دشمنان قابل احترام ، دوستان قابل اعتماد




سردار قاسم سلیمانی

قاسم سلیمانی که در سال ۱۳۳۶ خورشیدی در شهرستان رابر از توابع کرمان به دنیا آمد، در نوجوانی به کار بنایی مشغول بود اما پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ به سپاه پاسداران پیوست.

وی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران است. او در طول جنگ هشت ساله ایران و عراق فرمانده لشکر ۴۱ ثارالله کرمان بود. وی در ۴ بهمن ۱۳۸۹ درجهٔ سرلشکری دریافت کرد. آیت الله  خامنه‌ای در تقدیر از عملکرد قاسم سلیمانی از او به عنوان «شهید زنده» نام برده است.

طبق منابع غربی، سلیمانی نقش مهمی در دادن قدرت نظامی به حزب‌الله لبنان، عقب‌راندن اسرائیل از جنوب لبنان، جنگ افغانستان، شکل‌دهی به فضای سیاسی عراق پس از سرنگونی رژیم صدام، تغییر روند جنگ داخلی سوریه و مقابله با داعش در عراق داشته است. وی تا پیش از حضور علنی در جنگ علیه داعش در عراق، از حضور در انظار عمومی پرهیز می‌کرد؛ ولی حکومت ایران با معرفی و شناساندن وی از زمان حضورش در عراق در نبرد علیه داعش و انتشار تصاویر متعددش با مدافعان عراقی، جهان را شوکه کرد.

عضویت در سپاه و جنگ ایران و عراق

وی پس از پیروزی انقلاب، درعین ادامه کار در سازمان آب کرمان، به عضویتِ مجموعهٔ «سپاه افتخاری»، که به وسیلهٔ پدرِ شهید قاضی تأسیس شده بود، درآمد. سلیمانی بیان می‌کند که به محض بازگشت از مهاباد به ریاست پادگان قدس سپاه در کرمان منصوب می‌شود. با حمله عراق به ایران، سلیمانی چندین گردان از سپاهیان کرمان را آموزش می‌دهد و به جبهه‌های جنوب اعزام می‌کند و کمی بعد، خود در رأس یک گروهان به سوسنگرد اعزام می‌شود تا جلوی پیشروی عراق در جبههٔ مالکیه را بگیرد. سلیمانی در بیشتر عملیات عمدهٔ نظامی دوران جنگ با عراق شرکت کرد.

با پایان یافتن جنگ در ۱۳۶۷، لشکر ۴۱ ثارالله به فرماندهی سلیمانی به کرمان بازگشت و درگیر جنگ با اشرار و قاچاقچیان بزرگ مواد مخدر شد که از مرزهای شرقی کشور هدایت می‌شدند. قاسم سلیمانی تا هنگام انتصاب به فرماندهی سپاه قدس، این سمت را عهده دار بود. قاسم سلیمانی یکی از امضا کنندگان نامه تهدیدآمیز فرماندهان سپاه در جریان وقایع ۱۸ تیر ۱۳۷۸ به محمد خاتمی رئیس جمهوری وقت ایران بود.

انتصاب به فرماندهی نیروی قدس

قاسم سلیمانی در سال ۱۳۷۶، هم‌زمان با اوج‌گیری طالبان در افغانستان، به فرماندهی نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منصوب شد. انتصاب سلیمانی به فرماندهی سپاه قدس همزمان با قدرت گرفتن طالبان یک پیش‌آمد محض نبود. او از این رو انتخاب شد که بومیِ یک منطقه کوهستانی به نام رابر در کرمان بود و با نظام سیاسی جوامع قبیله‌ای به طور کلی و با جامعه افغانستان به ویژه آشنایی نزدیک داشت. او با تجربه‌ای که از جنگ داخلی کردستان داشت نیز گزینهٔ مناسبی بود، چون بنا بود در افغانستانِ عصر طالبان که درگیر جنگ‌های داخلی بود وارد عمل شود. از همه مهم‌تر این‌که سلیمانی در هشت سال جنگ با عراق و نیز مبارزه با باندهای مواد مخدر در مناطق مرزی ایران و افغانستان تا پیش از انتصابش به فرماندهی سپاه قدس تجربهٔ بی‌مانندی اندوخته بود.

مئیر داگان رئیس سابق موساد می‌گوید «او با هر گوشه از نظام رابطه دارد. او کسی است که من به آن می‌گویم باهوش از نظر سیاسی.»


هفته‌نامه آمریکایی نیوزویک در نسخه بین‌المللی خود در ۳ دسامبر ۲۰۱۴ تصویری از قاسم سلیمانی را بر روی جلد خود چاپ کرد و در کنار تصویر وی بر روی جلد خود نوشت: «اول با آمریکا می‌جنگید، الان داعش را درهم می‌کوبد، او فرد باهوشی و عاشق جنگ است و خودش هم می‌داند که زبده این کار است.»
همچنین وی در بین جوانان عرب از محبوبیت بسیاربرخوردار است و حتی گفته شده جهاد مغنیه فرزند عماد مغنیه خواهر زاده سلیمانی بوده است.

او همان کسی است که اوباما ریس جمهور ایالات متحده درباره او به العبادی نخست وزیر جدید عراق گفته است:
" او دشمن من است ولی من برای او احترام ویژه ای قایل هستم".

یااینکه جان کری وزیرخارجه امریکا به دکتر جواد ظریف وزیرامورخارجه ایران اسلامی گفته است که اگر برای یکبارهم شده مایل است او را ببیند.

ولی با همه این اوصاف این سرباز وطن اسلامی خود را "سیاستمدار" نمیداند.

محمد جواد ظریف

محمد جواد ظریف ۱۷ دی ۱۳۳۸ در خانواده ایی مذهبی در تهران متولد شد. مادرش فرزند یکی از تجار بزرگ تهران و پدرش از تجار بنام اصفهان بود. وی بعنوان تنها فرزند خانواده به تلویزیون، رادیو و روزنامه دسترسی نداشت و والدینش اجازه رفت و آمد با دیگران را به او نمی‌دادند. وی سپس در دوران تحصیل در مدرسه علوی از طریق مطالعه آثار متفکرانی چون علی شریعتی و محمود طالقانی با اسلام انقلابی آشنا شد. وی همچنین در جلسات انجمن حجتیه نیز شرکت می‌کرد.

