اصبغ بن نباته از حضرت علی(ع) روایت می کند که فرمودند: ... و شورش سفیانی، پرچمی قرمز رنگ، فرمانده اش مردی از قبیلة کلب است و دوازده هزار نفر از سپاهیانش رو به مکه و مدینه می کنند که فرمانده آنها مردی از بنی امیه است که به او «خزیمه» می گویند: چشم چپش نابیناست و سفیدی ضخیمی روی مردمک چشمش را پوشانده است. خود را شبیه مردان می کند، پرچم خویش را برنمی گرداند تا اینکه در مدینه در خانة شخصی به نام ابوالحسن اموی منزل کند. وی گردانی را به دنبال مردی از خاندان پیامبر(ص) که شیعیان به دور او جمع شده اند می فرستد؛ سپاهیان به فرماندهی مردی غطفانی رو به مکه می کنند. در میانة راه به بیابان سفیدی که می رسند، در کام زمین فرو می روند و جز دو نفر که بناست نشانه [و عبرتی] برای دیگران باشند، کسی باقی نمی ماند که خداوند صورت آن دو را به پشت برگردانده است.