آخرین ارسال ها |
نوار پیام ها |
مدیریت پیام ها |
نمایش موضوع به شکل عادی | |||
اطلاعات نویسنده |
بحث و گفتگو در مورد حسنات الابرار سيئات المقربين ( جایزه دار )
یکشنبه ۱۱ امرداد ۱۳۹۴ ۰۳:۰۰ بعد از ظهر
[#9]
|
||
بانو
شماره عضویت :
1799
حالت :
ارسال ها :
358
محل سکونت : :
💔
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
138
اعتبار کاربر :
14640
پسند ها :
490
تشکر شده : 526
|
بسمه تعالی
یه سوال از شما های دارم که پست رو خوندید چرا منبع پست های قبلی رو نگفتم ؟؟؟ چرا کامل نیست از ابرار چیزی گفته نشده؟؟؟ حالا منابع : ادب فنای مقربان، ایت الله جوادی آملی تفسیر تسنیم، ایت الله جوادی آملی شکوفایی عقل در پرتوی حسینی ،ایت الله جوادی آملی خداوند در آیات قرآن تقسیم بندی سه گانه ی دیگری نیز از انسان ها ارائه می دهد: سوره واقعه ایات 7 تا 12 کنتم ازواجا ثلاثه. فاصحاب المیمنهما اصحاب المیمنه. و اصحاب المشئمه ما اصحاب المشئمه و لسابقون السابقون. اولئک المقربون. فی جنات النعیم. مردم سه گروه اند: اصحاب یمین ، اصحاب مشئمه و سابقون یا مقربان. اما در تقسیم بندی ،دو دسته اهل نجات و یک دسته اهل هلاکت اند. اصحاب یمین متوسطان هستند که به توفیق الهی صراط مستقیم را که همان ولایت علی بن ابی طالب علیه السلام است طی کرده اند؛ هم کارشان هم خودشان یمن و برکت دارد و هم مایه خیر و برکت هستند و به دیگران خیر می رسانند. اصحاب مشئمه کسانی هستند که کارشان همراه با شومی و زشتی است و هم برای خودشان شوم اند و هم برای اطرافیان و جامعه انسانی . آن ها هم نعمت را گرفته اند. اما در مسیر پندار و وجود ذهنی خود ، از انها استفاده کرده اند . اما گروه سوم یعنی سابقون ، پیشتازان در فضایل و از مقربین هستند و در قله ی هرم نعمت ها جای دارند. ایت الله جوادی املی طبق این تقسیم بندی می فرماید منعم علیهم { انان از پندار و شومی خارج شده اند} خود به دو گروه اصحاب یمینت و مقربان تقسیم می شوند. پس نعمت یافتگان در مرتبه ای واحد نیستند متوسطان از آنان با توفیق خداوندی صراط مستقیم را پیموده اند و از اصحاب میمنت و با یمن و برکت اند؛ و ممتازان آنها از مقربان و پیش گامان ." به عبارت دیگر می توان گفت در سوره شریف حمد که خواندن ان در هر نماز واجب است نما زگزار از درگاه خداوند هدایت به راه نعمت یافتگان و اجتناب از مسیرمغضوبین و ضالین را مسئلت می کند: و خود ؛ گاهی از مومنان متوسط است ، که در حد ابرار و اصحاب یمین، از نعمت های الهی در جلوه ی ولایت برخورداراست- ان الابرار لفی نعیم-سوره مطففین، ایه 22 همانا ابرار در نعمت پایدارند. گاهی هم از اوحدی از ال ایمان مانند اهل بیت علیه السلام است. البته هر دو گروه از نعمت خدا برخوردارند، اما مقربان از نعمت ناب و خالص بهرمندند و اصحاب یمین از نعمت با شائبه. "بنابراین ما باید این دو نعمت را بشناسیم و مراقب باشیم در نعمت هایی که ممکن است شائبه ای در آن باشد، نمانیم . اگر از هر نعمت اصل و حقیقت اش را بگیریم و استفاده کنیم آنان که خود عین نعمت و در عین حال ، منعم به نعمت بی واسطه ذات اقدس