ظریف در سال ۱۳۵۵ با ویزای دانشجویی به آمریکا رفت و لیسانس و فوق لیسانس روابط بین‌الملل و کارشناسی ارشد مطالعات بین‌المللی در ۱۹۸۱، ۱۹۸۲ و ۱۹۸۴ (۱۳۶۰، ۱۳۶۱ و ۱۳۶۳) از دانشگاه ایالتی سان فرانسیسکو و دانشگاه دنور گرفت و پس از آن تحصیلات خود را در مقطع دکترا ادامه داد. او از سال ۵۷ تا ۵۹ مشاور سرکنسولگری ایران در سانفرانسیسکو و بعد از آن تا سال ۶۱ مشاور سیاسی، رایزنی و کارداری نمایندگی ایران در سازمان ملل بوده است.

پس از گذراندن آزمون جامع دکترایش در ۱۳۶۴، اداره مهاجرت ایالات متحده، روادید او را باطل کرد و او سه سال بعد از راه دور تحصیلات خود را تکمیل کرد و دکترای حقوق و روابط بین‌الملل در ۱۹۸۸ از دانشگاه دنور دریافت کرد.

وی به اقتضای حضور و همچنین فعالیت دیپلماتیک طولانی مدت در آمریکا، ارتباط گسترده‌ای با جامعه آمریکا و محافل سیاسی و علمی این کشور داشته است. روزنامه هرالدتریبون، در مقاله‌ای به قلم «وارن هوگ»، به حضور گسترده محمد جواد ظریف در مجامع عمومی آمریکا اشاره می‌کند:

«محمد جواد ظریف به اندازه‌ای در دانشگاه‌ها، محافل عمومی سیاسی و اجتماعی حضور پیدا می‌کند که لیزا اندرسون، رئیس دانشکده امور بین‌الملل دانشگاه کلمبیا از وی پرسیده است که آیا قصد شرکت در رقابت‌های انتخاباتی آمریکا را دارد؟»

ظریف در کتاب خاطراتش که به نام «آقای سفیر» منتشر شده است، درباره انتخاب او برای سمت نمایندگی دائم جمهوری اسلامی در سازمان ملل می‌گوید:

«فکر می‌کنم در بهمن ماه سال ۱۳۸۰ بین من و آقای دکتر خرازی برای رفتن به نیویورک توافق صورت گرفت. ظاهراً آقای دکتر خرازی نیز همان موقع موضوع اعزام من را به رهبری هم گفته بودند. بعدها رهبری به من فرمودند که همان روز من به آقای حجازی گفتم که بهترین گزینه برای نیویورک شما هستید؛ اما بگذارید روند معمول وزارت خارجه طی شود. وقتی که رسماً به ما معرفی شدید، شما هم رسماً موافقت کنید... همچنین نکاتی را که برای مأموریت لازم بود یادآوری کردند. از جمله نکته‌ای را فرمودند که من در همه کلاسهایم برای دانشجویان گفته‌ام. به من فرمودند حتی اگر در موردی یقین داری که دیدگاهت ۱۸۰ درجه با من مخالف است، وظیفه داری دیدگاهت را بگویی. حتی ایشان مطرح کردند که این یک وظیفه شرعی است. بحمدلله من نیز همیشه این کار را انجام دادم.

ظریف با حضور در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در روز ۱۴ مرداد (روز بعد از مراسم تحلیف) به تشریح برنامه‌های خود و پاسخ به سوالات نمایندگان کمیسیون مربوطه پرداخت. وی در پاسخ به نمایندگان مجلس اظهار داشت:

بنده هرگز گرین کارت نداشته‌ام، در حالی که ۱۰ سال است که شرایط دریافت آن را داشته‌ام. فرزندانم در حالی در ایران زندگی می‌کنند که می‌توانستند در ایران نباشند. من هم پس از رجعت به ایران هرگز به آمریکا سفر نداشته‌ام، در حالی که از سه دانشگاه معتبر آمریکا برای استادی دعوتنامه داشتم. در تمام مراحل کاری‌ام نظرات مقام معظم رهبری را عملیاتی کردم، حتی اگر نظرم مخالف با نظر آقا بوده است.

ما یک پیام جهانی و یک الگوی جهانی برای ملت‌ها داریم و آمریکا از این پیام و الگو می‌ترسد. ما باید زبان بین‌المللی را بدانیم و هدف خود را با کمترین هزینه و بیشترین منافع دنبال کنیم. خودباوری و توانمندی جمهوری اسلامی قادر به برداشتن موانع از سر راه سیاست خارجی است و ضرورت آن فهم مشترک و هم‌افزایی در حوزه اجراست.

همزمان با روز سوم بررسی کابینه دولت یازدهم، علی‌اکبر ولایتی، مشاور رهبر ایران در امور بین‌الملل، ظریف را گزینهٔ مناسب جهت تصدی پست وزارت امور خارجه معرفی کرد و مدیریت و کارآمدی‌اش را در زمان همکاری مستقیم با ولایتی مورد تحسین قرار داد.
وی در نهایت توانست با کسب ۲۳۲ رای از ۲۸۱ رای ماخوذه (۸۲٫۵ درصد) تصدی وزارت امور خارجه دولت یازدهم رابه دست بیاورد. ساعاتی پس از این انتخاب، گیدو وستروله،وزیر امور خارجه آلمان و احمد داوداغلو، وزیر امور خارجه ترکیه، در پیام‌های تلفنی جداگانه، تصدی پست وزارت امور خارجه را به وی تبریک گفتند و از وی درخواست کردند در آینده نزدیک به کشورهای متبوعشان سفر نماید.

حسن قشقاوی، معاون کنسولی وقت وزارت امور خارجه، از این انتخاب استقبال کرد و عنوان کرد که کشورهایی که به دنبال گفتگو با ایران هستند، از این انتخاب استقبال کرده‌اند.

وی به عملکرد هنری کیسینجر، مشاور اسبق امنیت ملی ایالات متحده آمریکا اشاره کرد که یک نسخه از کتاب دیپلماسی که توسط شخص وی تألیف گردیده را به ظریف هدیه داده است

و در صفحه نخست آن نوشته است: «تقدیم به دشمن قابل احترام، ظریف»

جالب اینکه  دشمنان ایران این دو شخصیت را دشمن قابل احترام می دانند هر چند ک یکی در حوزه دفاع مقدس و دیگری در حوزه سیاست خارجی فعالیت دارند.
نکته قابل توجه  در باره  کامنتهای ک  مردم راجع این دو نوشتند این است که  همه این دو شخصیت  دوست دارن و ب هر دو افتخار میکنند

 

از این دوتا عکسم خوشم اومد




اینم حاج قاسم در کنار مادرشون
مادر دکتر ظریف هم ب رحمت خدا رفتن


درود بر چنین مادرانی ک چنین فرزندانی تربیت کردند

زنده باد ایران

 

برگرفته از ؛ وکی پدیا و سایت شبکه خبر

سردار سلیمانی در زمان نبردهای سنگین با گروه داعش در عراق و به خصوص سوریه در پاسخ به این سوال که در این روزهای سنگین نبرد بیشترین توسل را به کدام شهید دارد، گفته است به شهید حاج قاسم میرحسینی، قائم مقام خودش در لشکر 41 ثارالله از دیار سیستان بیشترین توسل را دارد به گونه‌ای که هر وقت نام این شهید را بر زبان می‌آورد متحول و منقلب می‌شود.

