انجمن یاران منتظر

ختم قرآن



آخرین ارسال ها
پروژه کرونا(COVID 19) ..:||:.. Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ سفره هفت سین امسال اعضای انجمن یاران منتظر Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ..:||:.. تا حالا به لحظه تحویل سال 1450 فکر کردید!!؟؟ ..:||:.. Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ سفره هفت سین سال 1395 اعضای انجمن یاران منتظر Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ..:||:.. اگر بفهمید بیشتر از یک هفته دیگر زنده نیستید، چی کار می کنید؟! ..:||:.. **متن روز پدر و روز مرد** ..:||:.. الان چتونه؟ ..:||:.. 🔻هدیه‌ تحقیرآمیز کِندی ..:||:.. ღ ღ ღتبریک ازدواج به دوست خوبم هستی2013 جان عزیز ღ ღ ღ ..:||:.. اینجا گناه ممنوع ..:||:..

نوار پیام ها
( یسنا : ▪️خــداحافظ مُــــحَرَّم 😭 نمى دانم سال دیگر دوباره تو را خواهم دید یا نه؟!... 🖤اما اگر وزیدى و از سَرِ کوى من گذشتى، سلامَم را به اربابم برسان... ◾️ بگو همیشه برایَت مشکى به تَن مى کرد و دوست داشت نامَش با نام تو عجین شود!... ◾️بگو گرچه جوانى مى کرد، اما به سَرِ سوزنى ارادتش هم که شده، تو را از تَهِ دل دوست داشت... ◼️با چاى روضه تو و نذری ات، صفا مى کرد و سَرَش درد مى کرد براى نوکرى... 🏴 مُحَرَّم جان؛ تو را به خدا مى سپارم... و دلم شور مى زند براى \"صَفر\"ى که دارد از \"سَفَر\" مى رسد... # )     ( سینا : حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها): «ما جَعَلَ اللّه ُ بَعدَ غَدیرِخُمٍّ مِن حُجَّةٍ و لاعُذرٍ؛ خداوند پس از غدیرخم برای کسی حجّت و عذری باقی نگذاشت.» «دلائل الإمامَه، ص 122» )     ( فاطمه 1 : ای روح دو صد مسیح محتاج دَمَت زهرایی و خورشید غبار قدمت کی گفته که تو حرم نداری بانو؟ ای وسعت دل‌های شکسته، حَرَمت. (شهادت حضرت زهرا تسلیت باد) )     ( programmer : امام علی (ع):مردم سه گروهند: (1) دانشمندی خدایی، (2) دانش آموزی بر راه رستگاری (3) و پشه های دستخوش باد و طوفان و همیشه سرگردان، که از پی هر جنبنده و هر صدا می روند، و با وزش هر بادی، حرکت می کنند، نه از پرتو دانش، روشنی یافتند، و نه به پناهگاه استواری پناه گرفتند. )     ( programmer : امام علی ع : عاقل ترین مردم کسی است که عواقب کار را بیشتر بنگرد. )     ( programmer : امام علی (ع):دعوت کننده ای که فاقد عمل باشد مانند تیر اندازی است که کمان او زه ندارد. )     ( programmer : امام علی(ع): در فتنه ها همچون بچه شتر باش که نه پشت دارد تا بر آن سوار شوند و نه پستانی که از آن شیر بدوشند )     ( سینا : هزارها سال از هبوط آدم بر سیاره‌ی زمین گذشته است و هنوز نبرد فی ما بین حق و باطل بر پهنه‌ی خاك جریان دارد، اگرچه دیگر دیری است كه شب دیجور ظلم از نیمه گذشته است و فجر اول سر رسیده و صبح نزدیك است. )     ( programmer : فتنه مثل یک مه غلیظ، فضا را نامشخص میکند؛ چراغ مه‌شکن لازم است که همان بصیرت است....(مقام معظم رهبری) )     ( سینا : یاران! شتاب كنید ، قافله در راه است . می گویند كه گناهكاران را نمی پذیرند ؟ آری ، گناهكاران را در این قافله راهی نیست ... اما پشیمانان را می پذیرند )     ( سینا : برای حفظ سلامتی، این دعا را هر صبح و شب بخوانید: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ**اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ الَّتِي تَجْعَلُ فِيهَا مَنْ تُرِيدُ. (سه ‌مرتبه) خداوندا، مرا در زره نگهدارنده و قوی خود _ که هر کس را بخواهی در آن قرار می‌دهی _ قرار بده! )     ( فاطمه 1 : ای بهترین بهانه خلقت ظهور کن صحن نگاه چشم مرا پر ز نور کن +++ چشمم به راه ماند بیا و شبی از این پس‌کوچه‌های خاکی قلبم عبور کن +++ آقا بیا و با قدمی گرم و مهربان قلب خراب و سرد مرا گرم شور کن )     ( سینا : دود می خیزد ز خلوتگاه من کس خبر کی یابد از ویرانه ام ؟ با درون سوخته دارم سخن کی به پایان می رسد افسانه ام ؟ )    
مدیریت پیام ها


