آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
اطلاعات نویسنده |
سه شنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۴ ۱۲:۰۶ قبل از ظهر
|
|||||
طبق خواسته کاربران و جناب علوی قرار بر این شد موضوعی را ایشون طرح کرده و کاربران در مورد اون موضوع بحث و گفتگو کنند
همه کاربران می توانند همه مطالبی که در رابطه با این موضوع پیدا میکنند را در اینجا قرار داده و مورد بحث قرار دهند
در آخر به پاسخی که مورد تایید استاد باشه جایزه ای اهدا شده و موضوع در چت روم با حضور استاد به بحث گذاشته خواهد شد
موضوع حسنات الابرار سيئات المقربين
می پسندم 10 0 10 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
||||||
|
اطلاعات نویسنده |
بحث و گفتگو در مورد حسنات الابرار سيئات المقربين ( جایزه دار )
سه شنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۴ ۰۳:۴۲ بعد از ظهر
[1]
|
|||
بانو
شماره عضویت :
338
حالت :
ارسال ها :
1296
محل سکونت : :
تهران
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
599
اعتبار کاربر :
18023
پسند ها :
1309
تشکر شده : 2426
|
بسم رب المهدی
شاید برای فهمیدن بهتر این موضوعی که مطرح شده بهتر باشه اول معنیشو بدونیم تا راحت تر بتونیم درموردش ارایه نظر کنیم برای قدم اول فکر کنم این که تفاوت بین دو واژ ی مقربین و ابرار رو بدونیم خوب باشه .
مقربین: یعنی کسانی که بیواسطه با خداوند مرتبط هستند مثل ائمه«علیهمالسلام»، ولی ابرار یعنی انسانهایی که تلاش دارند با رعایت دستورات الهی خود را پاک و نیکوکار گردانند.
معناي جمله «حسنات الابرار سيئات المقربين» اين است که کارهاي نيک خوبان براي مقربان عمل زشت محسوب مي شود. طبق اون چیزایی که در روايات آمده است مراتب ايمان و تقرب به خداوند متفاوت است و ايمان داراي درجات هستش و به همين جهت عمل نيک فردي که در درجه اول ايمان است براي کسي که در درجه بالاتر قرار دارد عمل زشت و بد محسوب مي شود چون به همان ميزان که شخص در رتبه بالاتر قرار دارد از او عمل بهتر و بالاتري انتظار مي رود. مثل این که اين که نوشتن خط به شکل کلاس ابتدايي براي یه ادمی که ديپلمه زشت مي باشد در حالي که همين خط را کلاس اولي بنويسد زيبا مي باشد و نويسنده آن مورد تشويق قرار میگیره. بنابراين کارهاي نيک خوبان براي مقربان که در درجه بالاتري از لحاظ ايمان قرار گرفته اند ديگر حسنه نمي باشد بلکه در مقايسه با رتبه ايماني او سيئه و عمل زشت محسوب مي شود. فقط یه خواهش از بزرگوارانی که شرکت میکنند توی بحث: محبت کنید تا حد امکان به زبان عامیانه مطالب گران بهاتونو قرار بدید .و خیلی بحث هامون از کلمات ثقیل و سنگین تشکیل نشه چون این طوری خیلی سریع تر به نتیجه میرسیم و درک و فهمش خیلی سریعتر و بهتر صورت میگیره.و دوم اینکه مطالبی که در هر پست قرار میدیم هم خیلی طولانی نباشه . معذرت بابت تکرار مکرارت می پسندم 1 0 1 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||
|
اطلاعات نویسنده |
بحث و گفتگو در مورد حسنات الابرار سيئات المقربين ( جایزه دار )
سه شنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۴ ۰۷:۱۴ بعد از ظهر
[2]
|
|||
بانو
شماره عضویت :
1883
حالت :
ارسال ها :
1670
محل سکونت : :
خیلیا می دونن کجام...