یعنی واقعا ارزش خوندن نداشت اگ جک یا  ی عکس  خنده دار  بود الان ی عالم بازدی کننده داشت
 فونتش درشته وگرنه ی صفحه بیشتر نست خلاصش کردم ک حوصلتون بکشه بخونین

حیف مقایسه
این سردار با این ...
استغفرلله
هر کس رو با هر کسی مقایسه نکنید لطفا
کنار هم نگذارید لطفا

اولا ک مقایسه صورت نگرفته
درثانی دشمن این دو شخصیت رو ی جور وصف کرده
این جایی تامل نداره؟؟؟؟؟؟
من ب هر دوشون افتخار میکنم اکثریت مردمم همینطور
هر دو دارن خدمت میکنن

این دو نفر رو کنار هم نیارییییییییییییییییییییییییییییییید لطفا!!!!
سردار  کجا و ظریف کجا!!!!

این ک بیوگرافیشونو تو ی تایپیک اوردم گناهه؟؟
  فقط رو این حساب ک هر دو از دید امریکایا دشمنن اونم از نوع قابل احترامش، دشمنانی زیر یک لوا و  پیرو یک نظام

دوستان ی جوری گفتن ظریف!! انگار ایشون کافره خب حکم ارتداشم صادر کنید و خلاص !!
فقط قبلش ایشون رو مقایسه کنید با وزیر اسبق دکتر صادقی نه  قبل ایشون همون اقایی ک ماجرای برکناریش بین اللملی شد

انشاالله اگر توافقی صورت گرفت ب نفع ملت ایران باشه اما عملکرد  تیم مذاکره کننده حداقل ی بازخورد مثبت داشته تا الان و اون هم کاهش ایران هراسی  بوده
افکار عمومی دنیا تا الان باید فهمیده باشن ک ایران تروریست نیست و حساب اسلام از وهابیت و طالبان جداست همون چیرزی ک غرب سالهاست داره ب مردم دنیا القا میکنه
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از واحد مرکزی خبر، محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در مراسمی به میزبانی بنیاد «نیو امریکا» و همچنین «مرکز همکاری های بین المللی دانشگاه نیویورک» حضور یافت و به سوالات پاسخ داد.

ظریف در این مراسم با اشاره به مسئله توقیف کشتی گفت: «برای ما، آزادی دریانوردی در خلیج فارس، یک ضرورت است و ما نه تنها خودمان به این موضوع احترام می گذاریم، بلکه از همه می خواهیم به آزادی کشتیرانی احترام بگذارند. وزیر امور خارجه ایران گفت توقیف کشتی در تنگه هرمز، ارتباطی به مسائل یمن ندارد.

مجری برنامه از ظریف پرسید: معمولاً این گونه مسائل حقوقی از طریق رویه های قانونی لازم در دادگاه ها اعمال می شود. این سوال در ذهن بسیاری از مردم مطرح شد که آیا ایران با توقیف کشتی (باری در تنگه هرمز) قصد داشت در بحبوحه تنش ها در منطقه خاورمیانه و بالاخص یمن، پیامی بفرستد؛ این طور نیست؟
ظریف: این مسئله هیچ ارتباطی به یمن ندارد.نباید بیش از حد موضوع را تفسیر کنیم. البته برخی می کوشند از هر آنچه اکنون رخ می دهد، تفسیر کنند تا فرآیندی را که مستقل از همه این مشکلات است، مختل کنند.

متأسفانه در یمن حوادثی رخ داده است و اجازه ورود کمک های بشردوستانه به این کشور داده نمی شود. به رغم اینکه آتش بس اعلام شد، عملیات نظامی ادامه دارد و چند ساعت بعد از اعلام آتش بس رخ داد. ما قطعاً امیدواریم که چهره های آرام و خونسرد، پیروز شوند و به سوی حل و فصل این مشکل حرکت کنند. همان طور که می دانید ما طرح چهار ماده ای خود را برای عموم ارائه کردیم و من نیز در مقاله خود در نیویورک تایمز به این طرح اشاره کردم. ما نیز با همه بر مبنای این طرح همکاری می کنیم.

من به محض ورود به نیویورک، گفتگویی طولانی با معاون دبیر کل سازمان ملل داشتم؛ ما نیز درباره نحوه برگزاری نشستی بین یمنی ها برای یافتن راهکار و اینکه چگونه دیگران می توانند زمینه برگزاری چنین دیداری را فراهم کنند، تبادل نظر داشتیم.

متأسفانه به رغم آن که، کمک های بشردوستانه بخش اساسی هر گونه توافقی به شمار می رود، با این کمک ها مخالفت شده است. این هیچ ارتباطی به بحران یمن ندارد؛ این یک مورد قانونی است. از کشتی باری خواسته شد که به بندر بیایید، اما کشتی خودداری کرد. نیروهای دریایی ما نیز اقدام کردند تا این کشتی را تا بندر همراهی کنند.
وزیر امور خارجه کشورمان در ادامه پیرامون توافق هسته گفت: توافق (هسته ای) برای هیچ یک از گروه های مذاکره کننده بدون نقص نیست.
بعداً به مسائل منطقه و بالاخص پیشنهاد شما برای مذاکرات در یمن باز خواهیم گشت؛ اما اکنون می خواهم به گفتگوهای هسته‌ای بین گروه پنج بعلاوه یک با ایران بپردازم. شما روز دوشنبه با جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در نیویورک دیدار و گفتگو داشتید. می خواهم بدانم آیا توانستید برای تکمیل این توافق تا مهلت تعیین شده در سی ام ژوئن، نقشه راه یا جدول زمانی تدوین کنید؟ همچنین، به اختصار اشاره کنید مسائل باقی مانده که بر سر آنها اختلاف نظر و مناقشه وجود دارد و برای دستیابی به توافق باید حل و فصل شوند، کدام هستند؟

ظریف: در پاسخ به سؤال نخست باید بگویم ما جدول زمانی را برای حرکت به جلو تعیین کردیم و توافق کردیم کار را بدون توقف ادامه دهیم. کار نیز درست بعد از پایان هفته نخست کنفرانس بازنگری ان پی تی آغاز خواهد شد. اما همکاران ما فردا صبح، کار خود را در سطح مدیران سیاسی و معاونان وزارت امور خارجه آغاز خواهند کرد تا همه عناصر لازم برای (تدوین) سند پیش نویس را فراهم کنند. هفته گذشته نیز در وین، فعالیت هایی در سطح مدیران سیاسی بین ایران و آمریکا و همچنین بین ایران و گروه پنج بعلاوه یک صورت گرفت. آنها از فردا صبح نیز کارشان را برای نهایی کردن اقدامات از سر می گیرند.