اگر این اولین بازدید شما از انجمن یاران منتظراست ، میبایست برای استفاده از کلیه امکانات انجمن عضو شوید و یا اگر عضو انجمن می باشید وارد شوید .


انجمن یاران منتظر » مذهبی و دینی » اخلاق و تزکیه نفس » رویدادهاى زمان احتضار(لحظه جان دادن )



رویدادهاى زمان احتضار(لحظه جان دادن )

رویدادهاى زمان احتضار  1. رسيدن جان به گلو: يكى از حالت هاى زمان احتضار كه شدت آن را نيز بيان مى كند، رسيدن جان به گلو است. قرآن، از چنين تعبيرى براى بيان وحشت زياد در غير احتضار نيز بهره جسته و آن، هنگامِ غالب شدن هراس ناشى از هجوم دشمنان در عرصه كارزار است. (احزاب/33، 9 ـ 11) نظير همين تعبير در مورد حشر انسان ها در معاد نيز آمده است. (غافر/40،18) رسيدن جان محتضر به گلو، در دو جاى قرآن ذكر شده: خداوند در سوره قيامت، ضمن منع
v,dnhnihى clhk hpjqhv(gpzi [hk nhnk )


امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد

اطلاعات نویسنده
جمعه ۱۲ مهر ۱۳۹۲ ۰۵:۳۲ بعد از ظهر
عضو
rating
شماره عضویت : 94
حالت :
ارسال ها : 252
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان : 127
اعتبار کاربر : 2770
پسند ها : 149
تشکر شده : 620


مدال ها:2
مدال پشتکار
مدال پشتکار
مدال 2 سالگی عضویت
مدال 2 سالگی عضویت

|

رویدادهاى زمان احتضار

 1. رسيدن جان به گلو:

يكى از حالت هاى زمان احتضار كه شدت آن را نيز بيان مى كند، رسيدن جان به گلو است. قرآن، از چنين تعبيرى براى بيان وحشت زياد در غير احتضار نيز بهره جسته و آن، هنگامِ غالب شدن هراس ناشى از هجوم دشمنان در عرصه كارزار است. (احزاب/33، 9 ـ 11) نظير همين تعبير در مورد حشر انسان ها در معاد نيز آمده است. (غافر/40،18) رسيدن جان محتضر به گلو، در دو جاى قرآن ذكر شده: خداوند در سوره قيامت، ضمن منع انسان ها از برگزيدن دنيا بر آخرت، آن ها را متوجه اين لحظه حساس كرده است: «كَلاّ اِذا بَلَغَتِ التَّراقى». (قيامت/75، 26) فاعل «بَلَغت» نفس است[15] و «تَراقِى» جمع ترقوة، به معناى استخوانى كه گلو را از چپ و راست دربرگرفته،[16] يا به معناى جلو حلق و بالاى سينه است.[17] در آيات 83 ـ 87 واقعه/56 رسيدن جان به گلو، دليلى بر قدرت الهى و عجز انسان ها از رويارويى با پديده هاى گوناگون و از جمله مرگ دانسته شده: «فَلَولا اِذا بَلَغَتِ الحُلقوم * و اَنتُم حينَئِذ تَنظُرون * و نَحنُ اَقرَبُ اِلَيهِ مِنكُم و لـكِن لاتُبصِرون * فَلَولا اِن كُنتُم غَيرَ مَدينين * تَرجِعونَها اِن كُنتُم صـدِقين». گفته شده: مراد از آيه 87 اين است كه اگر در ادّعاى خود صادقيد، چرا روح محتضر را از هر طريقى كه مى توانيد (مانند تدابير طبّى، تعويذهاى كاهنانه و طلسم هاى نجومى) حتى به صورت نادر و اتفاقى باز نمى گردانيد.[18]
در آيات پيشين، افزون بر اشاره به نگاه هاى آكنده از دل سوزى و آميخته با رعب اطرافيان محتضر به او كه با زبان قال يا حال از اطرافيان كمك مى طلبد،[19] به نزديك تر بودن خداوند از اطرافيان به محتضر نيز اشاره شده است تا هم قدرت الهى و عجز انسان ها و هم رحمت خداوند به محتضر تبيين گردد.

 

2. نااميدى از شفاى محتضر:

در زمان احتضار، خويشاوندان و دوستان محتضر كه در اطراف وى هستند، از روى نااميدى مى گويند: چه كسى مى تواند او را شفا دهد؟[20] «و قيِل مَن رَاق». (قيامت/75، 27) براساس روايتى از امام باقر(عليه السلام)گوينده اين سخن (من راق) خود محتضر است.[21] برخى گفته اند: «راق» به معناى بالابرنده است نه شفا دهنده و گوينده اين سخن، فرشتگانند كه مى پرسند: چه كسى روح او را بالا مى برد: فرشتگان رحمت يا فرشتگان عذاب؟[22] و نيز روايت شده كه فرشتگان، از نزديك شدن به كافر كراهت دارند و ملك الموت مى گويد: چه كسى روح اين كافر را بالا خواهد برد؟[23]

 

3. يقين محتضر به جدايى:

انسان در لحظات احتضار، به جدايى يقين پيدا مى كند: «و ظَنَّ اَنَّهُ الفِراق». (قيامت/75، 28) مراد از «ظنّ» در اين آيه، علم و يقين است; زيرا انسان در حالت احتضار، به جدايى از دنيا، مال، اهل و فرزندان يقين مى يابد.[24] گفته شده: مراد از ظنّ، گمان است و ممكن است كاربرد ظنّ در مورد او براى استهزا باشد.[25]

 

4. جمع شدن ساق ها:

هنگام احتضار، دو ساق پاى انسان كنار هم جمع مى شوند: «والتَفَّتِ السّاقُ بِالسّاق». (قيامت/75، 29) فعل «التفّ»از مصدر «التفاف»به معناى جمع شدن و به هم پيچيدن[26] و معناى آيه اين است كه در حال احتضار، به دليل زوال نيروى حياتى كه در بدن جريان داشته، ساق ها كنار هم جمع مى شوند.[27]در تفسير آيه پيشين، آراى ديگرى نيز وجود دارد: الف. مراد از ساق، امر شديد است; زيرا انسان در سختى ها ساق خود را بالا مى زند و آيه، حاكى از وقوع شدايد و سختى هاى حالت احتضار است.[28] ب. اتصال امر دنيا به آخرت[29] ج. مقصود از ساق، ساق پاى محتضر است كه هنگام جان كندن، آن را به هم مى زند.[30] د. مراد از ساق ها، پاهاى بستگان محتضر است كه وى را پس از مرگ تشييع مى كنند.[31] هـ . مردم بدن او و فرشتگان روحش را تجهيز مى كنند.[32] و مراد، دو ساق او است كه در كفن پيچيده مى شود.[33]
آيه از نظر لفظى، بر معناهايى نظير پيوند شدت امر آخرت به امر دنيا، يا اتصال حال مرگ به زندگى و اتصال شدت مرگ به شدت هراس بيرون آمدن از قبر دلالت ندارد; مگر اين كه گفته شود: مراد از پيچيده شدن ساق به ساق، فراگير شدن شدايد و آمدن آن ها يكى پس از ديگرى از لحظه احتضار تا روز قيامت است تا بر هر يك از موارد، قابل انطباق باشد.[34]