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
173
دعوت شدگان :
9
اعتبار کاربر :
23379
پسند ها :
1359
تشکر شده : 2161
|
کار خوب نیکان برای مقربان زشت محسوب میشه
ایمان دارای مرتبه و درجه هست به همين جهت عمل نيك فردي كه در درجه اول ايمان است براي كسي كه در درجه بالاتر قرار دارد عمل زشت و بد محسوب مي شود چون به همان ميزان كه شخص در رتبه بالاتر قرار میگیره از او عمل بهتر و بالاتري انتظار مي ره .مثل اين كه نوشتن خط به شكل كلاس ابتدايي براي یک فردبالغ زشت هست در حالي كه همين خط را كلاس اولي بنويسد زيبا هست و نويسنده آن مورد تشويق قرار داده میشه
ویرایش ارسال توسط : سولماز19
در تاریخ : سه شنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۴ ۰۷:۱۷ بعد از ظهر می پسندم 0
|
|||
|
اطلاعات نویسنده |
بحث و گفتگو در مورد حسنات الابرار سيئات المقربين ( جایزه دار )
چهارشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۴ ۰۱:۲۱ قبل از ظهر
[3]
|
|||
بانو
شماره عضویت :
1799
حالت :
ارسال ها :
358
محل سکونت : :
💔
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
138
اعتبار کاربر :
14640
پسند ها :
490
تشکر شده : 526
|
بسم الله الرحمن الرحیم با سلام خب خانم صدف و خانم سولماز توضیحات رو گفتن حالا من یه جور دیگه میگم که تکرار نباشه . ممنون ( شخصی که در مکان بالایی از مقام و رتبه قرار دارد، چیزی که برای دیگران عبادت محسوب میشود برای مقربان نقض است.) مقربان کسانی هستند که میزان انتخاب افراد در امتحان اند. آن ها را می بینند و براساس انتخابشان، با آنها حرکت می کنند. آن ها به فکر این نیستند که فقط با اشک ریختن، از دوزخ برهند یا به بهشت برسند. آن ها دنبال روایات نیستند که با اشک ریختن ، آن ها را بهشتی می کند بلکه دنبال چیزهای بالاترند؛ دنبال پیام های خاص و نورانی امام اند. آن ها کسانی هستند که بهشت مشتا قشان است . کسانی هستند که بهشت را در دنیا دید ه اند . و درد جهنم نفسشان را در دنیا ادراک کرده اند . و برزخ خود را در میادین بلا طی کرده نمود ه اند. ( اینها از بهره های ابتدایی عده ای محسوب می شود.) آنها تسلیم مشیت الهی هستند . و تکلیف را ادا می کنند حتی به قیمت از دست دادن همه چیز حتی اگر جانشان را از دست دهند. برای مقربین شرط فرق می کند . و آنها افضل الاعمال، احمزها. (بهترین کارها دشوارترین انهاست )، می خواهند . نه ، خیر الامور، اوسطها . چون خودش در وسط است. برای این فرد حکم فرق می کند ؛ حکم چیست ؟ آفضل الاعمال احمز ها برای او خیر الامور " اکثرها" اشدها " اعلاها " اوفرها " و مانند آنهاست ....... و وجودشان فانی در صراط مستقیم شده و دنبال احمــــــــــــز هستند . و دیگر - آن ها به محبت سطحی قانع نیستند و حبشان " اشد حبا لله " است . صــد ف خانم دیگه نمی تونم ساده تر باور کنید!!!
