با زهم یک جمعه دگر شد . . .

چشمانم به رنگ آسمان پنجره است،

آرام آرام سرد می شود. . .

چشمانم!

 (درغم بزرگی است )

 هفته ای دگر  آغاز . . .

و آفتاب نگاهم سرخ . . .

بار دگر دلم آواره شد . . .

این جمعه هم گذشت...

یک جمعه پیر تر شدی

یک جمعه غمگین تر

یک جمعه غصه دار تر

یک جمعه تنها تر

یک جمعه غریب تر

یک جمعه نا امید تر از شیعه هایت...!

ببخش ما را آقای من... ببخش مولای من....

شرمنده ام مولا ... که یک جمعه بیشتر مرا با گناهانم نظاره گری...

و شرمنده تر.... یک جمعه بیشتر در انتظار گذاشتمت...

یک جمعه بیشتر گریاندمت...

یک جمعه بیشتر غریب ت کردم...

یک جمعه بیشتر تنهاترت کردم...

و یک جمعه بیشتر نا امید ترت کردم!

این جمعه هم گذشت و نیامد نگار ما

این جمعه هم نشد گره‌ای وا ز کار ما

هر عصر جمعه داغ دلم تازه می‌شود

بی تو چه سخت می‌گذرد روزگار ما

بی تو بهار بوی طراوت نمی‌دهد

بی تو شده شبیه زمستان بهار ما

شرمنده‌ایم پیش دو چشم‌ ترت شده

غرق گناه کوچه به کوچه دیار ما

عمرم اگر به صبح ظهور تو قد نداد

ای کاش خاک کوی تو باشد مزار ما

آقا چه می‌شود که در این روضه‌ها شود

یک عصر جمعه مسجد سهله قرار ما

اللهم عجل لولیک الفرج!

آي انهايي که بعد از نماز صبح دعاي عهد مي خوانید چه ميکشيد از اين فراق...!

آي عهد خوان ها که با آقایتان هميشه عهد مي بنديد و آقا هم با شما عهد مي بندد

اگر شما يک بار فقط يک بار آن هم در جمکران یک صبح جمعه دعاي عهد بخوانيد آقا مي آید

و دست شما را ميگيرد.... خوش به حالتان اي عهد خوان هاي با معرفت آقا...

من بيچاره من گنه کار که نمي دانم چقدر عهد خواندم و عهد شکستم .........

ببخش آقاجان.........

آي ندبه خوان ها خوش به حالتان که جمعه ها دل به آقایتان مي دهيد

چه کنم که ندبه خوان قابلي نبودم ...آقا ببخش مرا ...

اين سخت است که اسم خود را گذاشته ام منتظر ولي... چه انتظاريي!!!

چه انتظاريست که انتظارش جز عهد شکني چيز ديگری نيست.......

درک معناي انتظار سخت است ...چه کنم که اين انتظار نيز سخت است  

تو باشي ولي چشمانم بيناي ديدن تو نباشد ...

اي عزيزم جانم به فدايت مولاي من ... نظري کن آقا!

جمعه را با شمیم دل نواز گل های محمدی آراسته ایم و بر سفره ای از نیلوفران آبی  نشسته ایم.

ای ریحانه خلوت شبانه ! جهان امروز کنعانی است و تو یوسف زمان آن....

 بارالها!!

با دستانی پر از نیاز و با پشتی خمیده از معصیت و با قلبی سرشار از امید به سویت میشتابم

و از تو می خوا هم تا سراپرده ی یار را کنار زنی و چشمانم را برای دیدن سیمای مهدی نور بصیرت بخشی.

مهدی جان قلب هایمان را با گلاب اشک تطهیر کرده ایم باشد که بیایی ای منجی عالم بشریت .....

اَللّهُمَّ عجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج

دلم دوباره ببين كه شده پريشانت
عزيز فاطمه‌ اي جان من به قربانت
براي روز ظهورت، براي آمدنت
چقدر مانده كه كامل شوند يارانت؟
به كه قسم بخورم بي ‌تو من كم آوردم
بس است اين همه دوري بس است هجرانت
تو را قسم به صبوري قلب منتظران
عزيز فاطمه برگرد سوي كنعانت
اگر چه لايق احسان تو نبودم من
هميشه شامل من بوده است احسانت
از اين حجاب پر از ابر آسمان، آخر
ظهور مي‌كند آن روي ماه پنهانت

اللهم عجل لولیک الفرج

آقا جان

همه جمعه ها شد جمعه های انتظار و تو نیامدی

همه جمعه ها شد جمعه های خواستن تو

تو نیامدی دارم دیوونه میشم

همه جمعه ها شد جمعه های عادت به انتظار و تو نیامدی

کی بیایی نمیدانم شاید در جمعه ی دیگر و یا شاید در جمعه ای که من نیستم

نمیدانم

اما هر وقت امدی خوش امدی

سال ها در به درند

جمعه ها سرگردان!

من و شب منتظریم ...

و  تو  فانوس ترین حادثه ای …

عجل لولیک الفرج...