 

5. ظهور فرشتگان در زمان احتضار:

يكى از حوادث مهمّ زمان احتضار، ظهور فرشتگان و گرفتن جان محتضر (توفّى) به وسيله آن ها است; حتى گفته شده: يكى از ادلّه نام گذارى زمان قبل از مرگ به «احتضار»، حضور فرشتگان در آن زمان است.[35]
فرشتگان در امر توفّى تفريط و كوتاهى نمى كنند: «... حَتّى اِذا جاءَ اَحَدَكُمُ المَوتُ تَوَفَّتهُ رُسُلُنا و هُم لايُفَرِّطون». (انعام/6، 61) مقصود از تفريط; ضايع كردن، غفلت، سستى يا ناتوانى است.[36] توفّى به ملك الموت نيز نسبت داده شده است: «قُل يَتَوَفـّـكُم مَلَكُ المَوتِ الَّذى وُكِّلَ بِكُم ...». (سجده/32، 11)
قرآن، گاهى صحنه هاى احتضار مؤمنان و كافران را به صورت دو نقطه مقابل يك ديگر، در كنار هم ذكر مى كند تا اختلاف برخورد فرشتگان با اين دو گروه به گونه روشن ترى بيان شود. در آيه 28 نحل/16 به شدّتِ احتضار ستم گران و خوارى آن ها در آن زمان اشاره شده: «اَلَّذينَ تَتَوَفـّـهُمُ المَلـئِكَةُ ظالِمى اَنفُسِهِم فَاَلقَوُا السَّلَمَ ما كُنّا نَعمَلُ مِن سوء بَلى اِنَّ اللّهَ عَليمٌ بِما كُنتُم تَعمَلون» و در چند آيه بعد، از احتضار پاكان همراه با درود و بشارت سخن رفته است: «اَلَّذينَ تَتَوَفـّـهُمُ المَلـئِكَةُ طَيِّبينَ يَقولونَ سَلـمٌ عَلَيكُمُ ادخُلوا الجَنَّةَ بِما كُنتُم تَعمَلون». (نحل/16، 32)
فرشتگان، جان ستم گران را با سختى ستانده و دست هاى خويش را براى عذاب آن ها[37] يا گرفتن جان هايشان[38] مى گشايند: «... ولَو تَرَى اِذِ الظّــلِمونَ فى غَمَرتِ المَوتِ والمَلـئِكَةُ باسِطوا اَيديهِم اَخرِجوا اَنفُسَكُمُ اليَومَ تُجزَونَ عَذابَ الهونِ ...». (انعام/6، 93)
فرمان فرشتگان به ستم كاران (اَخرِجوا اَنفُسَكُمُ= جان هايتان را خارج كنيد)، امرى تكوينى و به معناى قطع تعلّق جان هاى آنان از بدن هايشان است; زيرا مرگ و زندگى به دست انسان نيست.[39] در بيان مراد از اين فرمان، وجوه ديگرى نيز گفته شده است.[40]
فرشتگان هنگام گرفتن جان منافقان و كافران، بر صورت ها و پشت هاى آنان مى زنند: «فَكَيفَ اِذا تَوَفَّتهُمُ المَلــئِكَةُ يَضرِبونَ وُجوهَهُم و اَدبـرَهُم» (محمّد/47، 27) نيز انفال/8، 50. گفته شده: فرشتگان به اين دليل بر صورت هاى اين اشخاص مى زنند كه از عالمى كه روبه آن دارند، محجوب و رويگردان و به كبر و عجب متّصف هستند و بر پشت هايشان به اين دليل مى زنند كه به عالمى كه پشت به آن دارند (عالم طبيعت) ميل شديد داشته، به حرص و شهوت متّصف اند.[41]
براساس روايتى از امام باقر(عليه السلام)، فرشته مرگ، هنگام گرفتن روح گنه كاران، چهره اى متناسب با اعمال و صفات آنان داشته، با قيافه اى خشم ناك و وحشت آور به همراه فرشتگانى كه در دستانشان تازيانه هاى آتشين است، به آنان نزديك شده، جرعه اى از شراب دوزخ در گلويشان مى ريزد.[42]
فرشتگان جان اهل ايمان را با ملاطفت و بشارت آنان به از بين رفتن ترس و غم مى ستانند; بدين گونه كه از عذاب خدا ترسان و براى ثواب او غمگين مباشيد، يا از امور آخرت كه در پيش داريد، مترسيد و درباره آن چه مانند زن و فرزند، به جا نهاده ايد محزون نباشيد[43]: «اِنَّ الَّذينَ قالوا رَبُّنَا اللّهُ ثُمَّ استَقـموا تَتَنَزَّلُ عَلَيهِمُ المَلــئِكَةُ اَلاّ تَخافوا و لاتَحزَنوا و اَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتى كُنتُم توعَدون». (فصّلت/41، 30) بنابر روايتى از امام صادق(عليه السلام)نيز آيه پيشين به نزول فرشتگان در حالت احتضار اشاره دارد[44] به نظر برخى، عبارت «كُنتُم توعَدون» كه به صورت ماضى استمرارى است بر تنزّل فرشتگان مزبور، پس از مرگ دلالت مى كند.[45]
خداوند در آيه 64 يونس/10 به مؤمنان پارسا، بشارت در دنيا و آخرت را وعده مى دهد: «لَهُمُ البُشرى فِى الحَيوةِ الدُّنيا و فِى الأخِرَةِ» در حديثى از رسول اكرم(صلى الله عليه وآله) آمده: بشارت در دنيا رؤياهاى نيكويى است كه مؤمن مى بيند و بشارت در آخرت، بشارت در زمان مرگ است.[46] براساس روايتى از امام صادق(عليه السلام)، ملك الموت به مؤمن در حالت احتضار مى گويد: آن چه اميد داشتى، به تو داده شد و از آن چه مى ترسيدى، ايمنى يافتى; آن گاه براى وى درى را به سوى منزل گاهش در بهشت گشوده، به وى گفته مى شود: به سكونت گاه خويش در بهشت نظر كن و اينان رسول خدا، على، حسن و حسين(عليهم السلام)هستند.[47]
بنا بر حديثى نبوى، ملك الموت و كمك كنندگانش (فرشتگان ديگر) براى قبض روح مؤمن به وى نزديك نمى شوند; مگر پس از سلام بر او و بشارت او به بهشت.[48] فقيهان براى مؤمنان، درباره مسلمان در حال احتضار، احكامى اعمّ از واجب، مستحب و مكروه ذكر كرده اند.[49]