ویرایش ارسال توسط : سکوت
در تاریخ : چهارشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۴ ۰۱:۲۶ قبل از ظهر
دلیل ویرایش : غلط املایی
می پسندم 2 0 2 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||
|
اطلاعات نویسنده |
بحث و گفتگو در مورد حسنات الابرار سيئات المقربين ( جایزه دار )
پنجشنبه ۱ امرداد ۱۳۹۴ ۰۴:۰۹ بعد از ظهر
[4]
|
|||
بانو
شماره عضویت :
1799
حالت :
ارسال ها :
358
محل سکونت : :
💔
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
138
اعتبار کاربر :
14640
پسند ها :
490
تشکر شده : 526
|
بسم الله الرحمن الرحیم حسنات الابرار، سیئات المقربین . یعنی عارف کامل، کسی است که قلبش برای هر صورتی که محبوب در آن وارد کند، همچون هیولا _ که هر صورتی را نمی پذیرد _ باشد و از پیش خود،هیچ صورت و فعلیتی را طلب نکند؛ از هر دو عالم بگذرد و برهر دو نشئه پشت پا زند؛ همان که عارف شیرازی می گوید: در ضمیر ما نمی گنجد به غیر دوست، کس هر دو عالم را به دشمن ده که ما را دوست، بس و در جایی دیگر می گوید: نیست در لوح دلم جز الف قامت یار چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم و این است حقیقت اخلاصی که در روایات به آن اشاره شده: هر کس چهل صبح برای خدا خالص شود ، چشمه های حکمت از قلب او بر زبانش جاری می گردد - و در کافی از امام رضا علیه السلام روایت شده است: امیرالمومنین علیه السلام می فرمود: خوشا به حال آن که عبادت و دعا را برای خدا خالص کند، دلش را به آنچه می بیند، مشغول نسازد، ذکر خدا را به آنچه گوش هایش می شنود، از یاد نبرد و سینه اش از آنچه به دیگری داده شود، محزون نگردد. می پسندم 3 0 3 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||
|
اطلاعات نویسنده |
بحث و گفتگو در مورد حسنات الابرار سيئات المقربين ( جایزه دار )
پنجشنبه ۱ امرداد ۱۳۹۴ ۰۸:۲۴ بعد از ظهر
[5]
|
|||
بانو
شماره عضویت :
1992
حالت :
ارسال ها :
571
محل سکونت : :
خلیج همیشه فارس
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
145
اعتبار کاربر :
8737
پسند ها :
570
تشکر شده : 342
|
فرض کنید یه نظامی سردوشی گرفته...درجات متفاوت نظامیها میتواند مثالی برای این موضوع باشد.
اكنون بايد ببينيم مصداق واژة ابرار و مقرّبين چه كساني هستند. با تعيين اين مصداق، شايد بتوان به نتيجة بهتري رسيد.مصداق واژه ابرار و مقرّبين: همانگونه كه گذشت، صوفيّه براي سلوك، مراحلي قائلند از جمله مرحلة ابرار و مقرّبين. اين ديدگاه، كه گوياي تعميم اين دو واژه است، بيانگر اين است كه دو مقام مذكور پس از طيّ مراحلي، توسّط مقام بالاتر، به سالك طريق اليالله، اعطا ميشود. درست مانند سردوشي كه از سوي مقامي بالاتر، به يك نظامي اعطا ميگردد. و اين مقامات، گرچه در اعتقادات مذهبي اين فرقه آميخته شده، ولي ظاهراً جزء مقرّرات بشري آنان است و شايد در مسلك آنان نيز هيچ منشأ الهي نداشته باشد. در صورتي كه چنين مقاماتي، نيازمند وجود منشأ و مجوّزي الهي است، نه برداشت و تصميمي بشري. زيرا مقامات الهي، را بايد خدا اعطا كند. همانگونه كه مقامات نظامي را يك نظامي اعطا ميكند. مقاماتي مانند: پيامبر، امام، متّقين، ابرار، مقرّبين، حجّت خدا، حجّةالاسلام، آيةالله