از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سؤال کردند: یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بهترین افراد کیست؟
حضرت فرمود: بهترین آنها، و پرهیزگارترین آنها، و با فضیلت ترین آنها و نزدیکترین آنها به بهشت کسی است که به من نزدیکتر بوده و پرهیزگارتر و نزدیکتر به من نیست مگر علی بن ابیطالب.(69)
69) ینابیع المودة ص 247.

علی (علیه السلام) می فرماید: روزی از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم پرسیدم: یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم حیوانات مسخ شده کدامند؟ حضرت فرمود: آنها سیزده حیوان هستند:
فیل، خرس، خوک، میمون، مارماهی، سوسمار، شب پره(یا پرستو)، کرم سیاه، آبی عقرب، عنکبوت، خرگوش، سهیل و زهره (نام دو حیوان دریایی است).
آنگاه پرسیدم: علت مسخ اینها چه بود؛ خرس: مرد مأبونی بود که مردها را به خود می خواند؛ خوک: عده ای نصرانی بودند که از خدا خواستند تا غذای آسمانی بر آنها بفرستد و با این که خواسته شان عملی شد بر کفر خود افزودند؛ میمون: کسانی بودند که روز شنبه بر خلاف دستور دینشان ماهی گرفتند؛ مارماهی: مرد دیوثی بود که همسرش را در اختیار مردم می گذاشت؛ سوسمار: بادیه نشینی بود که سر راه حاجیان را می گرفت و اموالشان را می ربود؛ شب پره: دزدی بود که خرماهای مردم را از سر درختان سرقت می کرد؛ کرم سیاه: سخن چینی بود که میان دوستان جدایی می انداخت؛ عقرب: مرد بد زبانی بود که هیچ کس از نیش زبانش آسوده نبود؛ عنکبوت: زنی بود که به شوهرش خیانت کرده بود؛ خرگوش: زنی بود که غسل حیض و غیره نمی کرد؛ سهیل: گمرک چی بود در یمن؛ و زهره: زنی نصرانی بود و این زن همان است که هاروت و ماروت را فریفت.(75)

75) نصایح، ص 399.

روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به علی (علیه السلام) فرمود: یا علی همانا من در سه جا اسم ترا همراه اسم خود دیدم و با نظر بر آن انس یافتم. هنگامی که در معراجم به آسمان، به بیت المقدس رسیدم، بر صخره آن یافتم که نوشته بود خدایی جز الله نیست، محمد فرستاده خداست، او را بوسیله وزیرش تأیید کرده ام و بوسیله وزیرش یاری نموده ام.
به جبرئیل گفتم: وزیر من کیست؟ گفت: علی بن ابیطالب
و بار دوم هنگامی بود که به سدرة المنتهی رسیدم دیدم بر آن نوشته است: منم خداوند یکتا که معبودی جز من نیست، محمد حبیب من است، او را به بوسیله وزیرش تأیید کرده ام و بوسیله وزیرش یاری نموده ام(76)
76) نصایح، ص 471.

به نام خدا


۵۸- راه بهشت

روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به علی (علیه السلام) فرمود: ای علی (علیه السلام) آیا آگاهتان نسازم که کدامیک از شما در اخلاق و روش به من شبیه ترید؟
علی (علیه السلام) عرض کرد:، بفرمائید یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم
آنگاه حضرت فرمود: خوش اخلاق ترین شما، و بردبارترین شما و نیکوترین شما نسبت به بستگان خود، و انصاف دهنده ترین شما نسبت به خود... آنگاه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم اضافه کرد: ای علی (علیه السلام): هر کس صلوات بر من را فراموش کند راه بهشت را گم کرده است.(77)

موقعی که علی (علیه السلام) را نزد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آوردند، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به مادر علی (علیه السلام) فاطمه فرمود: برو حمزه را از ولادت علی (علیه السلام) با خبر کن، فاطمه بنت اسد گفت: یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم اگر من بروم، چه کسی علی را شیر می دهد؟ رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: تو برو من علی را سیراب خواهم کرد و پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم زبان مبارک خود را در دهان علی (علیه السلام) گذاشت، وقتی که فاطمه بنت اسد برگشت، علی (علیه السلام) را نظیر کودکان دیگر در میان جامه ای پیچیده و بست. پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: گهواره علی (علیه السلام) را نزدیک رختخواب من بگذارید. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم شخصاً تربیت امیرالمؤمنین (علیه السلام) را بر عهده گرفت. علی (علیه السلام) را شستشو می داد، شیر در گلوی آن حضرت می ریخت، در وقت خواب گهواره علی (علیه السلام) را تکان می داد و در موقع بیداری با علی (علیه السلام) سخن می گفت: و علی (علیه السلام) را به سینه خود می چسبانید، آن حضرت را برای گردش به کوههای مکه، شکاف کوهها، رودها و جاده ها می برد و علوم و اسرار الهی را به گوش آن بزرگوار می خواند.

