول كشید. عرض كردند یا رسول الله! دیوارها خراب شد و مسافران از سفر باز ماندند. رسول خدا خندیدند و فرمودند: این سرعت ملال فرزند آدم است، سپس عرض کردند: "اللهم حوالینا لا علینا اللهم فی اصول الشیح و مراتع البقع"
خدایا بر روى سر ما نبار باران را به اطراف ما ببار بر روى گیاه بیابانها و چراگاههاى اطراف.
باران در اطراف مدینه مىبارید ولى یك قطره در مدینه نمىبارید، به واسطه كرامت آن جناب در نزد خدا.»
(احتجاجات - جلد چهارم بحار الانوار صفحه ۲۸ بخش دوم)
*نکته چهارم اینکه باید دقت کرد شدت ضعف روایات به چه صورت است. به طور مثال وقتی در مورد حاکم و ظلم حاکم روایات داریم عبارتی آمده با این مضمون که باران کم می شود و نگفته باران قطع می شود.
اما در مورد کارگزاران عبارتی که بیان شده است که به معنی قطع شدن بارش باران است. ولی وقتی روایات درمورد مردم یا جامعه است و آنجایی که مردم کم فروشی می کنند خداوند عذابش خیلی گسترده تر می شود؛ یعنی خداوند هم خشکسالی می آورد و هم کمبود که نتیجه آن گرانی هم می تواند باشد.
*نکته بعدی که در ادامه ی این نکات می توان به آن اشاره کرد روایتی از امیرالمومنین (ع) است که می فرمایند:
إرْحَمْ تُرْحَمْ / نسبت به یکدیگر رحم کنید تا خداوند به شما هم رحم کند.
اَحْسِنْ یُحْسَنْ / به همدیگر نیکی کنید تا خداوند به شما خیر و برکت و روزی برساند.
وقتی در جامعه مسلمین مردم به یکدیگر رحم نکنند و نیکی وجود نداشته باشد خشم و غضب الهی هم مشمول همه ی آنها می شود.
خشکسالی در روایات آخرالزمان
این کارشناس مسائل فقهی همچنین به رابطه نشانه های آخرالزمان و خشکسالی اشاره و خاطر نشان کرد: مسئله دیگری که باید مد نظر داشت این است که ما در نشانه های آخرالزمان روایاتی داریم که از خشکسالی می گویند. یکی از نشانه های ظهور حضرت حجت (عج) خشکسالی است.
وی در پایان تاکید کرد: باید برای بررسی یک موضوع از منظر روایات تمامی موارد را به طور کامل و در کنار هم در نظر بگیریم و نگاه منطقی به این روایات داشته باشیم.
هوالحی
در روایات مهدویت داریم دوران قبل ظهور دوران خشکسالی وبی ابی است وبا ظهور اقا درهای رحمت الهی باز میشود
تصور اینکه کره زمین از جمعیت وفقدان غذا وبی بارانی به اضمحلال میرود یک اندیشه غیر دینی است از همه سخنان وروایات برمی اید که زمین تا اخرین لحظه امر خداوندی سفره گسترده برای همه ادمیان است اما...
عصر قبل ظهور عصر بسته شدن رحمتها بواسطه تکثیر فساد است ...ظهر الفساد فی البر والبحر بما کسبت ایدی الناس
علل نباریدن باران از نگاه روایات و احادیث 
[1]
.jpg "تصویر هدی شخصی")
دانلود محتوای موضوع
پرینت موضوع
ارسال این موضوع به یک دوست