البته در متن (پی نویس سند)، به تعبیر فعالان دیپلماسی چند جانبه «پرانتزهایی» وجود خواهد داشت؛ این قسمت ها جزء بخش هایی از متن نیست که بر سر آن توافق عمومی وجود دارد. با وجود این، ما بر سر مفاهیم که از آنها با عنوان پارامترهای توافق یاد می کنیم، توافق کلی داریم. حالا اینکه چگونه توافق باید به شکل سند مکتوب و الزام آور قانونی از دیدگاه ما تبدیل شود که قطعنامه الزام آور شورای امنیت سازمان ملل نیز از آن پشتیبانی کند، حوزه ای است که باید در آن کارهای بسیاری صورت بگیرد. زیرا معمولاً در این گونه مذاکرات، اختلافات بیشتر بر سر جزئیات است. ما در بحث های خود در لوزان، برخی جزئیات را مشخص کردیم، اما قسمت هایی باقی مانده است. این جزئیات نیز به همه حوزه ها مربوط می شود و تنها یک حوزه مشکل ساز خاص وجود ندارد؛ تنها یک ورق کاغذ نیست، بلکه باید همه جزئیاتِ توافق را در چند برگه مشخص کنیم.

به اعتقاد من این کار امکان پذیر است و باید صورت بگیرد؛ این فرصتی برای همه ما است که نباید از دست برود. انتظار دارم که افراد، کار را با حسن نیت آغاز کنند و به جلو حرکت کنند.

آیا ممکن است اشاره کنید چه مسائلی هنوز داخل پرانتز قرار دارد و حوزه هایی که باید در آنها اختلافات را حل و فصل کرد، چه هستند؟
وزیر امور خارجه کشورمان پاسخ داد: آنچه در پرانتز قرار دارد، طرز نگارش متن در تقریباً همه حوزه ها است؛ در نگارش این گونه است که شما نگرانی ها را به یک شیوه ابراز می‌کنید، اما دیگران ممکن است به شیوه متفاوتی مسئله را بیان کنند. با وجود این، مشکلات نگارشی مربوط به همه حوزه ها می شود. البته می توان بر مشکلات فائق آمد و آنها را حل کرد و به اعتقاد من، مشکلات حل و فصل خواهد شد. بنابراین، اگر بخواهم به یک حوزه خاص اشاره کنم که در آنجا مشکل وجود دارد، می توانم در پایان این هفته زمانی که کارها به پایان رسید، آن را به شما بگویم، البته اگر چنین تصمیمی داشته باشم!

معمولاً علاقه ای ندارم که علنی مذاکره کنم، زیرا مذاکره در حضور عموم، بدترین کار ممکن است. شما قبلاً چند بار این سخن را از زبان من شنیده اید و بسیاری از ایرانی ها نیز چند بار این مسئله را شنیده اند؛ برخی نیز از اینکه چنین چیزی را می گویم، خوشحال نیستند، اما ما به روند (مذاکرات) متعهد هستیم و برای آن، سرمایه گذاری سیاسی زیادی کرده‌ایم. گمان کنم افراد بسیاری، سرمایه سیاسی فراوان برای این فرآیند هزینه کرده اند. نباید این فرصت را هدر داد، صرفاً به این علت که می خواهیم در این مرحله از یکدیگر امتیاز بگیریم.

اگر به یاد داشته باشید، ساعاتی بعد از دستیابی به توافق در لوزان پیامی را در پایگاه توئیتر قرار دادم و نوشتم توافق به همین شکل خوب است و نیازی به تفسیر و پیچ و تاب ندارد. به اعتقاد من، لازم نیست توافق خوب را ببافیم؛ در توافق خوب، همه خواسته های افراد منعکس نخواهد شد. روشن است اگر شما به دنبال توافقی هستید که در آن به همه خواسته های تک تک بازیگران در اتاق (مذاکره) پاسخ داده شود، هرگز توافقی حاصل نخواهد شد.

بنابراین، همه باید انعطاف پذیر باشند، سازش کنند و گمان کنم مردم، اهمیت این فرصت برای دستیابی به توافق را درک می کنند. این توافق بدون نقص نیست، توافق نه برای ما، نه برای آمریکا و نه برای شرکای ما در اتحادیه اروپا کامل نیست، اما بهترین توافقی است که هر کسی می تواند داشته باشد و ما می توانیم به آن برسیم؛ به اعتقاد من، هم اکنون این توافق متوازن است. تنها با گذر زمان مشخص می شود که آیا می توانیم با توافقی متوازن کنار بیاییم، و دو ماه را نیز پیش رو داریم. 

«رهبر عالی ایران در سخنانی که نقل قول می کنم گفت، ضرب الاجل سی ام ژوئن تغییر ناپذیر نیست و اگر این مدت تمدید شود، مشکلی پیش نخواهد آمد. چیزی که ظاهراً به احتمال تمدید مذاکرات اشاره دارد. مایلم بپرسم، آیا شما و وزیر خارجه کری متعهدید و باور دارید دستیابی به توافق تا سی ام ژوئن ممکن است؟»

وزیر خارجه ایران پاسخ داد:«یقیناً می خواهیم این مساله را اگر ممکن باشد پیش از سی ام ژوئن یه پایان برسانیم. آنچه رهبری گفت و معتقدم هر عقل سلیمی می گوید چنین است، اگر پیشرفت خوبی داشته باشیم و اگر باور داریم بخت مناسبی برای دستیابی به توافق در کار است، نباید به واسطه چند روز بیشتر یا کمتر فرصت را از بین ببریم. هیچ ضرب الاجل زمانی وحی منزل نیست و همه قبول داریم این فرایندی انسانی است، نه الهی که ضرب الاجلی معین داشته باشد. حتی امور الهی نیز می تواند تغییر کند.

دستکم بر اساس فلسفه اسلامی چنین است. آنهایی که فلسفه اسلامی مطالعه می کنند [می دانند] حتی خدای متعال ممکن است اراده خود را تغییر دهد. الان در این مرحله هستیم، اما مایلیم خیلی زودتر از سی ام ژوئن آن را به پایان ببریم و همانطور که ابتدا گفتم، قصد داریم از هر فرصتی، از جمله تلاش شبانه روزی، استفاده کنیم، از دوشنبه آینده، در حقیقت از فردا، همین جا در نیویورک شروع کنیم و بعد هفته آینده جایی در اروپا ادامه دهیم تا همه نقطه نظرات توافق را نهایی کنیم.»

