به نام خدا
رفتارهایی که در گذشته انسان تکرار شده در صورتی که با تضییع حق دیگری باشد، می تواند در زندگی فردی دنیوی و اخروی تاثیرات منفی بگذارد، و به خاطر همین موضوع است که در روایتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نقل شده که فرموده: « حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا وَ زِنُوهَا قَبْلَ أَنْ تُوزَنُوا وَ تَجَهَّزُوا لِلْعَرْضِ الْأَكْبَر؛ پيش از آنكه به حساب شما برسند خود به حساب خويش برسيد، و قبل از آنكه مورد سنجش قرار گيريد خويشتن را بسنجيد، و خود را براى رستاخیز بزرگ آماده كنيد.» [۱]
 بهترین راه در این است که شخص از کارهای ناپسند خود توبه کرده و در صورت امکان برای کسب حلیت طالبان حق در تلاش باشد، گاهی یک جوانی در دوران زندگی خود خطاهایی را مرتکب می شود که بعد از توجه و تامل در مورد رفتارها و اعمال خویش، احساس شرمندگی همراه با عذاب وجدان او را اذیت می کند، و همین موضوع می تواند در زندگی او موثر واقع شود. در این حالتها بهترین روش توبه و تلاش برای جبران گذشته است که نتیجه آن تربیت و رشد و آرامش می باشد.
در این راستا نامه ای از انجمن بدست ما رسیده که در اینجا بیان می کنیم:
با سلام/ اینجانب دختري ٢٤ ساله هستم و مدت يكسال و نيم است كه با پسري رابطه تلفني دارم و ايشان ١١ سال ازمن بزرگتر هستند، خانواده متدين و خوبي دارند ايشان یک فرد دینداری هستند، وجدان بیداری دارند، اهل سيگار يا مشروب نيستند، من فوق ليسانس و كارمند هستم، اما مشكل اين است كه ايشان قبلا رابطه داشته با دوست دخترانش و از اين موضوع وجدان راحتي ندارد، بعضي وقت ها مي گوید: آه و ناله شان شايد من را تو آينده اذيت كند، لطفا بنده را راهنمایی کنید.
برای راهنمایی شما بزرگوار عرض کنیم که این مساله دو بعد دارد:
۱. از نگاه فقهی:
 اگر رابطه ایشان بدون عقد شرعی باشد، قطعا کار حرامی مرتکب شده (البته همین رابطه تلفنی شما هم شرعا جایز نیست) و باید استغفار و توبه بکنند.
اگر واقعا حق الناسی از آنها به گردن دارد، بهتر است کسب حلیت بکند و اگر امکان نداشت استغفار و دعا و احسان در حق آنها را انجام دهد. ضمنا توبه بهترین داروی نجات بخش است، به طوری که اگر کسی به راستی توبه کند، یعنی توبۀ او با ترک گناه همراه باشد، به يقين بداند كه خداوند گناهان او را می‌آمرزد. چنانچه خدای متعال می فرماید:« إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ؛ مگر کسانی که (از آنچه در آن بودند) توبه کنند و ایمان آورند و عمل شایسته نمایند ، پس آنهایند که خداوند گناهانشان را تبدیل به نیکی ها می کند (توفیق می دهد در آینده به جای آن گناهان عمل های نیک کنند ، یا نسبت به گذشته گناهانشان را محو و به جایش حسنات می نویسد) و همواره خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است.» (فرقان:۲۵)
پس باید یک توبه کاملی از کارهای گذشته خود داشته باشد و برای جبران آن تلاش کنند.
در صورتی که ظلمی در حق دیگران انجام نداده و به طور مشروع ارتباطی داشت، ناراحتی و عذاب وجدان لزومی ندارد.
۲. از نگاه مشاوره ای:
یک طرفی از مشکل به عذاب وجدان ایشان مربوط می شود، که شاید به آنها وعده  ازدواج داده والان منصرف شده و یا سایر قولهای دیگر و ... که باید خودشان برای مشاوره اقدام کنند، تا اصل موضوع به طور کامل واضح شود، تا راهکار مناسب داده شود.
اما یک قسمتی از مشکل که به جانب شما مربوط می شود:
اگر از این ارتباط  قصد ازدواج داشته باشید، دانستن این نکات برای تصمیم گرفتن منطقی شما لازم و ضروری است:
۱. عذاب وجدان و ناراحتی از گذشته به نفع شماست، در حقیقت توبه حقیقی زمانی است که شخص از کارهای گذشته خود پشیمان است. می توانید به او کمک کنید که خاطرات گذشته را فراموش کند( البته در صورت گناه و معصیت یک توبه و استغفار کاملی داشته باشند) و برای ساختن یک زندگی خوب و طبق رضایت الهی تلاش کنند.
۲. فاصله سنی ایشان با شما متناسب نیست، و این فاصله زیاد را معمولا متخصصین مشاوره ایراد می گیرند، در صورت اصرار حتما باید با یک مشاور متخصص متعهد با تجربه، مشاوره حضوری بگیرید.
و خودتان نیز به زیاد بودن این فاصله وآسیب های احتمالی در بعد احساس وعاطفه (از سوی این آقا) به مرور زمان توجه داشته باشید.
۳. انتخاب یک مردی که سابقه ارتباطهای مکرر با جنس مخالف (بدون عقد شرعی) را دارند، یک ریسک و خطر بزرگی است، چون برخی از این طیف افراد به این رفتارها عادت می کنند و بعد از تاهل برای آنان سخت است که به یک فرد (همسرشان) بسنده کنند، مگر اینکه از چنین کارهایی خسته شده باشند و خودشان توبه کرده و دیگر در پی این مسائل نباشند, و این توبه و پشیمانی را شما باید در رفتار و اخلاق او مشاهده کنید.
۳. کسی که ادعای دینداری دارد اما در ارتکاب حرام ترسی ندارد و این کار را به راحتی انجام می دهد، چنین فردی از ایمان ضعیفی برخورداراست، و ادعای او به تدین و دینداری بیجا و خطاست.
۴. مگر اینکه این فرد اثبات کند که از این کارها توبه کرده و شما اعتماد کنید، و معلوم شود که ایشان فرد قابل اعتمادی است و حتی اگر دوباره خطا کرد شما تحمل بخشش و ماندن در کنار او را داشته باشید. ضمنا این فاصله زیاد سنی را هم بپذیرید و مشکلات آینده آن را هم قبول کنید، در این صورت تصمیم به ازدواج با ایشان مانعی ندارد.
۵. پس باید به طور کامل به شخصیت و اخلاق و رفتار او بنگرید، و ملاکهای خودتان را هم با او تطبیق دهید، اگر توانستید با شرایطی که دارد، تحمل کرده و با ایشان ادامه زندگی بدهید، مشکلی نیست، و اگر اعتماد ایجاد نمی شود، حتما از این فرد فاصله گرفته و برای زندگی خودتان عاقلانه تصمیم بگیرید.

پی نوشت:
[۱]. محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۷۰، چاپ سوم، بیروت: مؤسسه وفا، ۱۹۸۳ م، ص ۷۳