و امثال اينها، مقاماتي الهي هستند كه نيازمند و وابسته به اعطاي الهي ميباشند. بشر نميتواند به كسي همچون خود در مقام اعطاي درجه بگويد: تو پيامبر خدايي، و تو هم امامي، و تو هم نمايندة خدايي، و تو هم حجّت خدايي، و شما هم آيت خدايي، و... . زيرا اين مناصب، در اختيار بشر نبوده بلكه در اختيار خداست. او خودش بايد نماينده و حجّت و آيتش را معرّفي كند. بنا بر اين، همانگونه كه بايد براي يافتن مصاديق و صاحبان منصب پيامبري و امامت و حجةاللّهي و آيةاللّهي، و حجّةالاسلامي و... دليلي الهي داشته باشيم، براي يافتن مصاديق مقاماتي چون ابرار و مقرّبين نيز نيازمند دليلي الهي هستيم، تا بيابيم كه چه كسي از ديد خداوند، جزء ابرار است و چه كسي جزء مقرّبين است. در رواياتي كه به دست ما رسيده، نه تنها تعميمي نسبت به اين دو واژه به چشم نميخورد، بلكه اين واژهها را از اختصاصات پيشوايان معصوم عليهم السّلام دانسته، و در تعيين مصاديق اين مقامات، تنها معصومان را معرّفي ميكنند. گذري در روايات: ثوير ميگويد: امام عليّبن الحسين عليه السّلام به من فرمود: «قرآن ميخواني؟ گفتم: آري. فرمود: بخوان "طسم" سورة موسي و فرعون را. ثوير ميگويد: من هم چنين خواندم: "بسمالله الرّحمن الرّحيم. طسم. تلك آيات الكتاب المبين. نتلو عليك من نبأ موسي و فرعون."تا اينكه رسيدم به آية: " و نريد ان نمنّ عليالّذين استضعفوا في الأرض و نجعلهم ائمّة و نجعلهم الوارثين." آن حضرت فرمود: همينجا توقف كن. تو را بس است. قسم به آن كسي كه محمّد را به حق، بشارت دهنده و ترساننده مبعوث فرمود، همانا "ابرار"، از ما اهل بيت هستند. و شيعيان آنان به منزلة موسي و پيروان او هستند. و دشمنان ما و پيروانشان به منزلة فرعون و پيروان اويند[1]». و امام محمّد باقر عليه السّلام در بارة اين فرمايش خداي تعالي "انّ الأبرار لفي نعيم. و انّ الفجّار لفي جحيم" فرمود: «"ابرار" ما هستيم، و فجار، دشمنان ما هستند[2]». محمّدبن زيد از پدرش زيد نقل ميكند كه گفت: «از امام محمّد باقر عليه السّلام در بارة اين فرمايش خداي عزّ و جلّ پرسيدم : "فأمّا ان كان من المقرّبين، فروح و ريحان و جنّة نعيم." آن حضرت فرمود: اين در شأن امير المؤمنين و ائمّة پس از او صلوات الله عليهم اجمعين است[3]». در اين روايات، و روايات فراوني به اين مضامين، مقام ابرار مقامي است كه در انحصار پيشوايان معصوم عليهم السّلام است. و مقام مقربين، نيز در برخي روايات منحصراً به آن حضرات اطلاق شده و در برخي ديگر، به آنان و شيعيانشان، كه البتّه طبق روايات ديگر، آن حضرات سابقينند. در هر صورت، هر دو مقام، اعطاي الهياند و نه بشري. [1] - مشكاة الأنوار، ص173. می پسندم 0
|
|||
|
اطلاعات نویسنده |
بحث و گفتگو در مورد حسنات الابرار سيئات المقربين ( جایزه دار )
پنجشنبه ۱ امرداد ۱۳۹۴ ۱۱:۰۴ بعد از ظهر
[6]
|
|||
بانو
شماره عضویت :
1799
حالت :
ارسال ها :
358
محل سکونت : :
💔
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
138
اعتبار کاربر :
14640
پسند ها :
490
تشکر شده : 526
|