به نام خدا


۶۰ - علی (علیه السلام)  و ابلیس ملعون

علی (علیه السلام) می فرماید روزی در کنار خانه کعبه نشسته بودم پیرمردی قد خمیده را دیدم با موهای سفید و بلند که ابروان او بر چشمانش افتاده بود با عصایی بر دست و کلاهی قرمز و جامه ای پشمین، پیرمرد نزدیک شد و در حضور رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم که بر دیوار کعبه تکیه زده بود نشست. سپس گفت: ای فرستاده خدا آیا می شود در حق من دعا کنی و از درگاه خدا برایم طلب مغفرت کنی؟
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: پیرمرد کوشش تو فایده ندارد، اعمال تو تباه گشته و درخواست مغفرت در حق تو پذیرفته نخواهد شد. پیرمرد با سرافکندگی از محضر آن حضرت خارج شد و از راهی که آمده بود بازگشت. در این هنگام رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به من فرمود: یا علی (علیه السلام) آیا او را شناختی؟ گفتم: نه. حضرت فرمود: او همان ابلیس ملعون است. علی (علیه السلام) می فرماید با شنیدن این جمله برخاستم و خود را به آن پیرمرد رساندم و با او درگیر شدم و بر زمینش کوفتم و بعد بر سینه اش نشستم، با دستانم گلویش را به سختی می فشردم تا او را هلاک کنم در همین حال او مرا به نام صدا زد و از من خواست که دست از او بردارم و وی را به حال خود رها کم. آنگاه گفت: فانی من المنظرین الی یوم الوقت الملعوم یعنی؛ مرا تا روز قیامت (معلوم) مهلت زندگی داده اند و من تا آن روز زنده خواهم ماند سپس گفت: یا علی به خدا سوگند من تو را بسیار دوست دارم (پس این جمله را از من بگیر و نگه دار) آن کس که در مورد تو به دشمنی و خصومت برخیزد و از تو در دل خود کینه داشته باشد باید در مشروعیت ولادت خود تردید کند و مرا در کار پدر خود شریک به شمارد... علی (علیه السلام) می فرماید: من از حرف او خنده ام گرفت و رهایش ساختم.(78)
78) بحارالانوار، ج 27، ص 148.

علی (علیه السلام) می فرماید روزی در کنار پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در غار حرا ایستاده بودم که ناگهان کوه به لرزه درآمد و تکان سختی خورد، حضرت به کوه اشاره فرمود و گفت: ای کوه آرام بگیر، که بر بالای تو جز پیامبر و صدیقی که شاهد اوست کس دیگری نیست. حضرت می فرماید: دیدم که کوه فوراً ساکت شد و در جای خود قرار گرفت و اطاعت خود را از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نشان داد.(79)

علی (علیه السلام) می فرماید: در تاریکی شبی از شبهای ظلمانی، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم کسی را به دنبال من فرستاد و مرا احضار کرد، آنگاه فرمود: هم اینک شمشیر خود را برگیر و برفراز کوه ابوقبیس(80) برو و هر که را بر قله آن یافتی هلاک گردان. علی (علیه السلام) فرمود: من طبق فرمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به راه افتادم و از کوه ابوقبیس بالا رفتم ناگهان مردی سیاه چهره و مخوف با چشمانی به سان کاسه آتش در برابر من ظاهر شد. اما همین که مرا با نام صدا کرد جلو رفتم و با یک ضربه شمشیر او را دو نیم کردم در این هنگام صدای فریاد و ناله بلندی شنیدم که از میان خانه های مکه برمی خاست، در بازگشت هنگامی که به محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم شرفیاب شدم آن حضرت در منزل همسرش خدیجه بود، من ماجرای مرد مقتول و فریادهای همزمان را که شنیده بودم برای آن حضرت باز گفتم. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: یا علی (علیه السلام) می دانی چه کسی را کشتی؟ گفتم: خدا و رسول او آگاه ترند.حضرت فرمود: تو بت بزرگ لات و عزی را درهم شکستی، به خدا سوگند از این پس هرگز آن بتها پرستش و ستایش نگردند.(81)
80) کوه ابوقبیس در مکه مکرمه می باشد.
81) بحارالانوار، ج 39، ص 186.

روزی گاوی با شاخ تیز خود شکم خری را درید. صاحب خر شکایت خود را به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم عرضه داشت هنوز رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سخن نگفته بود که ابوبکر عقیده اش را اظهار کرد و گفت حیوان زبان بسته ای حیوان زبان بسته ی دیگری را کشت به کسی مربوط نیست.
ولی امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: اگر آن گاو آزاد بود و به خر حمله آورد و شاخش زده صاحب گاو مسئول این جنایت است زیرا گاو وحشی خود را آزاد گذاشته تا به مال مردم تعدی و تجاوز کند. ولی اگر آنجایی که گاو بسته بوده و خر با پای خود به پیش گاو رفته و سرانجام کشته شده صاحب گاو گناهی ندارد و از دادن تاوان معاف است.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: قضاوت علی کافیست.(84)
84) کتاب معصوم دوم.