« پرسیده اند اگر ممکن است بر یکی از حوزه های اختلاف تمرکز کنید که اهمیت ویژه ای از نظر کشورهای جهان دارد و آن بازرسی های مرتبط با برنامه هسته ای ایران است. در بیانیه مشترکی که شما و نماینده ارشد اتحادیه اروپا موگرینی در روز اعلام توافق (بیاینه) خواندید، شما گفتید آژانس بین المللی انرژی اتمی دسترسی بهتری به برنامه هسته ای ایران خواهد داشت. چند روز بعد رهبر عالی (آیت الله ) خامنه ای گفت، هر بازرسی یا نظارتی می بایست به مکانیزم های متعارف محدود شود. آیا تناقضی وجود دارد یا بیانی که من به نقل از شما و نماینده [اتحادیه اروپا] موگرینی نقل کردم، ملاک اجرا خواهد بود؟

 اگر با ترتیبات ان پی تی آشنا باشید، همه اعضای ان پی تی، یا دستکم اغلب آنها، یک توافق پادمان با آژانس بین المللی انرژی اتمی امضا کرده اند و بر اساس آن آژانس بین المللی انرژی اتمی خواهد توانست از تاسیسات اعلام شده کشورها بازرسی به عمل آورد. برخی اعضای ان پی تی علاوه بر توافق پادمان، پروتکلی الحاقی دارند که آژانس بین المللی انرژی اتمی را قادر می سازد در یک چارچوب تعریف شده قانونی به مناطق اعلام نشده دسترسی داشته باشد، به شرط داشتن دلایل خوبی که ثابت کند چنین دسترسی الزامی است.

در حقیقت ایران پروتکل الحاقی را از 2003 تا 2005 داوطلبانه اجرا کرد و آماده است آن را دوباره اجرا کند. این عالی ترین سطح شفاف سازی بین المللی است که در حال حاضر موجود است و ایران حاضر است عالی ترین سطح شفاف سازی را بپذیرد. این استانداردی است که کشورهای عضو ان پی تی آن را در مقام استاندارد راستی آزمایی نپذیرفته اند. گمان می کنم این مساله از موضوعات کنفرانس بازبینی خواهد بود و در سه چهار هفته آینده مطرح و بحث خواهد شد. کشورهایی عضو ان پی تی از پذیرش پروتکل الحاقی در مقام استاندارد راستی آزمایی روی گردانند، اما ایران حاضر است، در چارجوب توافقی، پروتکل الحاقی را بپذیرد و گمان می کنم همه شفافیتی که نیاز دارید محقق خواهد شد. شفافیتی که به طور قانونی تعریف شده است و سلیقگی نیست.

آنچه رهبری گفته اند و آنچه ما می گوییم چنین است، ما دست اندازی سلیقگی به استقلال خود را نمی پذیریم. ما نمی پذیریم و هیچ کشور محترمی در جهان چنین چیزی را نخواهد پذیرفت. اما ما سطح استاندارد شفاف سازی مورد نیاز را پذیرفته ایم تا هر ابهامی را درباره برنامه هسته ای خود برطرف کنیم. چون معتقدیم در برنامه هسته ای ما هیچ مساله پنهانی وجود ندارد و برنامه هسته ای ما در معرض نگاه موشکافانه قرار داشته است. شاید بخواهید بدانید براساس گزارش سال 2013 آژانس بین المللی انرژی اتمی، نه گزارش تازه آژانس، بلکه گزارشی که پیش از اجرای توافق نوامبر 2013، در ژوئن 2013منتشر شد، بعد از ژاپن، ایران بیش از هر کشوری در جهان در ده سال گذشته در معرض بازرسی قرار داشته است.

ژاپن از نظر عددی ده برابر ایران تاسیسات هسته ای دارد. آنها 170 تاسیسات هسته ای دارند، ما تنها هفده تا داریم. با تنها هفده تاسیسات هسته ای بعد از ژاپن دومین کشوری هستیم که بیشترین بازرسی از آن انجام شده است. بنابراین آژانس همه چیز را دیده است، و اگر شما دنبال مدرکی نزدیک به متقن هستید، باید خیلی خیلی منتظر بمانید.

 آژانس بین المللی انرژی اتمی اطلاعاتی دارد که نشان می دهد فعالیت هایی غیر قانونی در پارچین یا برخی از پایگاه های نظامی در ایران روی داده است. آیا آژانس بین المللی انرژی اتمی به این پایگاه دسترسی خواهد داشت تا اطمینان حاصل کند سوء ظن ها درست نبودند؟  به ما کمک کنید تا این مساله روشن شود.

ساز و کاری وجود دارد که پروتکل الحاقی نیز به آن مربوط می شود تا تحقیقاتی در خصوص تاسیسات اعلام نشده صورت گیرد زیرا موارد اعلام شده به جای خود هستند و دسترسی معمول به آن وجود دارد. در خصوص تاسیسات اعلام نشده ، پروتکل الحاقی ساز و کاری و رویه ای برای دسترسی دارد.
در صورتی که به توافق برسیم، این توافق شفاف سازی های بیشتری را درباره این رویه ایجاد می کند که در صورت نهایی شدن توافق ، آن را خواهید دید و می بینید که رویکردی روشن تر برای بررسی این اتهام ها ، اثبات و حرکت در خصوص این مسائل به دست می آید.
پروتکل الحاقی اکنون وجود دارد، ساز و کارهای آن مشخص هستند ، رویه های آن معلومند و توافق به صورتی دقیق تر به این مسائل رسیدگی می کند.

به مساله مورد علاقه مردم ایران باز می گردیم که البته امیدوارم این برنامه را ببینند ؛ منظور من موضوع تحریم هاست. اختلاف هایی در خصوص چارچوب هایی که این پارامترها درباره برداشته شدن تحریم ها ایجاد می کند ، وجود دارد. می خواستم موضوع را برای همه شفاف سازی کنید. براساس درک شما از توافق، بیشتر تحریم های مربوط به مسائل هسته ای چه زمانی برداشته می شوند؟

 براساس درک ما که تا امروز نیز ادامه دارد و گمان نمی کنم که انحرافی نیز ایجاد شده باشد، اگر ما سی ام ژوئن به توافق برسیم؛ تا چند روز بعد از آن قطعنامه ای در شورای امنیت براساس بند چهل و یک فصل هفتم خواهیم داشت که برای همه اعضای آن الزامی خواهد بود.
 آمریکا از نظر فشار آوردن و حاکمیت در شورای امنیت در این خصوص در صدر قرار دارد؛ قطعنامه ای خواهد بود که توافق را تایید می کند، به همه قطعنامه های پیشین از جمله همه تحریم ها پایان می دهد، به تحریم های اتحادیه اروپا پایان می دهد.
 من در آمریکا تحصیل و زندگی کرده ام و به اندازه کافی از قانون اساسی و رویه های قانونی این کشور اطلاع دارم ولی به عنوان یک کشور خارجی، من فقط با دولت آمریکا طرف حساب هستم و کاری به کنگره آمریکا یا دادگاه عالی این کشور ندارم.