 

شدايد احتضار:

از آياتى مانند 26 ـ 30 قيامت/83 ـ 87 واقعه/93 انعام/6 و تعبير تزهق از ريشه زُهوق به معناى خروج چيزى با سختى[50]: «... و تَزهَقَ اَنفُسُهُم و هُم كـفِرون» (توبه/9، 55) و تعبير آمدن سكرات مرگ و اشاره به قصد گريز انسان از آن: «و جاءَت سَكرَةُ المَوتِ بِالحَقِّ ذلِكَ ما كُنتَ مِنهُ تَحيد» (ق/50، 19) مى توان به شدايد احتضار پى برد. «سكرة» به معناى مستى و مقصود از سكره مرگ، حالتى است كه هنگام جان كندن بر انسان عارض مى شود و همانند مستى كه نمى داند چه مى گويد و با او چه گفته مى شود، به خويشتن مشغول و از مردم منقطع مى گردد.
تعبير «بِالحقّ» در آيه اخير اشاره دارد به اين كه وجود پديده مرگ بر اساس قضاى الهى بوده، در نظام هستى ضرورى است.[51] در تفسير اين تعبير آراى ديگرى نيز ارائه شده است.[52] طبق روايتى از امام صادق(عليه السلام)مرگ، براى برخى كافران، از نيش زدن مار و عقرب و بريدن بدنشان با ارّه و قيچى و چرخاندن سنگ آسياب در چشمانشان سخت تر است.[53]