بسمه تعالی " مقربان، همه از انبیاء مرسل یا ائمه ی هدی علیه السلام نیستند؛ بلکه برخی از آنها، کسانی اند که به همراه ائمه و انبیاء علیه السلام حرکت کردن و از آن ها تبعیت نموده اند. " به عنوان مثال، هفتاد و دو شهید کربلا و افرادی همچون سلمان، مقدادو ..... کسانی هستند که به همراه امام خویش حرکت کرده اند و آنان نیز می توانند میزان میزان ابتلای ما در میادین امتحان باشند؛ ان ها می بینند که ما چه می کنیم. چون با امام علیه السلام معیت پیدا کرده اند و طعمی از ولایت چشیده اند. " سلمان منا اهل البیت " البته چنین کرامتی مخصوص به سلمان نیست چون بسیاری از مردان و زنان دیگر، به جایی رسیده اند که ائمه علیه السلام درباره آن ها فرمودند: این ها از ما هستند. ائمه علیه السلام برای اینکه کسی از این انتساب برین تعجب نکند، که چگونه فردی عادی می تواند از اهل بیت علیه السلام به حساب آید و نظر سلمان و اباذر و مانند آن شود به دو آیه قرآن استشهاد کرده اند یکی آیه ی " فمن تبعنی فانه منی "سوره ابراهیم آیه 36- که خداوند از زبان حضرت خلیل فرمود: هرکس راه ما را طی کند از ماست. دیگری گفتار مستقیم خداوند در این آیه است:" ان اولی الناس بابراهیم للذین اتبعوه و هذا النبی والذین امنو و لله ولی المومنین. " دقت کنید، فرموده سزاوارترین مردم به ابراهیم علیه السلام - نه به راهش - کسانی هستند که او را تبعیت کنند؛ که به تاویل اهل بیت علیه السلام، خود آنان و یاران و شیعیان خاصشان هستند، که توانسته اند" منا "باشند . البته فکر نکنید ما نمی توانیم "منا " شویم. کار دشمن این است که بگوید شما نمی توانید ؛ شما اهلش نیستید! اتفاقا ما می توانیم اگر قرار بود هر کس بگوید من نمی توانم دنباله رو امام شوم. پس هفتاد و تن از کجا آمده اند؟؟؟! اگر ان ها می گفتن نمی توانیم، چگونه به این مقام می رسیدند؟؟! هر چند اگر عنایت امام نباشد، هیچ کس نمی تواند به آن مقام برسد. ولایت می برد؛ معلوم می کنند؛ اسماء را باز می کنند. کار رسالت فقط نشان دادن است؛ اما ولایت می برد و می رساند. البته بعضی از رسل، مقام امامت را نیز دارند. امام، انسان را می برد؛ و رسول اکرم صل الله علیه واله هم انسان ها را بالا برد، با رسالتش نبود بلکه آن ها را با ولایت و امامتش حرکت داد. در جریان کربلا ، چقدر افراد سراغ امام امدند و از او خواستند تعادل را رعایت کند و زن و بچه را همراه خود نبرد. شاید از یک نظرهم حق با آنها بود ؛ اما این حرف ها، مال حسین ع و یارانش نبود. گروه مقربان، بهره ی خود را از پیام نهضت کربلا می گیرند. حضرت امام حسین علیه السلام در شب عاشوارا مقامات اصحابشان را در بهشت نشان آن ها داند. که یا جزء اصحاب میمنه بودند یا در شمار مقربان. مقربان و صحاب میمنه در اعصار بعد نیز جزء مخاطبان راستین نهضت کربلا هستند. یعنی اینطور نیست که این مقامات، مخصوص اصحاب امام حسین علیه السلام باشد. اگر امروز ما اصحاب حضرت مهدی عج شویم به ما هم این مراتب را نشان خواهند داد؛ منتها وقتی که آماده ی اربا اربا شدن باشیم ؛ چنان که کربلاییان بودند. اما آیا ما آماده ایم در زیر تیر و سنان برویم؟ برای طعنه ها و سرزنش ها و دشمنی دشمنان آماده ایم ؟؟ حتی برایامتحانات کوچک تر در فقر ها، بیماریها، معصیت ها و....؟؟ پس نهضت عاشورا برای همگان پیام دارد اعم از عارف، عابد و زاهد از جمله آنها اقامه قسط - لیقوم الناس بالقسط سوره حدید ایه 25 و نورانی شدن وجود- لتخرج الناس من الظلمات الی النور -است. در کربلا فردی به نام طرما، از امام علیه السلام اجازه گرفت تا برود و سریع برگردد. امام علیه السلام هم به او اجازه داد که زود بیاید. اما او پیام را نفهمید رفت و عصر عاشورا رسید و تا آخر عمرش می سوخت که چرا همراه امام علیه السلام نبود و چرا پیام امام را نگرفت! نهضت حسینی به نسل آگاه درس می دهد تا در سه رتبه ی اصحاب شمال، اصحاب یمین ومقربین ، با کمک امام ، به اصلاح خود بپردازند. اگر حر است، سرش را پایین اندازد و گناه خود را عرصه کند، تا امام با دست خود ، سر او را بلند نماید. یعنی پیام اصلاح و هدایت را بگیرد. اگر صالح است ، برخیزد و مصلح جوامع باشد؛ و اگر مشکل اخلاقی و مشکل بینشی و اندیشه ای ندارد، راهبر دیگران باشد. می پسندم 3 0 3 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||
|
اطلاعات نویسنده |
بحث و گفتگو در مورد حسنات الابرار سيئات المقربين ( جایزه دار )
جمعه ۲ امرداد ۱۳۹۴ ۱۱:۳۰ قبل از ظهر
[7]
|
|||
عضو
شماره عضویت :
2179
حالت :
ارسال ها :
1483
محل سکونت : :
هر جا خدا بگه اونجام....بچشم
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
378
اعتبار کاربر :
14272
پسند ها :
1053
تشکر شده : 1280
|
با سلام http://forum.roq.ir/t43277&count=0#0 به نظرم قضیه طبقات ایمان هست وقتی در طبقه مثلا هفتمی اجازه نداری مانند طبقه قبل ششم یا پنجم باشی چون معرفتت از زندگی و خدا بالا رفته پس به همون اندازه نیکی متفاوت میشه چون نیت تغییر کرده و شناخت از پیرامونت هم همینطور... مثال: کسانی که از یک کوه میخوان برن بالا بعضضی هاشون پای کوه مییمونن زود خسته میشن اما ظرفیتشون همونن قدر بوده بعضی ها هم ت میانه راه بالا میان وو افق خاصی رو میببین و اونها هم تا اونجا ظرفیت داشتن و برخی هم تا قله بالا میرن و افق بزرگ تری ااز اون بالا رو میبینن ...چون نگاه ها و افق ها متفاوت هست پس انتظارات متفاوت میشه و کسی که در قله هست نمیتونه بگه من نگاهم به انداززه فرد میانه کوه هست... پس هر چی نزدیک تر به خدا باشی نیکی ها متفاوت میشه و چه بسا برخی نیکی ها برای آنها گناه محسوب شود (بهه دلیل افزایش معرفتشون). می پسندم 0
|
|||
|
اطلاعات نویسنده |
بحث و گفتگو در مورد حسنات الابرار سيئات المقربين ( جایزه دار )
دوشنبه ۵ امرداد ۱۳۹۴ ۱۰:۲۶ قبل از ظهر
[8]
|
|||
عضو
شماره عضویت :
2384
حالت :
ارسال ها :
303
محل سکونت : :
تهران
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
74
اعتبار کاربر :
1554
پسند ها :
141
تشکر شده : 118
وبسایت من :
وبسایت من
|
برای تکمیل بحث دوستان یک مثال ساده می زنم
مثلا اگر نماز را که من می خوانم یک مرجع تقلید بخواند برای او گناه محسوب می شود ولی شاید از من این نماز بی توجه را قبول کنند می پسندم 0
|
|||
|
اطلاعات نویسنده |
بحث و گفتگو در مورد حسنات الابرار سيئات المقربين ( جایزه دار )
یکشنبه ۱۱ امرداد ۱۳۹۴ ۰۳:۰۰ بعد از ظهر
[9]
|
|||
بانو
شماره عضویت :
1799
حالت :
ارسال ها :
358
محل سکونت : :
💔
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
138
اعتبار کاربر :
14640
پسند ها :
490
تشکر شده : 526
|
بسمه تعالی