مسئولیت اجرایی کردن این مساله به عهده رئیس جمهور آمریکاست و وی کسی است که ما با او به توافق می رسیم. از این رو، وی می بایست اجرای همه تحریم ها را به پایان برساند، تحریم های اقتصادی و مالی که با دستور رئیس جمهور یا تصمیم کنگره به اجرا گذاشته شده است.

من نیز مشکلاتی در خصوص مسائل داخلی داریم ولی کسی نمی تواند مشکلات داخلی را به عنوان بهانه ای برای اجرا نکردن الزامات بین المللی مطرح کند. این مساله برای ایران و آمریکا نیز صدق می کند و فرقی ندارد، برابری حاکمیتی یکی از اصول قوانین بین المللی است که همه ما بر اساس آن کار می کنیم.

در روز توافق، یا چند روزی بعد از آن که بسته به نحوه عملکرد دارد، ما قطنعامه ای در شورای امنیت خواهیم داشت و این مساله، مستلزم گام هایی خاص است که برای اقداماتی که وعده اش را دادایم، آماده باشیم. ما از شمار سانتریفوژهای خود در نظنز می کاهیم، در فردو نیز شمار سانتریفوژها را به اندازه خاصی کاهش می دهیم، ذخایر اورانیوم غنی شده خود را به میزان خاصی کاهش می دهیم، کارهایی در خصوص راکتور آب سنگین اراک برای بازطراحی آن انجام می دهیم که البته به بخشی از این راکتور باز می گردد چون ما همچنان راکتور آب سنگین را خواهیم داشت که در توافق و فکت شیت نیز آمده است.

با این حال این راکتور طراحی دوباره می شود، نوسازی بیشتری صورت می گیرد و قابلیت استفاده بیشتری برای اهدافی که داریم، خواهد داشت. همچنین مسیری مشترک نیز خواهیم داشت که برای ما فناوری های بیشتر و برای طرف مقابل اطمینان بیشتری به همراه خواهد داشت. اینها همه گام هایی هستند که می بایست در نقطه ای شروع شوند و این نقطه، همان جایی است که ما این اقدامات را و آمادگی های لازم برای این اقدامات را صورت می دهیم و تحریم ها نیز برچیده می شوند.

ما مفهوم و چارچوب را می دانیم، چارچوب این است که این اقدامات همزمان خواهد بود، اینکه هر کدام از اینها چه مدت زمانی را نیاز خواهد داشت، اینکه آمریکا چقدر زمان نیاز دارد و ایران چه میزان نیاز دارد یا اتحادیه اروپا، مسائلی هستند که باید مورد بررسی قرار گیرند. برای شورای امنیت، تصویب قطعنامه زمان چندانی نمی برد و این زمانی است که همه فرایند عملی شود.

ظریف درباره اینکه چه میزان زمان برای اقدامات ایران نیاز هست گفت اینها گام هایی هستند که در چند هفته صورت می گیرند؛ زمانی که تحریم ها برداشته شوند، زمانی که این اقدامات اجرایی شوند، زمانی هستند که گام های ما نیز وارد مرحله اجرا می شوند. همه طرف ها گام هایی برای آمادگی برمی دارند.

البته روی جزئیات این مسائل باید کار شوند ولی همه اینها مال زمانی است که ما به توافق برسیم و این مساله بسیار مهمی است.
مجری گفت یکی از مسائلی که در این پارامتر ها توافق شده است، مساله بازگشت تحریمهاست. این برای آمریکا و شرکای مذاکره کننده اش بسیار اهمیت دارد. براساس فکت شیتی که آمریکا در لوزان منتشر کرده است، در صورتی که ایران به تعهدات خود پای بند نباشد، این تحریم ها بار دیگر به اجرا گذاشته می شوند. آیا مساله بازگردانده شدن تحریم ها نیز به بحث گذاشته شده است.

البته به مشکل فکت شیت ها باز می گردد. ما همه مدت زمان، شانزده ماه مذاکره که طولانی ترین مدت زمان مذاکره یک وزیر خارجه آمریکا که از اوایل قرن نوزدهم به این سو به شمار می اید، صرف نکرده ایم که سندی را تهیه کنیم که وقتی به کشورمان بازگشتیم، باطل شود. از این رو، این کار را برای بازگردانده شدن تحریم ها و ابطال توافق نکرده ایم. با این حال، ما رویه ای دو طرفه داریم، متاسفانه به علت بی اعتمادی دو جانبه ای که وجود دارد، اگر هر کدام از طرفین به این باور برسد که طرف مقابل به تعهداتش عمل نمی کند ، می تواند بعد از طی رویه هایی خاص ، (به موقعیت قبلی) بازگردد.  این امر مستلزم رویه هایی خاص است که باید رویش توافق و دنبال شوند.

یکی از مسائلی که می بایست ذکر شود سابقه کار است. در طول هجده ماه گذشته، رئیس جمهور آمریکا در کنار مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی و دیگران بارها گفته اند که ایران همه تعهدات خود را بر اساس توافق نوامبر ژنو دو هزار و سیزده به اجرا گذاشته است. متاسفانه نمی توانم این مساله در خصوص آمریکا بگویم ، کارهای زیادی هستند که آمریکا و بخصوص وزارت خزانه داری در خصوص اجرای عملکردش انجام داده اند.
اگر صحبت از خلف وعده باشد ، باید نگران خلف وعده آمریکا از تعهداتش و بازگشت ما به موضع قبلی باشد نه اینکه ایران تعهداتش را نقض کند و آمریکا بخواهد به موضع قبلی بازگردد.
این نکته ای است که آمریکا بایست به شدت نگرانش باشد.

