سکوتم را تو معنا کن در این وادی پر غوغا                       به تفسیر غمم بنشان میان خنده لبها

 منم از طرف خودم به دوست گلم و از طرف فاطمه کوچولو به مامان دومش ساده و صمیمانه تبریک میگم 

پونه عزیزم انشاالله عمر باعزت و با برکت داشته باشی.

کادوی تولدتم خصوصی برات می فرستم.

 کجایی یسنا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

ممنون آقای بلاغ مبین که مطالب خوب یسنا را رو میارید بالا

هم استفاده می کنیم هم یادش می افتیم خدا کنه هر جا هست سلامت باشه

 با خانم بانوی آفتاب خیلی موافقم، من که واقعا نمیرسم از همه مطالب مفید دوستان استفاده کنم .البته بهتره به کیفیت هم بیشتر از کمیت اهمیت بدیم.

خیلی ممنون از همه کاربرای فعال که زمان میذارند و موضوعات خیلی خوبی را ارائه می کنند.

 خیلی ممنون از عیدی زیباتون

عید شما هم مبارک

 خیلی ممنون پونه خانم

عیدت مبارک

 مبارک باشه انشاالله عمر باعزت و بابرکت همراه سلامتی و عاقبت بخیری داشته باشید.

 

بی خود این طرف و آن طرف نرویم هیچ كس غیر خدا كاره ای نیست.



خیلی عالی

واقعا استفاده کردم

خیلی خیلی ممنون

 
نوشته شده توسط : هدی  » 


	این خوبه که باهم بحث وتبادل نظر داریم وسط همین گفتگوهاست که متوجه ضعف ها وکاستی هایی که نرخ ازدواج راکم می کنند میشیم مبشره عزیزم من با حرف شما مخالف نیستم نگفتم کسی که نداره نمی تونه ازدواج کنه گفتم تنها کسی می تونه در مقابل مصائب نداشتن ها ونبودنهای چنین زندگی هایی دوام بیاره که خدایی زندگی کنه تا اخر وچون معیار جوانهای ما متاسفانه یه کم با گذشته تغییر کرده وطعم رنج ونداری را کمتر کشیدن اول زندگی چون درگیر احساسات میشن قبول می کنند ولی در ادامه جا می زنند اون وقت زندگی اشون جهنمی میشه پس اگه مرد وزن زندگی هستید بسم الله....وگرنه بذارید شرایط مناسب ترپیداکنید بعد مزدوج بشید


ببخشید من منظور شما درست متوجه نشدم

بله این حرف شما کاملا درست و منطقیه

نباید با احساسات تصمیم گرفت و البته باور قلبی داشت

که خدا کفایت می کنه و بعد شروع کرد

 بهتر نیست از واژه دعوا تو بحث اعتقادی و اظهار نظرهای در این رابطه استفاده نکنیم

هر کس نظرش محترمه و اختلاف عقیده داشتن چیز بدی نیست کاملا طبیعیه

هدف من از بیان تجربه ام صرفا جهت این بوده که متأسفانه خیلی دیدم که این آیه قرآن رو باور ندارند

گفتم شاید برای دیگران راهگشا باشه

 
نوشته شده توسط : هدی  » 
هوالمحبوب

این دفعه من مخالف اساسی این مطلبم نخیرم اقایی که تصمیم به ازدواج میگیره باید استطاعت اداره یه زندگی معمولی راداشته باشه یعنی که چی ؟سیصدتومن داشتم ...درسته تکیه وتوکل برخداخوبه ولی تدبیر ومعاش زندگی ام مهم هست من شخصا ادمی که فقط فکر ازدواج هست بدون داشتن شرایطش راقبول ندارم به مقوله ازدواج ساده انگارانه نگاه نکنیم ازدواج فقط تدبیر معاش وسربازی نیست ...فقط کلمات عاشقانه نیست ....یه دنیای عظیم برای پرورش یک نسله ..ساده زندگی راشروع کنیم تجملات کمر اون را نشکنه... ولی تخصصی اداره اش کنیم



هدی خانم عزیز این حرفتون مجبورم کرد که از تجربه زندگیم براتون بگم تا باورتون بشه که وعده الهی حقه باید بهش ایمان داشت

روز خواستگاری همسرم بهم گفتند من هیچی ندارم و جز خدا هیچ پشتوانه ای ندارم، خانواده ام کمی مردد بودند می گفتند میتونی با چنین شرایطی زندگی کنی، منم چون واقعا باور قلبی داشتم که نباید فرد با ایمان را به خاطر مسایل مادی رد کرد، گفتم اگه از لحاظ ایمان و اخلاق مورد تأیید باشند قبول می کنم و باورتون نمیشه اگه بگم چطور خداوند زندگی ما رو جلو برده از جایی که گمان نمی کردیم(من حیث لا یحتسب)نمیگم زندگی مرفه ولی کاملا زندگی معمولی دارم که هیچ وقت خداروشکر محتاج کسی نبودیم و واقعا هیچ تکیه گاهی جز خدا نداشتیم. همه مراسم ها از عقد، عروسی، خرید، سفر حج و... همه متناسب با عرف بود و البته ساده و دور از تجملات دست و پاگیر.

جزئیات رو نمیتونم بگم اگه خواستید خصوصی براتون بیشتر توضیح میدم.

اگه واقعا ایمان داشته باشید به وعده الهی یقین بدونید که از فضلش بی نیاز میشید. 

درسته فرد نباید بشینه تو خونه و منتظر باشه از آسمون براش پول بباره، باید در عین حال که توکل به خدا داره تلاش کنه کسی منکر این حرف نیست اما درباره مقوله ازدواج هیچ کجای دین ما نگفته جوون باید بره یه زندگی معمولی دست و پا کنه بعد اقدام به ازدواج کنه بلکه همه جا حرف اینه که برای ازدواج اقدام بکنه تا خداوند زندگی اش را سامان بده و افراد زیادی سراغ دارم که با اعتماد به همین آیه زندگیشون رو شروع کردم، خودم رو مثال زدم که نگید داره شعار میده، شدنی نیست.

 نقل است از یکی از علماء که روزی صاحب خانه وسایل و اسبابش رو از خونه بیرون می انداخته وقتی میرسه و با این صحنه مواجه میشه در حالیکه خوشحال بوده خدا رو شکر می کنه وقتی از علت سرورش می پرسند میگه از اینکه خدا یه ذره منو تحویل گرفته و مورد ابتلاء واقع شدم خوشحالم.

بزرگان که میدونند فلسفه ابتلاء چیه نه تنها ناراحت نمیشند بلکه به استقبال بلا می رند.

انشاالله که ما هم به این بینش برسیم و در نهایت به مقام رضا و رضوان نایل بشیم.