یه سوال از شما های دارم که پست رو خوندید چرا منبع پست های قبلی رو نگفتم ؟؟؟ چرا کامل نیست از ابرار چیزی گفته نشده؟؟؟ حالا منابع : ادب فنای مقربان، ایت الله جوادی آملی تفسیر تسنیم، ایت الله جوادی آملی شکوفایی عقل در پرتوی حسینی ،ایت الله جوادی آملی خداوند در آیات قرآن تقسیم بندی سه گانه ی دیگری نیز از انسان ها ارائه می دهد: سوره واقعه ایات 7 تا 12 کنتم ازواجا ثلاثه. فاصحاب المیمنهما اصحاب المیمنه. و اصحاب المشئمه ما اصحاب المشئمه و لسابقون السابقون. اولئک المقربون. فی جنات النعیم. مردم سه گروه اند: اصحاب یمین ، اصحاب مشئمه و سابقون یا مقربان. اما در تقسیم بندی ،دو دسته اهل نجات و یک دسته اهل هلاکت اند. اصحاب یمین متوسطان هستند که به توفیق الهی صراط مستقیم را که همان ولایت علی بن ابی طالب علیه السلام است طی کرده اند؛ هم کارشان هم خودشان یمن و برکت دارد و هم مایه خیر و برکت هستند و به دیگران خیر می رسانند. اصحاب مشئمه کسانی هستند که کارشان همراه با شومی و زشتی است و هم برای خودشان شوم اند و هم برای اطرافیان و جامعه انسانی . آن ها هم نعمت را گرفته اند. اما در مسیر پندار و وجود ذهنی خود ، از انها استفاده کرده اند . اما گروه سوم یعنی سابقون ، پیشتازان در فضایل و از مقربین هستند و در قله ی هرم نعمت ها جای دارند. ایت الله جوادی املی طبق این تقسیم بندی می فرماید منعم علیهم { انان از پندار و شومی خارج شده اند} خود به دو گروه اصحاب یمینت و مقربان تقسیم می شوند. پس نعمت یافتگان در مرتبه ای واحد نیستند متوسطان از آنان با توفیق خداوندی صراط مستقیم را پیموده اند و از اصحاب میمنت و با یمن و برکت اند؛ و ممتازان آنها از مقربان و پیش گامان ." به عبارت دیگر می توان گفت در سوره شریف حمد که خواندن ان در هر نماز واجب است نما زگزار از درگاه خداوند هدایت به راه نعمت یافتگان و اجتناب از مسیرمغضوبین و ضالین را مسئلت می کند: و خود ؛ گاهی از مومنان متوسط است ، که در حد ابرار و اصحاب یمین، از نعمت های الهی در جلوه ی ولایت برخورداراست- ان الابرار لفی نعیم-سوره مطففین، ایه 22 همانا ابرار در نعمت پایدارند. گاهی هم از اوحدی از ال ایمان مانند اهل بیت علیه السلام است. البته هر دو گروه از نعمت خدا برخوردارند، اما مقربان از نعمت ناب و خالص بهرمندند و اصحاب یمین از نعمت با شائبه. "بنابراین ما باید این دو نعمت را بشناسیم و مراقب باشیم در نعمت هایی که ممکن است شائبه ای در آن باشد، نمانیم . اگر از هر نعمت اصل و حقیقت اش را بگیریم و استفاده کنیم آنان که خود عین نعمت و در عین حال ، منعم به نعمت بی واسطه ذات اقدس اله هستند، یعنی مقام عظمای ولایت شائبه را هم بر می دارند؛ به فرمایش آیت الله جوادی آملی : نعمت های که بهره ی سالکان صراط مستقیم است به اختلاف درجات آنان متفاوت است یعنی برخی خالص و برخی مشوب هستند. قران کریم در تبین نعمت های بهشتی می فرماید: در بهشت چشمه های فراوان و گوناگونی است که چشمه های ناب و خالص، مخصوص مقربان است و سهم دیگران، امیخته از انها ست. خداوند در قران کریم می فرماید: و یسقون فیها کاسا کان مزاجها زنجبیلا. عینا فیها تسمی سلسبیلا و در آنجا " بهشت" از جامی سیراب می شوند که آمیخته با زنجبیل است ؛ از چشمه ای