این بازی نیست، این عملکردی جدی است و انتظار ما این است که طرف دیگر به اجرای این تعهد پای بند باشد. توافقی سر سری و داوطلبانه نیست که قلمی روی آن کشیده باشیم و بخواهیم با قلمی دیگر، آن را تغییر بدهیم.
وزیر امور خارجه ایران گفت آمریکا تعهدی را می پذیرد ، تعهدی که برای اطمینان شرکای مذاکره کننده ما و شرکای تجاری ما لازم است.
ما انتظار داریم آمریکا به تعهداتش پای بند باشد.

ما بندی را برای بازگشت در صورت ناتوانی آمریکا از اجرای تعهداتش داریم. اگر آمریکا بخواهد این را به عنوان دستاوردی برای خودش بداند حرفی نیست ولی ما در موقعیتی دو جانبه قرار داریم.
مجری گفت اگر قضاوت ایران این باشد که آمریکا به تعهداتش پای بند نیست، این حق را برای خود قائل است که از توافق خارج شود.
هیچ طرفی نمی تواند برای خودش نتیجه گیری کند و از توافق خارج شود. رویه ای وجود دارد، می خواهیم کلیت این توافق حفظ شود زیرا مساله مهمی است.
رویه ای وجود دارد که شصت روز طول می کشد، اگر یک طرف به صورت عمده از اجرای تعهداتش شانه خالی کند ، طرف دیگر می تواند با طی کردن رویه، مساله را اصلاح کند.  بسیاری از مسائل را می توان به این شکل رفع کند.
نباید همه بهانه ای برای خروج خواهند داشت بلکه باید به دنبال بهانه ای برای حفظ این توافق باشیم همانطور که در هجده ماه گذشته نیز همین طور بود.
موارد زیادی بود که من آسیب دیدم که علت آن نیز دست کم باید بگویم نبود حسن نیت طرف آمریکایی در اجرای تعهداتش بود.

زمانی که آنان افراد و شرکت های جدیدی را به فهرست تحریم های پیشین خود اضافه کردند یا اقداماتی از این دست؛ با این حال باور ما این است که باید به دنبال راهی برای حل و فصل مساله باشیم نه اینکه به دنبال بهانه ای برای خروج از این توافق و از این رو، این بخش از اراده سیاسی می بایست برجسته شود.

در صورتی که بخواهیم از این فرصت استفاده کنیم، باید بگویم چنین فرصتی اگر نگوییم یک بار در عمرمان، می توانیم بگوییم یک بار در یک دهه تکرار می شود. ما فرصتی مشابه را بین دو هزار و سه تا دو هزار و پنج داشتیم، من و رئیس جمهور روحانی بخشی از آن (مذاکرات) بودیم. برخی از دوستانی که در این اتاق حضور دارند، بخشی از این فرصت بودند و این فرصت را از دست دادیم زیرا همه به دنبال بهانه ای بودند تا این توافق به دست نیاید نه اینکه به دنبال بهانه ای برای رسیدن به توافق باشند. البته این توافق با آن توافق کاملا تفاوت دارد، هر چند که زمینه هر دو توافق مشترک است.
 سوال نهایی پلی برای بررسی مسائل منطقه ای است؛ اگر عربستان سعودی بخواهد بر اساس چارچوب توافقی که به دست آمده است، همان امتیازها را داشته باشد، آیا به ایران این اطمینان داده می شود که عربستان فقط به دنبال اهداف صلح آمیز است و آیا شما از عربستان انتقاد نمی کنید؟
ما در واقع از چنین چیزی حمایت می کنیم. ما از این فرصت برای همه اعضای ان پی تی حمایت می کنیم. می بایست بدانید که در اولین روز نشست بازنگری ان پی تی، من اولین گفتگو کننده بودم. آمریکا مدعی است که نماینده جامعه جهانی است ولی وقتی من برای سخنرانی در نشست بازنگری ان پی تی آمدم، من نماینده صد و بیست کشور همین جامعه جهانی بودم. اگر همان بیانیه را که من به نمایندگی از این صد وبیست کشور خواندم مطالعه کنید می بینید عمده ترین نگرانی جامعه جهانی، ادامه تسلیح آمریکا و دیگر کشورهای عضو دائم شورای امنیت به سلاح اتمی است.
از این رو، این بزرگترین تهدید علیه صلح و امنیت جهانی است.
دومین تهدید بزرگ نیز مسلح بودن اسرائیل به تسلیحات اتمی است.

این دیدگاه صد و بیست کشور است و سومین نکته ای که من مطرح کردم که نه فقط موضع صد و بیست کشور بلکه شاید موضع بیش از صد و هشتاد کشور باشد، اینکه هر کشور می بایست اولویت های چرخه سوختش را باید خودش انتخاب کند.
وی ادامه داد اگر عربستان سعودی تصمیم بگیرد که غنی سازی داشته باشد، بر اساس همان شیوه های نظارتی که ایران دارد، ما نه فقط آن را می پذیریم بلکه از آن استقبال نیز می کنیم زیرا این حقشان است و حقوق باید بدون تبعیض برای همه اجرا شوند. ما از این مساله استقبال می کنیم.

با این حال، آمریکا معیارهای تبعیض آمیزی دارد که توافقی دو جانبه به شمار می آید و ما چنین توافقی با آمریکا نداریم و به دنبال توافق دو جانبه ای نیز با آمریکا در خصوص همکاری های هسته ای نیستیم. اگر کشورهایی هستند که الزاماتی بر اساس توافقات دو جانبه با آمریکا دارند، ما کنترلی روی آن نداریم و موضوع به توافق دو جانبه باز می گردد.

ظریف در پاسخ به سوال مجری درباره اینکه اگر همسایگان ایران بعد از یک دهه به دنبال برنامه هسته ای بروند چه می شود
گفت:

اگر این برنامه صلح آمیز و تحت نظارت های ضروری بین المللی باشد، جای نگرانی وجود ندارد. برای همین هم ان پی تی را داریم. در دهه شصت، معامله ای به دست آمد، اینکه گروهی از کشورها از جمله آمریکا و دیگر کشورهای عضو که دارای سلاح اتمی هستند، به کشورهای دیگر امکان دسترسی به فناوری هسته ای را بدهند. متاسفانه آمریکا و دیگر کشورها به تعهدات خودشان پای بند نیستند و انتظار دارند که ما بیش از تعهداتمان عمل کنیم.

کشورهایی که سلاح اتمی ندارند، کاملا محق هستند که به فناوری صلح آمیز هسته ای دست یابند و در بیانیه ای که به نمایندگی از صد و بیست کشور جامعه جهانی قرائت کردم گفتم که مرز بندی بین حوزه های حساس و غیر حساس در این فناوری امری غلط است زیرا همه حوزه ها حساس هستند و نمی توانیم بگوییم که کشوری نباید وارد حوزه ای خاص از این فناوری شود و اگر چنین باوری داشته باشیم، باید بدانیم که اکثریت جامعه جهانی چنین منطقی را قبول نمی کنند.