 

احتضار پايان مهلت پذيرش توبه:

انسان تا قبل از زمان احتضار، فرصت توبه دارد; ولى با فرا رسيدن حالت احتضار و ظاهر شدن علايم قطعى مرگ، ديگر توبه او پذيرفته نشده،[54] هيچ سودى براى وى نخواهد داشت: «و لَيسَتِ التَّوبَةُ لِلَّذينَ يَعمَلونَ السَّيِّـاتِ حَتّى اِذا حَضَرَ اَحَدَهُمُ المَوتُ قالَ اِنّى تُبتُ الــنَ ...». (نساء/4، 18) گفته شده: مراد از گنه كاران (الّذين يعملون السيّئات) در اين آيه مسلمانانند; زيرا در ادامه آيه به عدم پذيرش توبه كافران تصريح شده است.[55] در لحظه احتضار، حقايق براى انسان آشكار مى شود; ولى اثرى بر آن مترتّب نمى گردد; زيرا نمى توان ايمان آورد.[56] فرعون هنگام گرفتارى در غرقاب نابودى توبه و اظهار ايمان كرد; ولى از وى پذيرفته نشد: «... حَتّى اِذا اَدرَكَهُ الغَرَقُ قالَ ءامَنتُ اَنَّهُ لا اِلـهَ اِلاَّ الَّذى ءامَنَت بِهِ بَنوا اِسرءيلَ و اَنا مِنَ المُسلِمين * ءالــنَ و قَد عَصَيتَ قَبلُ و كُنتَ مِنَ المُفسِدين». (يونس/10، 90 ـ 91)
در برخى روايات وارد شده كه توبه حتى در زمان احتضار نيز پذيرفته مى شود[57] و در حديثى از امام صادق(عليه السلام) آمده است: در زمان احتضار، امكان توبه براى انسان جاهل وجود دارد; ولى اين راه براى عالم مسدود است.[58]

 

درخواست تأخير مرگ و بازگشت به دنيا:

بسيارى از انسان ها در زندگى دنيا دچار غفلت بوده، براى هجرت از دنيا آمادگى ندارند; به همين دليل، هنگام رويارويى با مرگ، با استغاثه فراوان درخواست تأخير مرگ و بازگشت به دنيا را دارند. قرآن كريم از ابراز چنين تقاضايى چه هنگام فرا رسيدن مرگ بر اثر فرود آمدن عذاب الهى بر اقوامى خاص (ابراهيم/14، 44) و چه هنگام فرا رسيدن مرگ به معناى عام خبر داده است: «حَتّى اِذا جاءَ اَحَدَهُمُ المَوتُ قالَ رَبِّ ارجِعون * لَعَلّى اَعمَلُ صــلِحـًا فيما تَرَكتُ كَلاّ اِنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها». (مؤمنون/23، 99 ـ 100) طبق اين آيه، مشركان همواره به خدا شرك ورزيده، خدا را به آن چه از آن منزه است، وصف مى كنند و به اموال و فرزندانى كه به آن ها داده شده، مغرورند تا زمانى كه مرگ يكى از ايشان فرا رسد[59] و غفلت و لجاجت را در وى از بين ببرد. در اين هنگام، از روى ندامت و حسرت بر كوتاهى هاى خويش درخواست مى كند كه به دنيا بازگردد[60] كه البته چنين درخواستى پذيرفته نمى شود. در حديثى از رسول اكرم(صلى الله عليه وآله)درباره اين آيه آمده است: هنگامى كه مرگ انسان فرا مى رسد، هر آن چه گرد آورده و از اداى حق آن خوددارى كرده، در برابرش جمع مى شوند و در آن هنگام است كه مى گويد: «رَبِّ ارجِعون ...».[61]بر اساس روايت ديگرى از آن حضرت، جمله «رَبِّ ارجِعون ...» در آيات 99 ـ 100 مؤمنون/23 به كافر اختصاص دارد; امّا مؤمن هنگامى كه ملائكه را مى بيند و آنان از وى درباره بازگشت به دنيا مى پرسند، دنيا را خانه غم ها خوانده، اشتياق خود را براى رفتن به سوى خدا اعلام مى دارد.[62] در عين حال، آياتى ديگر به درخواست تأخير اجل از سوى مؤمنان اشاره دارد; مانند آياتى كه در آن ها به مؤمنان امر شده از ياد خدا غافل نشوند و از آن چه روزيشان شده انفاق كنند; زيرا در غير اين صورت، هنگامى كه مرگ يكى از آن ها فرا رسد، از خداوند مى خواهد مرگ او را به تأخير اندازد تا بتواند از اموال خويش انفاق كند: «يـاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لاتُلهِكُم اَمولُكُم و لا اَولـدُكُم عَن ذِكرِ اللّهِ... * و اَنفِقوا مِن ما رَزَقنـكُم مِن قَبلِ اَن يَأتِىَ اَحَدَكُمُ المَوتُ فَيَقولَ رَبِّ لَولا اَخَّرتَنى اِلى اَجَل قَريب فَاَصَّدَّقَ و اَكُن مِنَ الصّــلِحين * و لَن يُؤَخِّرَ اللّهُ نَفسـًا اِذا جاءَ اَجَلُها ...». (منافقون/63، 9 ـ 11)
وجه جمع اين آيات با رواياتى كه بر عدم رغبت مؤمن براى بازگشت به دنيا دلالت مى كنند، مى تواند اين باشد كه درخواست تأخير اجل، مربوط به مؤمنان متوسط و گنه كار، و اشتياق براى رفتن به سوى خدا، مربوط به دارندگان درجات عالى ايمان است. در روايتى نيز آمده است كه چون جان مؤمن به گلوى وى رسد، جايگاهش در بهشت به او نشان داده مى شود; آن گاه مى گويد: مرا به دنيا باز گردانيد تا خويشان خود را از آن چه مى بينم آگاه سازم كه به وى گفته مى شود راهى به سوى اين كار نيست.[63] چنان كه قرآن، شبيه چنين مطلبى را از مؤمنى راستين نقل مى كند: «... قالَ يــلَيتَ قَومى يَعلَمون * بِما غَفَرَ لى رَبّى و جَعَلَنى مِنَ المُكرَمين». (يس/36، 26 ـ 27)

 

اعتراف ستم گران بر ضد خويشتن:

قرآن كريم، از اقرار برخى ستم گران (در لحظه احتضار) به كفر خويش سخن گفته و اين اعتراف، حاكى از عمق يقين انسان در آن لحظه به عاقبت خويش است: «فَمَن اَظلَمُ مِمَّنِ افتَرى عَلَى اللّهِ كَذِبـًا اَو كَذَّبَ بِـايـتِهِ اُولـئِكَ يَنالُهُم نَصيبُهُم مِنَ الكِتـبِ حَتّى اِذا جاءَتهُم رُسُلُنا يَتَوَفَّونَهُم قالوا اَينَ ما كُنتُم تَدعونَ مِن دونِ اللّهِ قالوا ضَلّوا عَنّا و شَهِدوا عَلى اَنفُسِهِم اَنَّهُم كانوا كـفِرين». (اعراف/7، 37)

 

اتّصال احتضار به عذاب يا آسايش پس از مرگ:

احتضار انسان هاى مؤمن و موحّد، به بهشت و آسايش در عالم برزخ متّصل مى شود: «قيلَ ادخُلِ الجَنَّةَ ...» (يس/36، 26)[64] و احتضار ستمگران و كافران، به جهنّم و عذاب برزخى متصل مى گردد; چنان كه قوم نوح با غرق شدن، داخل آتش شدند: «مِمّا خَطيــتِهِم اُغرِقوا فَاُدخِلوا نارًا» (نوح/71، 25)[65] و قوم فرعون در آتش برزخى به سر مى برند:«اَلنّارُ يُعرَضونَ عَلَيها غُدُوًّاوعَشيـًّا...». (غافر/40،46)[66]
















6 تشکر شده از کاربر با خدا باش 1 برای ارسال مفید :
mosafer , فاطمه 1 , sadaf , محمد313 , حریم قدس , عقیق ,



  می پسندم 1     0  1 
 
 
تعداد پسند های ( 1 ) از این کاربر
تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر


    * پاسخ با بیشترین پسند
  1. پسندها :5 برای اطلاع از پاسخ با بیشترین پسند ،دراین موضوع کلیک کنید
گزارش پست !

اطلاعات نویسنده
رویدادهاى زمان احتضار(لحظه جان دادن )
یکشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۳ ۰۵:۱۰ بعد از ظهر نمایش پست [1]
بانو
rating
شماره عضویت : 70
حالت :
ارسال ها : 5183
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان : 568
دعوت شدگان : 2
اعتبار کاربر : 34681
پسند ها : 6789
حالت من :  Sepasgozar.gif
تصویر مورد علاقه من : images/mms/12.jpg
تشکر شده : 6056







  می پسندم 5     0  5 
 
 
تعداد پسند های ( 5 ) از این کاربر
تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر

















امضای کاربر : فاطمه 1


گزارش پست !

اطلاعات نویسنده
رویدادهاى زمان احتضار(لحظه جان دادن )
یکشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۳ ۰۶:۱۲ بعد از ظهر نمایش پست [2]
عضو
rating
شماره عضویت : 37
حالت :
ارسال ها : 379
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان : 282
اعتبار کاربر : 2945
پسند ها : 475
حالت من :  Mokhlesim.gif
تصویر مورد علاقه من : images/mms/02.jpg
تشکر شده : 736
وبسایت من : وبسایت من




الهم اجعل عواقب امورنا خیرا



  می پسندم 4     0  4 
 
 
تعداد پسند های ( 4 ) از این کاربر
تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر

















امضای کاربر : محمد313
خدایا مراببخش
به خاطر تمام لحظه هایی که تو با من بودی و من فکر می کردم تنها هستم.
به خاطر تمام درهایی که کوبیدم و هیچ کدام خانه ی تو نبود.

 
گزارش پست !

اطلاعات نویسنده
رویدادهاى زمان احتضار(لحظه جان دادن )
یکشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۳ ۰۷:۲۳ بعد از ظهر نمایش پست [3]
بانو
rating
شماره عضویت : 499
حالت :
ارسال ها : 4733
محل سکونت : : حریم قدس
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان : 1099
دعوت شدگان : 1
اعتبار کاربر : 74581
پسند ها : 4201
حالت من :  Sepasgozaram.gif
تصویر مورد علاقه من : images/mms/yaran (8).jpg
تشکر شده : 5426



                                        الهی مرگمان را آسان قرار بده


  می پسندم 4     0  4 
 
 
تعداد پسند های ( 4 ) از این کاربر
تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر

















امضای کاربر : حریم قدس



 
گزارش پست !


امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد


برچسب ها
رویدادهاى ، زمان ، احتضار(لحظه ، جان ، دادن ،

« خاصیت های صلوات | بجای لا اله الا الله می گفت حمام منجاب کجاست و همین جوری جان داد »

 











انجمن یاران منتظر

چت روم یاران منتظر

چت روم و انجمن مذهبی امام زمان



هم اکنون 02:17 بعداز ظهر