در آن که سلسبیل نامیده می شود. زنجبیل؛ رود متصل به سلسبیل است و سلسبیل، چشمه ای برتر از زنجبیل. مشخص است بهشتیان، از خود سلسبیل استفاده نمی کنند بلکه جامی از آن می گیرند و طعم زنجبیل آن را بر می دارند پس آنچه می گیرند مشوب است و خالص نیست . در جای دیگر می فرماید ان الابرار یشربون من کاس کان مزاجها کافورا سوره انسان آیه 5 نوشیدنی ابرار، از جامی امیخته با قطراتی از چشمه ی کافور است . ولی شراب خالص کافوری، فقط بهره مقربان است. ابرار ، چه کسانی هستند ؟؟؟ مقام ابرار، خاص شیعیان علی بن ابیطالب علیه السلام است. آنان کسانی هستند که در صورت و سطح دین نمانده اند ، بلکه در عمق ایمان فرو رفته اند و قلبشان به ایمان ، زنده است ؛ جلوات بینشی وجودشان را چنان تقویت کرده اند که با پشتوانه آن در راه خدا جهاد می کنند . اهل علم و عمل همراه با بینشی ولایی هستند و در حالی که در بهشت بر تخت ها تکیه زده اند نعمت های بهشتی را نظاره می کنند . شیعیان خالص که معارفشان از اهل بیت علیه السلام است و در نتیجه ی آن به مرحله ی استمساک به ریسمان محکم الهی نایل شده اند ، طبق آیه ی" تعرف فی وجوههم نضره النعیم" محال است اثر این نعمت صادق در ظاهرشان دیده نشود . رفتار و کردارشان نشان دهنده ی الگوهایشان است اینان کسانی هستند که چون" وجودشان" در نعیم می رود . " جوهشان " هم این نعیم را نشان می دهد> اصلا نوع زندگی شان نعیم را نشان می دهد و برکت دارد ابرار می خواهند کارگزار و مجری امر ولایت باشند و برای رسیدن ه چنین نعمت نفیسس ، با یکدیگر رقابت می کنند و جان خود را برای نوشیدن قطراتی از تسنیم اماده می سازند. بنابراین به طور مجمل دانستیم انسان ها در برابر نعمت ، مراتب دارند. بالاترین مرتبه مقام مقربین است که ما به آن راه نداریم و خاص اهل بیت است که نعمت را به نحو اتم و اکمل ظهور داده اند . اما مراتب پایین تر از ابرار هم وجود دارد . در مرتبه ابرار سیره باید کاملا مظهریت شود و همه ی زندگی شئون مقربان را نشان دهد . اما در مراحل پایین تر ، ممکن است فرد فقط در یک جلوه از جلوات نعیم - مثلا در علم اخلاق یا ایمان - مظهر شود. البته سایر جلوات را در بطن دارد و در حال حرکت است ، تا آرام آرام به مراتب بالا برسد ، چون سیر سیر ی بی نهایت است . در حقیقت ، نعیم، بی نهایت است و هرگز توقف و ایستایی ندارد؛ لذا سالک این وادی ، پیوسته بالا می روند؛ تا ان شاءالله به مظهریت تام برسند.( با خواسته ی امام ) می پسندم 1 0 1 تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||
|
اطلاعات نویسنده |
بحث و گفتگو در مورد حسنات الابرار سيئات المقربين ( جایزه دار )
دوشنبه ۱۲ امرداد ۱۳۹۴ ۰۴:۲۰ قبل از ظهر
[10]
|
|||
بانو
شماره عضویت :
1042
حالت :
ارسال ها :
2763
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
395
اعتبار کاربر :
19494
پسند ها :
2065
تشکر شده : 1034
|
از مطالب خوب همه دوستان ممنون .
ممنون می شوم اگر امکانش هست استاد هم بحث را یک جمع بندی بکنند ودر انجمن بگذارند . می پسندم 0
|
|||
|
امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
برچسب ها
|
بحث ، گفتگو ، در ، مورد ، حسنات ، الابرار ، سيئات ، المقربين ، جایزه ، دار ، |
|