مشکل اینجاست و گاه برای من مساله خنده دار می شود که نتانیاهو گاهی تبدیل به معلم ضد اشاعه تسلیحات اتمی همه می شود (صدای خنده حضار بلند می‌شود)، خنده دار است مگر نیست؟ وی روی چهارصد کلاهک اتمی نشسته است که با نقض ان پی تی به دست آورده است زیرا اسرائیل عضو ان پی تی نیست، و کسانی که می دانیم که هستند، با در اختیار قرار دادن این فناوری نیز ان پی تی را نقض کرده اند، اکنون به حامیان عدم اشاعه تبدیل شده اند و نتانیاهو نیز معلم آنان شده است. باید واقع نگر باشیم و با واقع نگری به مساله نگاه کنیم، اگر تهدیدی وجود داشته باشد، از زرادخانه هسته ای اسرائیل است نه اینکه عربستان برنامه اتمی صلح آمیز داشته باشد. قطعا چنین چیزی ما را تهدید نمی کند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

این هم نظرات  مردم

بی نام پنجشنبه 10 اردیبهشت 1394 - 01:11:27
چقدر دکتر ظریف باهوش و زیرک است.

• omidss پنجشنبه 10 اردیبهشت 1394 - 01:22:39
  من فقط يه جمله ميگم : من به شخصه به ايشون افتخار ميكنم

• بی نام پنجشنبه 10 اردیبهشت 1394 - 02:03:56
  درود بر ظریف که به جا هجومی سخن می گوید و به جا دفاع می کنه

• محمد پنجشنبه 10 اردیبهشت 1394 - 02:04:48

  اون تیکه آخر عالی بوووووووووووود اینطوری باید جوابشون رو بدی ایول

• علیرضا پنجشنبه 10 اردیبهشت 1394 - 02:25:48

  درود بر دکتر ظریف که اینقدر حرفه ای از ایران دفاع میکنه و در عین حال تندی نمیکنه تا چهره ایران منفی تلقی بشه. الله یارت دکتر. خبر تایید که نمیکنی ولی دیگه گفتم.

• بی نام پنجشنبه 10 اردیبهشت 1394 - 06:10:44
  بقیه سوال ها کجان پس؟ مخصوصن اون پرسشی که آقای ظریف یک کلمه هم در پاسخش حرفی نزد؟

• بی نام پنجشنبه 10 اردیبهشت 1394 - 06:41:14
  خدایی دمش گرم لذت بردم . علی الخصوص نتانیاهو رو ضایعش کرد.. خوشم میاد گفتمان ملت ها چقدر نزدیک به همه

• سهراب بریمانی پنجشنبه 10 اردیبهشت 1394 - 08:57:39

  بررسی این گفت و گو از جنبه های مختلف، ظرافت و قدرت دیپلماسی نوپای کشورمون رو نشون میده.

• بی نام پنجشنبه 10 اردیبهشت 1394 - 09:25:24

   آفرین بر مرد کارکشته سیاست دکتر ظریف .

• امین پنجشنبه 10 اردیبهشت 1394 - 09:28:03

  افرین به دیپلماسی فعال و سیاست درست و همه جانبه

• بی نام پنجشنبه 10 اردیبهشت 1394 - 12:06:19

  احسنت دکتر

• بی نام پنجشنبه 10 اردیبهشت 1394 - 18:04:08

   ظریف باعث افتخار ایرانیان

• مقیمی پنجشنبه 10 اردیبهشت 1394 - 20:22:00

   گاهی هم میشه اینطوری پوزه اسرائیل را توی مجامع بین المللی بخاک مالید.

• بی نام جمعه 11 اردیبهشت 1394 - 00:57:39

  خدا رو شکر تو اون جمع دلواپس نبوده وگرنه دلواپسیش بیشتر میشد

• هیزم کش جهنم شنبه 12 اردیبهشت 1394 - 11:29:40

   من به شخصه با عملکرد اقتصادی و گزینشی دولت مخالفم اما در مورد سیاست خارجی واقعا دولت آقای روحانی بهترین عملکرد رو نسبت به تمامی دولت های قبل از خودش داشت

ممنون برای کلیپا اولیشو قبلا  دیده بودم دوباره هم دیدم

من ک گفتم مقایسه نکردم فقط خواستم بگم هر دوشون از دید اجانب دشمنن
از دید ما چطور؟
بله همه میدونن سردار انسان کم نظیر ی هستن خدا حفظشون کنه محبوبیت ایشون فرا ملی هست
هیچکس مثل ایشون نیست و ایشون هم مثل هیچکس نیست 
شاید  دلشون بخواد  پشت سر ایشون بجنگن  ایشالا خدا قسمت کنه

ظریف با دشمنی ک امام خمینی شیطان بزرگ خطابش کرد مذاکره میکنه حالا چ ب صورت پیاده روی چ پشت میز
دشمنی ک از پشت و از روبرو خنجر میزنه
مذاکراه نه ساعته با چنین دشمنی مگه کم چیزیه
 تلاش برای کاهش ایران هراسیها و تعدیل افکار عمومی دنیا نسبت ب ایران اسلامی نمیتونه ی جور جهاد باشه؟

پیام تبریک ظریف ب وزیر خارجه سعودی نمیدونم با چ انگیزه بود ولی اشتباه بود
 بله سفر شو نم در اون برهه زمانی ب پاریس هم  اشتباه بود
قطعا ایشون هم مثل همه تو پرونده کاریشون اشتاهاتی داشتن معصوم ک نیست

 ولی جسارتا ی سوال  یعنی ظریف چون جنگ نرفته گناهکاره؟
ایشون سال 55 با ویزای دانشجویی از ایران رفته درس بخونه  از جبهه ک فرار نکرده  مگه جهاد واجب کفایی نیست؟
کسب علم اون هم برای خدمت نمیتونه جهاد باشه؟
در طول دوره جنگ هم زیر لوای ایران اسلامی بوده ضد انقلاب ک نبوده   (بر میگردن ب ایشون میگن خائن)
سال 64 امریکا ویزاشو باطل کرد بعد از جنگ هم از تحصیلاتش برای خدمت ب ایران استفاده کرده در حالی ک میتونست برنگرده اگه خائن بود قطعا برنمی گشت

خورشید پشت ابر نمیمونه ....................
یه روزی میفهمیم ............
یه روزی همه چیز روشن میشه
و فرق روشن این دو رو خواهید فهمید
و از کنار هم آوردن اسم این دو نفر
خودتان خجالت خواهید کشید
یا علی