اله هستند، یعنی مقام عظمای ولایت شائبه را هم بر می دارند؛ به فرمایش آیت الله جوادی آملی : نعمت های که بهره ی سالکان صراط مستقیم است به اختلاف درجات آنان متفاوت است یعنی برخی خالص و برخی مشوب هستند. قران کریم در تبین نعمت های بهشتی می فرماید: در بهشت چشمه های فراوان و گوناگونی است که چشمه های ناب و خالص، مخصوص مقربان است و سهم دیگران، امیخته از انها ست. خداوند در قران کریم می فرماید: و یسقون فیها کاسا کان مزاجها زنجبیلا. عینا فیها تسمی سلسبیلا و در آنجا " بهشت" از جامی سیراب می شوند که آمیخته با زنجبیل است ؛ از چشمه ای در آن که سلسبیل نامیده می شود. زنجبیل؛ رود متصل به سلسبیل است و سلسبیل، چشمه ای برتر از زنجبیل. مشخص است بهشتیان، از خود سلسبیل استفاده نمی کنند بلکه جامی از آن می گیرند و طعم زنجبیل آن را بر می دارند پس آنچه می گیرند مشوب است و خالص نیست . در جای دیگر می فرماید ان الابرار یشربون من کاس کان مزاجها کافورا سوره انسان آیه 5 نوشیدنی ابرار، از جامی امیخته با قطراتی از چشمه ی کافور است . ولی شراب خالص کافوری، فقط بهره مقربان است. ابرار ، چه کسانی هستند ؟؟؟ مقام ابرار، خاص شیعیان علی بن ابیطالب علیه السلام است. آنان کسانی هستند که در صورت و سطح دین نمانده اند ، بلکه در عمق ایمان فرو رفته اند و قلبشان به ایمان ، زنده است ؛ جلوات بینشی وجودشان را چنان تقویت کرده اند که با پشتوانه آن در راه خدا جهاد می کنند . اهل علم و عمل همراه با بینشی ولایی هستند و در حالی که در بهشت بر تخت ها تکیه زده اند نعمت های بهشتی را نظاره می کنند . شیعیان خالص که معارفشان از اهل بیت علیه السلام است و در نتیجه ی آن به مرحله ی استمساک به ریسمان محکم الهی نایل شده اند ، طبق آیه ی" تعرف فی وجوههم نضره النعیم" محال است اثر این نعمت صادق در ظاهرشان دیده نشود . رفتار و کردارشان نشان دهنده ی الگوهایشان است اینان کسانی هستند که چون" وجودشان" در نعیم می رود . " جوهشان " هم این نعیم را نشان می دهد> اصلا نوع زندگی شان نعیم را نشان می دهد و برکت دارد ابرار می خواهند کارگزار و مجری امر ولایت باشند و برای رسیدن ه چنین نعمت نفیسس ، با یکدیگر رقابت می کنند و جان خود را برای نوشیدن قطراتی از تسنیم اماده می سازند. بنابراین به طور مجمل دانستیم انسان ها در برابر نعمت ، مراتب دارند. بالاترین مرتبه مقام مقربین است که ما به آن راه نداریم و خاص اهل بیت است که نعمت را به نحو اتم و اکمل ظهور داده اند . اما مراتب پایین تر از ابرار هم وجود دارد . در مرتبه ابرار سیره باید کاملا مظهریت شود و همه ی زندگی شئون مقربان را نشان دهد . اما در مراحل پایین تر ، ممکن است فرد فقط در یک جلوه از جلوات نعیم - مثلا در علم اخلاق یا ایمان - مظهر شود. البته سایر جلوات را در بطن دارد و در حال حرکت است ، تا آرام آرام به مراتب بالا برسد ، چون سیر سیر ی بی نهایت است . در حقیقت ، نعیم، بی نهایت است و هرگز توقف و ایستایی ندارد؛ لذا سالک این وادی ، پیوسته بالا می روند؛ تا ان شاءالله به مظهریت تام برسند.( با خواسته ی امام ) |
||
|